บทบาทขององค์การบริหารส่วนตำบลเหมืองใหม่ อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงครามต่อการสร้างบริการสาธารณะดิจิทัลแก่พลเมืองในพื้นที่
คำสำคัญ:
การบริการสาธารณะ, ดิจิทัล, พลเมืองบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบทบาทขององค์การบริหารส่วนตำบลเหมืองใหม่ อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงครามต่อการสร้างบริการสาธารณะดิจิทัลแก่พลเมืองดิจิทัลในพื้นที่ โดยการวิจัยนี้เป็นรูปแบบของการวิจัยและพัฒนา โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึกโดยมีแบบสัมภาษณ์เป็นเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยจากผู้ให้ข้อมูลหลัก ได้แก่ ผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และข้าราชการ พนักงาน ที่เกี่ยวข้อง จำนวนทั้งสิ้น 5 คน เพื่อถอดรูปแบบของการสร้างบริการสาธารณะดิจิทัลแก่พลเมืองในพื้นที่ และเก็บรวบรวมข้อมูลเพื่อนำข้อมูลที่ได้จากการสัมภาษณ์เชิงลึกมาวิเคราะห์เป็นรูปแบบการสร้างบริการสาธารณะ ผลการศึกษาพบว่า องค์การบริหารส่วนตำบลเหมืองใหม่ อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงครามจะมีบทบาทด้านการบริการสาธารณะ เช่น การใช้ระบบแบบสอบถามออนไลน์ การให้คำปรึกษาเกี่ยวกับการใช้แอพพลิเคชั่นของรัฐบาล การเข้าถึงกล้องวงจรปิด สร้างช่องทางร้องเรียนผ่านสื่อสังคมออนไลน์ ภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง การสำรวจที่ดินของตนเองผ่านดาวเทียม ระบบ GFMIS บริการอินเทอร์เน็ต และ E- Services และรูปแบบที่เป็นทางการ
เช่น E- Services บริการอินเทอร์เน็ต ประชาชนสามารถสำรวจที่ดินของตนเองผ่านดาวเทียมด้วยตัวเอง ประชาชนสามารถร้องเรียนผ่านช่องทางออนไลน์ต่าง ๆ ได้ เช่น application Line Facebook ประชาชนสามารถประเมินความพึงพอใจผ่านระบบแบบสอบถามออนไลน์
References
กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2560). แผนยุทธศาสตร์กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม พ.ศ.2562-2565. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
กีรติ กิจธีระวุฒิวงษ์, นิทรา กิจธีระวุฒิวงษ์, นงนุช วงศ์สว่าง. (2560). การสาธารณสุขในยุคประเทศไทย 4.0. วารสารวิชาการสาธารณสุข. 26(2), 377- 388.
ธนาชัย ธีรพัฒนวงศ์ .(2561). ปัญหายุทธศาสตร์เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการบริหารภาครัฐ.วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 8(1).
ปารวีร์ กุลรัตนาวิโรจน์. (2548). การพัฒนากระบวนการมีส่วนร่วมของชุมชนในการส่งเสริมการออกกำลังกายของประชาชน หมู่บ้านชนบทแห่งหนึ่ง จังหวัดชัยนาท. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. สาขาวิชาพยาบาล ชุมชนบัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยบูรพา.
วรพจน์ วงศ์กิจรุ่งเรือง. (2561). คู่มือพลเมืองดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
วริศ คุ้มสิน.(2562). เรื่องประสิทธิผลการนำนโยบายการบริหารงานภาครัฐแบบดิจิทัลไปปฏิบัติในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กรณีศึกษา องค์การบริหารส่วนตำบลจำป่าหวาย อำเภอเมืองพะเยา จังหวัดพะเยา. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยพะเยา.
วิทยา ดำรงเกียรติศักดิ์. (2558). พลเมืองดิจิทัล. เชียงใหม่: คณะสารสนเทศและการสื่อสาร มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์. (2562). รายงานผลการสํารวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทยปี 2561. กรุงเทพมหานคร: สำนักยุทธศาสตร์สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ (องค์การมหาชน) กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
เอกชัย กี่สุขพันธ์.(2559). การบริหารสถานศึกษายุคดิจิทัล (School Management in Digital Era). เรียกใช้เมื่อ http://www.trueplookpanua.com.
Elmore, Richard E. (1978). Organizational Models of Social Program Implementation.” Public Policy 26 (2)
Matland, RE (1995) Synthesizing the implementation literature: The ambiguity–conflict model of policy implementation. Journal of Public Administration Research and Theory, 5(2): 145–174.
