การพัฒนาแบบทดสอบวินิจฉัยทางการเรียนคณิตศาสตร์ ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่ 3 โครงการภาคภาษาอังกฤษ
คำสำคัญ:
แบบทดสอบวินิจฉัย, การเรียนคณิตศาสตร์, นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 3บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สร้างแบบทดสอบวินิจฉัยจุดบกพร่องทางการเรียนคณิตศาสตร์ สาระพีชคณิต สำหรับชั้นมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 3 โครงการภาคภาษาอังกฤษ ในเขตกรุงเทพมหานคร 2) ตรวจสอบคุณภาพของแบบทดสอบวินิจฉัยจุดบกพร่องทางการเรียนคณิตศาสตร์ สาระพีชคณิต ด้านความยากง่าย อำนาจจำแนก ความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา และความเชื่อมั่น และ 3) ศึกษาแนวคิดคลาดเคลื่อนวิชาคณิตศาสตร์ สาระพีชคณิต โดยใช้แบบทดสอบวินิจฉัยสี่ลำดับขั้น แบบทดสอบวินิจฉัยที่สร้างขึ้นมี 5 ฉบับ ได้แก่ ระบบสมการเชิงเส้น อสมการเชิงเส้นตัวแปรเดียว การแยกตัวประกอบพหุนาม สมการกำลังสองตัวแปรเดียว และฟังก์ชันกำลังสอง ข้อคำถามเป็นแบบเลือกตอบ โดยแต่ละข้อประกอบด้วย 4 ส่วน ได้แก่ 1) คำตอบของคำถาม 2) ระดับความมั่นใจในคำตอบของคำถาม 3) เหตุผลของคำตอบ และ 4) ระดับความมั่นใจของเหตุผลของคำตอบ กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โครงการภาคภาษาอังกฤษ ในจังหวัดกรุงเทพมหานคร ที่ศึกษาในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564 จำนวน 200 คน ซึ่งทำการเลือกแบบเจาะจง (Purposive sampling) ผลการวิจัยพบว่า 1) แบบทดสอบวินิจฉัยจุดบกพร่องทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ สาระพีชคณิต จำนวน 5 ฉบับ ได้จากการสำรวจข้อบกพร่องทางการเรียนโดยใช้แบบทดสอบเพื่อสำรวจ จากนั้นจัดทำแบบทดสอบวินิจฉัยสี่ลำดับขั้น โดยตรวจสอบค่าความยากง่าย ค่าอำนาจจำแนก ความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา และค่าความเชื่อมั่น 2) การตรวจสอบคุณภาพของแบบทดสอบวินิจฉัยสี่ลำดับขั้นทั้ง 5 ฉบับ มีดังนี้ ค่าความยากง่าย 0.43 - 0.80 ค่าอำนาจจำแนก 0.14 - 0.64 ค่าความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา 0.67 - 1.00 และค่าความเชื่อมั่น 0.77 - 0.95 3) แบบทดสอบวินิจฉัยจุดบกพร่องทางการเรียนคณิตศาสตร์ สาระพีชคณิต สามารถวัดแนวคิดของนักเรียนกลุ่มตัวอย่างได้เป็น 4 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มแนวคิดถูกต้อง กลุ่มขาดความมั่นใจในความรู้ กลุ่มแนวคิดคลาดเคลื่อน และกลุ่มขาดความรู้
เอกสารอ้างอิง
กัญวลัญช์ จิตรดี. (2559). การสร้างแบบทดสอบวินิจฉัยวิชาคณิตศาสตร์ เรื่องตัวประกอบของจำนวนนับ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครนานก. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วรรณดี ชุณหวุฒิยานนท์. (2524). การสร้างแบบทดสอบเพื่อวินิจฉัยวิชาคณิตศาสตร์ เรื่องโพลิดนเมียล สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 (ม.3) ในเขตท้องที่การศึกษาที่ 4 กรุงเทพมหานคร. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2015). สรุปผลการประเมิน TIMSS 2015. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
สหชาติ เหล็กชาย. (2538). การสร้างแบบทดสอบวินิจฉัยข้อบกพร่องทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เรื่องการแยกตัวประกอบพหุนามและสมการกำลังสอง สำหรับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ในกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลำปาง. (2563). สรุปผลการวิเคราะห์ผลการประเมิน RT NT O-NET 3 ปีย้อนหลัง 2562-2560. เรียกใช้เมื่อ 23 มีนาคม 2565 จาก http://anyflip.com/eauxt/thmq/basic
สุพรรษา หอมฤทธิ์. (2559). การพัฒนาแบบทดสอบวินิจฉัยสี่ลำดับขั้นเพื่อศึกษาแนวคิดที่คลาดเคลื่อนและการขาดความรู้ เรื่อ แรงและกฎการเคลื่อนที่ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 จังหวัดสิงห์บุรี. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Fariyani, Q. et al. (2017). Four-tier diagnostic test to identify misconception in geometrical optics. Unnes Science Education Journal, 6(3), 1-13.
Kirbulut, Z. D. (2014). Using three-tier diagnostic test to assess students misconceptions of stat of matter. new york: Eurasia journal of Mathematics.
Lindquist, E. F. (1966). Educational Measurement: George Banta Publishing Company. new york: Macmillan Publishing Company.
Tuysuz, C. (2009). Development of two-tier diagnostic instrument and assess students’ understanding in chemistry. Scientific Research and Essay, 4(6), 1-13.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.




