DEVELOPMENT OF PROFESSIONAL LEARNING COMMUNITY TO REINFORCE ACTIVE LEARNING CAPACITY OF TEACHER IN CHUMCHON BAN PAFAEK SAMAKKHI SCHOOL AND MAEJAI TEACHERS COMMUNITY

Authors

  • Nitit Chaipin Chumchon Ban Pafaek Samakkhi SchoolThe Phayao Primary Educational Service Area Office 1

Keywords:

Development of Professional, Learning Community to Reinforce, Active Learning Capacity

Abstract

          This research aims aims to. The objective of the research is : 1) Studying the current condition and needs of the professional learning community 2) Creating and checking the quality of model; 3) Try out the model and 4) evaluating the model, develop the professional learning community to reinforce active learning capacity of teachers in Chumchon Ban Pafaek Samakkhi school and Maejai teachers community Phayao province. The research is mixed-methods using quantitative research as the main. There are 4 steps : 1) Studying the current conditions and needs. There were 17 academic teachers from Mae Jai District, Phayao Province, 1 per school, and 13 Chumchon Ban Pafaek Samakkhi school, totaling 30: 2) Creating and checking the model by 7 experts 3) Try out the model by sample group of 30 teachers from 18 schools and 4) Evaluating the model. The informants were 230 teachers and school personnel of 18 schools under Maejai community Phayao province School by purposive sampling. The research tools were basic statistics questionnaire, frequency, percentage, mean and standard deviation The research results are found as follows 1) The current conditions of the professional learning community was at the medium level, and the needs was at a high level. 2) The creation result consists of 5 components: the principles, the purpose, the content, the process, measurement and evaluation. 3) The experimental of teachers found that after training on knowledge and understanding was at the highest level, process skills at the highest level and attitude at the highest level. 4) The results of evaluating accuracy, suitability, possibility, and advantage were in the highest level.

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2561). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบสอง (2560-2564). กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจำกัด.

จุฑามาศ เพิ่มพูนเจริญยศ. (2561). การพัฒนาการจัดการเรียนรู้เชิงรุกผ่านห้องเรียนอัจฉริยะสำหรับนักเรียน ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนอนุบาลไทรโยค. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาเทคโนโลยีสารสนเทศ. มหาวิทยาลัยศรีปทุม.

เฉลิมพล สุปัญญาบุตร. (2562). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะครูด้านการจัดการเรียนรู้เชิงรุก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 24. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

เนาวนิตย์ สงคราม. (2555). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบผสมผสานด้วยการเรียนรู้เชิงรุก เพื่อการสร้างองค์ความรู้และความสามารถในการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์สำหรับนิสิต นักศึกษาครุศาสตรบัณฑิตในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ. กรุงเทพมหานคร: คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพมหานคร: สุริยาสาสน์.

พรอรดี ซาวคำเขตต์. (2561). ศึกษาสภาพการจัดการชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ (PLC) ของบุคลากรทางการศึกษากลุ่มเครือข่ายพัฒนาการศึกษาท้องถิ่นเชียงรายโซนเหนือ. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

รตนภูมิ โนสุ. (2560). แนวทางการขับเคลื่อนชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ (PLC) ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 2. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพัฒนาครู คณาจารย์ และบุคลากรทางการศึกษา สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ.

โรงเรียนชุมชนบ้านป่าแฝกสามัคคี. (2563). รายงานการประเมินตนเอง SAR ปีการศึกษา 2563. เชียงราย: โรงเรียนชุมชนบ้านป่าแฝกสามัคคี.

วิจารณ์ พานิช. (2556). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสดศรีสฤษดิ์วงศ์.

สินธะวา คามดิษฐ์. (2559). “ประเทศไทย 4.0 การศึกษาไทย 4.0” การศึกษา 4.0 เป็นยิ่งกว่าการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2556). ภาวะผู้นำ ทฤษฎีและปฏิบัติ : ศาสตร์และศิลป์สู่ความเป็นผู้นำที่สมบูรณ์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: วิรัตน์เอ็ดดูเคชั่น.

สุภัทรา ภูษิตรัตนาวลี. (2560). ศึกษาการพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้เชิงรุกสำหรับคณาจารย์วิทยาลัยเทคโนโลยีภาคใต้. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ประยุกต์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สุภาพ คำวาง. (2559). กระบวนการพัฒนาวิชาชีพครูสู่ความเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของ กลุ่มเครือข่ายพัฒนาการศึกษาท้องถิ่นเชียงรายโซนเหนือ จังหวัดเชียงราย. เชียงราย: โรงเรียนเทศบาล 1 (วัดพรหมวิหาร).

Bonwell, C. C. & Eison, J. A. (1991). “Active Learning Creating Excitement in The Classroom”. In ASHEERIC Education Report No.1. The George Washington University.

Dufour, R. (2011). Work together: But only if you want to. Phi Delta Kappan, 95(5), 57-61.

Ivancevich, J. M. et al. (1989). Organizational behavior and management. (6th ed.). New York: McGraw - Hill.

Linder, R. A. et al. (2012). Professional learning communities: Practices for successful implementation. Delta Kappa Gamma Bulletin, 78(3), 13-56.

Downloads

Published

2022-12-30

How to Cite

Chaipin, N. . (2022). DEVELOPMENT OF PROFESSIONAL LEARNING COMMUNITY TO REINFORCE ACTIVE LEARNING CAPACITY OF TEACHER IN CHUMCHON BAN PAFAEK SAMAKKHI SCHOOL AND MAEJAI TEACHERS COMMUNITY. Journal of Buddhist Anthropology, 7(12), 118–134. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/262103

Issue

Section

Research Articles