การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามหลักการทรงงาน ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9  เพื่อส่งเสริมความเป็นพลเมืองดีที่ใส่ใจในสังคม

รัชนี  อิ่มอก

ผู้แต่ง

รัชนี อิ่มอก มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

คำสำคัญ:

การพัฒนารูปแบบ, การจัดการเรียนรู้, หลักการทรงงานของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9, พลเมืองดีที่ใส่ใจในสังคม

บทคัดย่อ

บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามหลักการทรงงานของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 ในการส่งเสริมความเป็นพลเมืองดีที่ใส่ใจในสังคม และ 2) หาประสิทธิภาพของรูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามหลักการทรงงานของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 เพื่อส่งเสริมความเป็นพลเมืองดีที่ใส่ใจในสังคม เป็นงานวิจัยรูปแบบการวิจัยและการพัฒนา มี 4 ขั้นตอน ประกอบด้วย 1) การศึกษาข้อมูลพื้นฐาน วิเคราะห์เอกสารและแบบสัมภาษณ์เชิงลึก 2) ออกแบบ โดยการออกแบบและพัฒนารูปแบบ 3) ทดลองใช้ โดยใช้แบบทดสอบ และ 4) ประเมินความพึงพอใจ ใช้แบบประเมิน กลุ่มตัวอย่างคือ นักเรียนโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จำนวน 30 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ใช้วิเคราะห์สถิติค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน T-test และวิเคราะห์เชิงเนื้อหา สรุปภาพรวม ผลการวิจัยพบว่า 1) การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้คือ ADADS MODEL มี 5 ขั้นตอน ประกอบด้วย 1.1) ให้ความสำคัญปัญหา 1.2) กำหนดปัญหาอย่างถ่องแท้ 1.3) หาทางแก้ปัญหา 1.4) ออกแบบการแก้ไขปัญหา และ 1.5) สรุปผลการแก้ไขปัญหา เพื่อส่งเสริมความเป็นพลเมืองดีที่ใส่ใจในสังคมโดยใช้หลักการทรงงานของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 โดยให้ผู้เรียนคิดแก้ปัญหาอย่างเป็นระบบ และ 2) ประสิทธิภาพของรูปแบบการจัดการเรียนรู้ ผู้เรียนมีความรู้หลังเรียนสูงกว่าคะแนนเฉลี่ยก่อนเรียน ( $gif.latex?\bar{x}$ = 32.40, S.D.= 17.97), ( $gif.latex?\bar{x}$ = 23.20 , S.D.= 26.37) แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ .05 การเปรียบเทียบคะแนนผู้เรียนในกลุ่มทดลองมีคะแนนหลังเรียนสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ .05 และความพึงพอใจมากที่สุดคือ ด้านประโยชน์ที่ได้รับ ( $gif.latex?\bar{x}$ = 4.98, S.D.= 0.07)

เอกสารอ้างอิง

กิตติชัย สุธาสิโนบล. (2555). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบบูรณาการตามแนวพุทธเพื่อสะท้อนแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ในบริบทแห่งยุคสังคมไทยในปัจจุบัน. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการประถมศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

เกษม วัฒนชัย. (2553). หลักการทรงงานของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. ใน เอกสารความรู้ สดร. ลำดับที่ 5 ปีงบประมาณ 2012 สถาบันดำรงราชานุภาพ. สำนักงานปลัด กระทรวงมหาดไทย.

ดวงสมร สารแสน. (2550). การพัฒนากิจกรรมการเรียนการสอน สาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรมของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โดยใช้วิธีการสอนแบบบูรณาการ เรื่องเศรษฐกิจพอเพียง. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการประถมศึกษา. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

นักเรียนคนที่ 1. (10 กุมภาพันธ์ 2564). สภาพปัญหาหรืออุปสรรคในการเรียน. (รัชนี อิ่มอก, ผู้สัมภาษณ์)

นักเรียนคนที่ 2. (10 กุมภาพันธ์ 2564). ลักษณะของการจัดการเรียนรู้. (รัชนี อิ่มอก, ผู้สัมภาษณ์)

นักเรียนคนที่ 3. (10 กุมภาพันธ์ 2564). ความต้องการในการพัฒนาการจัดการเรียนรู้. (รัชนี อิ่มอก, ผู้สัมภาษณ์)

นักเรียนคนที่ 4. (10 กุมภาพันธ์ 2564). แนวทางในการจัดการเรียนรู้ให้มีคุณภาพ. (รัชนี อิ่มอก, ผู้สัมภาษณ์)

นักเรียนคนที่ 5. (10 กุมภาพันธ์ 2564). ข้อเสนอแนะเพิ่มเติม . (รัชนี อิ่มอก, ผู้สัมภาษณ์)

นิฤมล สุวรรณศรี. (2560). สื่อและเทคโนโลยีทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต.

บริสุทธิ์ธรรม พิมพ์ศิริ. (2561). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิด Constructivism เพื่อส่งเสริมความสามารถทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษา. Veridian E-Journal Silpakorn University, 11(1), 616-632.

บุญชม ศรีสะอาด. (2556). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย เล่ม 1. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาการพิมพ์.

พุทธพงษ์ พงษ์พวงเพชร. (2560). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนวิทยาศาสตร์ตามแนวทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์ เพื่อเสริมสร้างความสามารถในการสร้างความรู้และความใฝ่เรียนรู้ของ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 12(2), 93-106.

เพ็ญพนอ พ่วงแพ. (2561). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอน เพื่อส่งเสริมสมรรถนะการออกแบบกิจกรรมการเรียนรู้สังคมศึกษา สำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู. Veridian E-Journal Silpakorn University, 8(1), 430-447.

ภาสุดา ภาคาผล. (2560). การจัดการเรียนรู้แบบโครงงานโดยใช้กิจกรรมบริการสังคมเพื่อสร้างความเป็นพลเมืองในวิถีประชาธิปไตย. วารสารฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 10(3), 975-990.

ศรีสุวรรณ ศรีขันชมา. (2560). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์ตามทฤษฎีการจัดการเรียนรู้แบบ คอนสตรัคติวิสต์เรื่องการบวก ลบ คูณ หาร เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 2560-2564. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักงานคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ. (2564). ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. เรียกใช้เมื่อ 19 กันยายน 2564 จาก http://www.rdpb. go.th/rdpb/visit/philosophy _of_sufficienc.

สุเมธ ตันติเวชกุล. (2553). การทรงงานพัฒนาประเทศ ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

อรัญติตา ศรีบุญเรือง และประภัสสร บุษหมั่น. (2561). การพัฒนาแนวทางการดำเนินงานป้องกันและแก้ไขพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ของนักเรียนในโรงเรียนขยายโอกาส สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 4. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 12(3), 248-259.

Bruce, J. & Marsha, W. (2009). Models of Teaching. (8th ed.). New York: Courtesy of Reece Galleries, Inc.

Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed.). New York: Harper Collins Publishers.

Kruse, K. (2021). Introduction to Design and the ADDLE Model. Retrieved January 12, 2021, from http://www.e-Learningguru.com/articles/art2-1html.

Likert, R. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale Reading in Fishbeic M (Ed.) Attitude Theory and Measurement. New York: Wiley & Son.