นวัตกรรมวัสดุสิ่งทอสังเคราะห์จากดินยุคก่อนประวัติศาสตร์ สู่การออกแบบแฟชั่นเครื่องแต่งกายชาติพันธุ์ร่วมสมัยอำเภอปางมะผ้า จังหวัดแม่ฮ่องสอน
คำสำคัญ:
นวัตกรรม, ดินยุคก่อนประวัติศาสตร์อำเภอปางมะผ้า, วัสดุสิ่งทอชีวภาพ, แฟชั่น, ชาติพันธุ์บทคัดย่อ
บทความวิจัยฉบับนี้มีจุดมุ่งหมายสำคัญประการหนึ่งเกิดจากความต้องการแสดงศักยภาพในการบูรณาการความรู้ระหว่างนวัตกรรมการผลิตสิ่งทอชีวภาพโดยวิธีการสังเคราะห์ดินก่อนประวัติศาสตร์จากแหล่งโบราณคดีพื้นที่สูง ถ้ำผีแมนโลงลงรัก อำเภอปางมะผ้า จังหวัดแม่ฮ่องสอน ซึ่งเป็นพื้นที่โบราณคดีสมัยโฮโลซีนตอนปลาย (ยุควัฒนธรรมโลงไม้หรือสมัยโลหะ - เหล็ก) มีอายุประมาณ 2,660 - 1,100 ปี และหลักวิชาการออกแบบต้นแบบแฟชั่นเครื่องแต่งกายชาติพันธุ์ร่วมสมัย ความมุ่งหมายดังกล่าวสะท้อนให้เห็นถึงปรัชญาสุนทรียศาสตร์ในวิถีการดำรงชีวิตระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติที่อาศัยอยู่ร่วมกันอย่างเกื้อกูล สามารถสื่อสารถึงแนวความคิดของภูมิแผ่นดิน พลวัตทางวัฒนธรรม และกระบวนการสร้างสรรค์ด้วยอันแฝง ไปด้วยสติปัญญาที่ลุ่มลึก การพึ่งพาตนเอง รวมถึงแบบแผนแห่งการเคารพบรรพบุรุษซึ่งนับเป็นเอกลักษณ์ของกลุ่มชนชาติพันธุ์พื้นที่สูง นอกเหนือจากปรัชญาสุนทรียศาสตร์แล้ว สาระสำคัญของการวิจัยเปิดเผยถึงกระบวนการทดลองทางวิทยาศาสตร์ที่มุ่งเน้นการผลิตวัสดุชีวภาพอันเป็นวัสดุทางเลือกใหม่ มีคุณสมบัติเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม เสริมสร้างความมั่นคงของฐานทรัพยากรธรรมชาติ ถือเป็นการอนุรักษ์โดยคำนึงถึงการใช้สอยอย่างมีขีดจำกัด จัดการต้นทุนทางวัฒนธรรมอย่างเป็นธรรม ก่อให้เกิดประสิทธิภาพและประโยชน์สูงสุดต่อไปในอนาคต ทั้งนี้ ต้นแบบแฟชั่นเครื่องแต่งกายชาติพันธุ์ร่วมสมัยยังแสดงออกถึงความรู้เรื่องวงจรการออกแบบหมุนเวียน ดำเนินการตามกรอบการผลิตที่ได้มาตรฐานการลดมลพิษด้วยเทคโนโลยีสะอาด ปราศจากขยะ ตลอดจนแนวทางการส่งเสริมให้ภาคธุรกิจแฟชั่นสิ่งทอลดการนำเข้าวัตถุดิบจากต่างประเทศ สนับสนุนแนวทางการยกระดับอาชีพหรือรายได้ของวิสาหกิจชุมชนด้วยการนำนวัตกรรมงานวิจัยสู่การใช้ประโยชน์ในเชิงพาณิชย์อันหมายถึงการออกแบบสินค้าจากมรดกทางวัฒนธรรมและธรรมชาติ ตลอดจนการพัฒนาสู่นโยบายเศรษฐกิจสร้างสรรค์
เอกสารอ้างอิง
รัศมี ชูทรงเดช. (2559). การปฏิสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ก่อนประวัติศาสตร์กับสิ่งแวดล้อมบนพื้นที่สูงในอำเภอปางมะผ้า จังหวัดแม่ฮ่องสอนแม่ฮ่องสอน: โครงการการปฏิสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ก่อนประวัติศาสตร์กับสิ่งแวดล้อมบนพื้นที่สูงในอำเภอปางมะผ้า. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
รัศมี ชูทรงเดช. (2561). วัฒนธรรมโลงไม้ไทยในบริบทอาเซียน (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: คณะโบราณคดีมหาวิทยาลัยศิลปากร.
Dastager, S. et al. (2006). Separation, Identification and Analysis of Pigment (Melanin) Production in Streptomyces. African Journal of Biotechnology, 5(8), 1131-1134.
Fitzpatrick, T. B. (1988). The Validity and Practicality of Sun-Reactive Skin Types I through VI. Archives of Dermatology, 124(1), 869-871.
Heidegger, M. (1967). Being and Time. Trans. J. Macquarrie and E. Robinson. Oxford: Basil Blackwell.
Heidegger, M. (1977). The Question Concerning Technology. – Heidegger, Martin. In The Question Concerning Technology and Other Essays. New York; London: Garland Publishing.
Merleau - Ponty, M. (1996). Phenomenology of Perception. TransColin Smith. London and New York: Routledge.
Norberg -Schulz, C. (1980). Genius Loci: Towards a Phenomenology of Architecture. London: Academy Editions.
Relph, E. (1976). Place and Placelessness. London: Pion.
Strohminger, N et al. (2017). The True Self: A Psychological Concept Distinct From the Self. Retrieved December 11, 2020, from https://journals.sagepub.com /doi/10.1177/1745691616689495
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.




