Legal Measures for the Prevention and Suppression of Child Pornographic Media on the Internet
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research are to analyze and propose the guidelines for prevention and suppression of child pornographic media on the internet. Results of this research showed that Thailand, at present, has specifically amended legal measures for the prevention and suppression of child pornographic media on the internet, i.e. the additions of the Criminal Code, Section 287/1 : offense of child obscenity and pornographic media possessing for sexual advantage or child obscenity and pornographic media forwarding, Section 287/2 : offense of making or trading or advertising child obscenity and pornographic media, and Section 1 (17) : the definition of “child obscenity and pornographic media”. The amendment implies that Thai law provides the protection to children of the age not exceed than 18 years. Furthermore, Section 15 of the Computer Related Crime Act B.E. 2550 has been amended to set up the offense and the penalty exemption of the internet access provider. These amendments of Thai laws are appropriate and in agreement with the international standard.
However, the wording in Section 287/1 and Section 287/2 of the Criminal Code, employed with the terms “child obscenity and pornographic media”, may create a misunderstanding of the crimes and lead to a false interpretation. From our research, the wording of “child obscenity and pornographic media” in the Criminal Code, Section 1 (17), Section 287/1 and Section 287/2 should be amended to “child pornographic media”.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Published Manuscripts are the copyright of the Journal of the Justice System. However; the opinions that appeared in the content are the sole responsibility of the author.
References
กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารและศูนย์เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์แห่งชาติ. (2548).Privacy Policy&Trustmark: กลไกการคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลกับการสร้างความน่าเชื่อถือในการทำ e-Business(1).กรุงเทพฯ: ศูนย์เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์แห่งชาติกระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.
คณิต ณ นคร. (2553). กฎหมายอาญาภาคความผิด.(10) กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
จิตติ ติงศภัททิย์. (2513). คำอธิบายประมวลกฎหมายอาญาภาค 2 ตอนที่ 2 และภาค 3 .(1) กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
เนติ รัตนากร. (2542). การให้ความคุ้มครองเด็กตามกฎหมายควบคุมสื่อลามก : ศึกษาเปรียบเทียบกฎหมายไทยอังกฤษ สหรัฐอเมริกา และเยอรมัน. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
วราภรณ์ วนาพิทักษ์. (2550).มาตรการการจัดการเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมบนอินเทอร์เน็ตในประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฏีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
ทวีเกียรติ มีนะกนิษฐ. (2557). คำอธิบายประมวลกฎหมายอาญา ภาคความผิดและลหุโทษ .(11) กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
สัญเพ็ชญ์ โพธิ์หล้า. (2545). อำนาจรัฐในการควบคุมวัตถุลามก.(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยลัยรามคำแหง, กรุงเทพฯ.
สุชา จันทน์เอม. (2536). จิตวิทยาพัฒนาการ. (3). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิชย์.
โสมนัส เจือศรีกุล. (2545). มาตรการควบคุมต่อต้านสื่อลามกเด็ก.(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต)
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
องค์กรยูนิเซฟประเทศไทย. (2545). คู่มือ ECPAT: ปกป้องน้องน้อยจากภัยออนไลน์. (1) กรุงเทพฯ: ECPAT International
iLaw. (2556). ร่างพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ ฉบับ สพธอ.2556 :โทษคุกฐานก้อปปี้ไฟล์เก็บภาพโป้เด็ก.ค้นจาก http://ilaw.or.th/node/2728
Internet Free Expression Alliance. (2001).TITLE XVII--CHILDREN'S INTERNET PROTECTION. ค้นจาก http://ifea.net/cipa.pdf
Unicef. (2001).Laws of Malaysia, Act 611 Child Act 2001. ค้นจาก http://www.unicef.org/
Malaysia/Child-Act-2001.pdf