การสร้างสื่อดิจิทัลแบบจำลองสามมิติพระพุทธรูปหินทรายสกุลช่างพะเยา ภายในหอวัฒนธรรมนิทัศน์ วัดศรีโคมคำ จังหวัดพะเยา

ผู้แต่ง

  • อภิวัฒน์ ปันทะธง มหาวิทยาลัยพะเยา
  • จิรวัฒน์ สุขแก้ว มหาวิทยาลัยพะเยา

คำสำคัญ:

สื่อดิจิทัลแบบจำลองสามมิติ, พื้นผิววัตถุสามมิติ, พระพุทธรูปหินทรายสกุลช่างพะเยา, หอวัฒนธรรมนิทัศน์วัดศรีโคมคำ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษารูปแบบศิลปะพระพุทธรูปหินทรายสกุลช่างพะเยา ภายในหอวัฒนธรรมนิทัศน์ วัดศรีโคมคำ จังหวัดพะเยา 2) สร้างสื่อดิจิทัลแบบจำลองสามมิติพระพุทธรูปหินทรายสกุลช่างพะเยา โดยโมเดลโพลิกอนและการทำพื้นผิว 3) ประเมินความพึงพอใจต่อสื่อดิจิทัลแบบจำลองสามมิติพระพุทธรูปหินทรายสกุลช่างพะเยา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยกลุ่มตัวอย่างมาจากผู้สนใจเกี่ยวกับพระพุทธรูปหินทรายสกุลช่างพะเยา จำนวน 100 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย 1) สื่อดิจิทัลแบบจำลองสามมิติของพระพุทธรูปหินทรายสกุลช่างพะเยา โดยโมเดลโพลิกอนและการทำพื้นผิว 2) แบบประเมินความพึงพอใจของสื่อดิจิทัลแบบจำลองสามมิติของพระพุทธรูปหินทรายสกุลช่างพะเยา ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการศึกษารูปแบบศิลปะของพระพุทธรูปแกะสลักจากหินทรายสกุลช่างพะเยา ที่ค้นพบในจังหวัดพะเยาส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลมาจากอาณาจักรสุโขทัย และมีการจัดหมวดหมู่ โดยแบ่งตามพุทธลักษณะศิลปะที่ปรากฏ จำแนกไว้ 5 หมวด 2) ผลการสร้างสื่อดิจิทัลแบบจำลองสามมิติของพระพุทธรูปโดยโมเดลโพลิกอนและการทำพื้นผิว มีทั้งหมด               10 ชิ้น โดยมีข้อมูลกำกับเป็นข้อความตัวอักษรและข้อความเสียงแสดงรายละเอียดลักษณะของพระพุทธรูปแต่ละหมวด 3) ผลการประเมินความพึงพอใจของสื่อดิจิทัลแบบจำลองสามมิติของพระพุทธรูปหินทรายสกุลช่างพะเยา ด้านรูปทรงของแบบจำลองสามมิติ อยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.93 ด้านข้อมูล อยู่ในระดับมาก 3.84 ด้านพื้นผิวของวัตถุสามมิติ อยู่ระดับมาก ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.76 ด้านการนำเสนอ อยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.76 และผลประเมินในภาพรวม ค่าเฉลี่ยรวมเท่ากับ 3.82 ซึ่งมีความพึงพอใจอยู่ระดับมาก

เอกสารอ้างอิง

โกญจนาท ศรีกาฬสินธ์. (2544). การนำเสนอผลงานสถาปัตยกรรมการออกแบบในเชิง 3 มิติ. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาเทคโนโลยีสารสนเทศ. มหาวิทยาลัยศรีประทุม.

ณรงค์ พูนพจน์มาศ. (2552). การสร้างแบบจำลองสามมิติของโบราณด้วยภาพถ่ายดิจิตอล. ใน โครงการวิจัยทุนสนับสนุนงานวิจัยของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ.

นรุตม์ สุนทรานนท์และคณะ. (2558). การสร้างแบบจำลอง 3 มิติจากภาพหลายภาพ สำหรับมรดกทางวัฒนธรรม. ใน รายงานการวิจัย. สำนักงานพัฒนาเทคโนโลยีอวกาศและภูมิสารสนเทศ.

ไพศาล สันติธรรมนนท์. (2555). การรังวัดด้วยภาพดิจิทัล (Digital Photogrammetry). (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.

วิชา จิวาลัย และปรีชา วงศ์วิทวัส. (2531). การสำรวจด้วยภาพถ่าย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศักดิ์ชัย สายสิงห์. (2563). พระพุทธรูปหินทรายสกุลช่างพะเยา. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มติชน.

ศุภชัย โชติกิจภิวาทย์และคณะ. (2564). การศึกษาความเหมาะสมและความพึงพอใจของการจัดการเรียนรู้โดยการบูรณาการการประยุกต์ใช้แอปพลิเคชันด้วยเทคโนโลยีดิจิทัล. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติ. วิทยาลัยนครราชสีมา.

ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (ศมส.). (2563). พิพิธภัณฑ์ในประเทศไทย หอวัฒนธรรมนิทัศน์วัดศรีโคมคำ. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินทร (ศมส.).

Habib, A. F. & Ghanma, M. S. (2004). 3-D Modelling of historical Sites Using Low-Cost Digital Camera. ISPRS Journal of Photogrammetry and Remote Sensing, 4(7), 1-6.

Kraus, K. et al. (1993). Photogrammetry Volume 1 Fundamentals and Standard Processes. Germany: WB-Druck 8959 Rieden.

Massimiliano, P. et al. (2001). 3D digitizing of cultural heritage. Journal of Cultural Heritage, 2(1), 63-70.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

08/31/2022

รูปแบบการอ้างอิง

ปันทะธง อ., & สุขแก้ว จ. (2022). การสร้างสื่อดิจิทัลแบบจำลองสามมิติพระพุทธรูปหินทรายสกุลช่างพะเยา ภายในหอวัฒนธรรมนิทัศน์ วัดศรีโคมคำ จังหวัดพะเยา. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7(8), 504–520. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/260417

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย