Juristic Method of Analogy
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
In enacting legislation to cover all social activities, it is considered to be extremely difficult. In the Civil Law System, there are gaps in the law when lawyers are unable to find provisions of written law to apply to the fact. Together with the duty of the judges in the judgment of the case, they cannot deny the decision by claiming that there are no legal provisions to enforce the case or the legal provisions to be enforced are ambiguous or incomplete. Therefore, the juristic methods in the legal system may play a supporting role for lawyers to apply the law and find solutions. This article focused on the juristic method of analogy to fill the gap in the law in solving such problems. The studies began with the meaning of juristic method, and juristic methods in the legal systems to show the attitudes of lawyers from various perspectives. Next, this article presented a juristic method of analogy in foreign law and Thai law. Also, this paper analyzed the use of the juristic method of analogy in relation to the attitudes of lawyers in the Thai legal system, as well as providing recommendations associated with the studies. Finally, when the analogy was a juristic method accepted in the Thai legal system, lawyers could apply analogy which was based on reason and law’s purpose to fill the gap in the law. This article is expected that it will benefit the judicial process of Thailand in applying analogy to bring justice for cases under juristic methods in the legal system.
Article Details
Published Manuscripts are the copyright of the Journal of the Justice System. However; the opinions that appeared in the content are the sole responsibility of the author.
References
กิตติศักดิ์ ปรกติ. (2560). ความเป็นมาและหลักการใช้นิติวิธีในระบบซีวิลลอว์และคอมมอนลอว์ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: วิญญูชน.
ปรีดี เกษมทรัพย์. (2526). กฎหมายแพ่ง: หลักทั่วไป (พิมพ์ครั้งที่ 5). ภาพพิมพ์: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปรีดี พนมยงค์. (2471). บันทึกข้อความสำคัญประกอบด้วยอุทาหรณ์และคำแนะนำแห่งประมวลกฎหมายแพ่ง และพาณิชย์ บรรพ 1. พระนคร: นิติสาส์น.
มานิตย์ วงศ์เสรี. (2562). นิติวิธี การใช้และการตีความกฎหมาย: ศึกษาเปรียบเทียบระบบกฎหมายไทยและระบบกฎหมายเยอรมัน. กรุงเทพมหานคร: วิญญูชน.
ศนันท์กรณ์ โสตถิพันธุ์. (2562). คำอธิบายหลักพื้นฐานของกฎหมายเอกชน. กรุงเทพมหานคร: วิญญูชน.
สมยศ เชื้อไทย. (2562). คำอธิบายวิชากฎหมายแพ่ง: หลักทั่วไป (พิมพ์ครั้งที่ 26). กรุงเทพมหานคร: วิญญูชน.
โสภณ รัตนากร. (2558). ระบบกฎหมายไทยเป็นระบบซีวิลลอว์หรือคอมมอนลอว์. ดุลพาห, 62(2), 1-11.
หยุด แสงอุทัย. (2552). ช่องว่างแห่งกฎหมาย (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: วิญญูชน.
หนังสือต่างประเทศ
Barak, A., & Bashi, S. (2005). Purposive interpretation in law. Oxford: Princeton University Press.
Cheng, B. (1994). General principles of law as applied by international courts and tribunals (3 ed.) London: Cambridge University Press.
Foster, N., & Sule, S. (2002). German legal system and laws (3 ed.). The United States: Oxford University Press.
Hadfield, G. K. (2007). The quality of law in civil code and common law regimes: Judicial incentives,lLegal human capital and the evolution of law. Retrieved February 20, 2020, from https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=967494
Irti, C. (2014). The problem of legal gaps. Tulane European & Civil Law Forum, 29, 157-179.
Langenbucher, K. (1998). Argument by analogy in European law. Cambridge Law Journal, 57(3), 481-521.
Merryman, J. H. (1966). The Italian style III: Interpretation. Stanford Law Review, 18(4), 583-611.