ความเป็นอิสระขององค์กรอัยการตามบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2550
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2550 ได้กำหนดสถานะขององค์กรอัยการให้เป็นองค์กรตามรัฐธรรมนูญประเภทองค์กรอื่น โดยปรากฏตามเจตนารมณ์ของรัฐธรรมนูญดังกล่าวว่าต้องการให้หลักประกันในความเป็นอิสระของพนักงานอัยการและองค์กรอัยการในการปฏิบัติหน้าที่ได้รับประกันตามรัฐธรรมนูญและมีความเป็นอิสระบางประการจากฝ่ายบริหาร แต่ทั้งนี้องค์กรอัยการและพนักงานอัยการยังคงมีอำนาจหน้าที่ตามกฏกหมายที่เกี่ยวข้องในฐานะเป็นองค์กรในฝ่ายบริหารอยู่ องค์กรอัยการจึงมิได้มีความเป็นอิสระจากฝ่ายบริหารอย่างสิ้นเชิงเหมือนกับองค์กรตามรัฐธรรมนูญประเภทองค์กรอิสระอื่นๆ เพื่อให้การปฏิบัติหน้าที่ตามกฏหมายที่เกี่ยวข้องขององค์กรอัยการและพนักงานอัยการในฐานะที่เป็นองค์กรในฝ่ายบริหารเป็นไปโดยได้รับความเป็นอิสระจากฝ่ายบริหารเองในการปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวตามที่รัฐธรรมนูญกำหนด ควรมีการพัฒนากฏหมายที่เกี่ยวข้องกับสถานะ อำนาจหน้าที่ โครงสร้างองค์กรระหว่างองค์กรอัยการ พนักงานอัยการกับฝ่ายบริหารให้ชัดเจนยิ่งขึ้น
Article Details
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารกระบวนการยุติธรรม แต่ความคิดเห็นที่ปรากฏในเนื้อหาของบทความในวารสารกระบวนการยุติธรรม ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
. (2525). "ข้อสังเกตของคณะกรรมาธิการร่วมกันฯ เกี่ยวกับกรมอัยการ" วารสารอัยการ. 5, 49 (ม.ค.), 20.
. (2529). "ระบบการดำเนินคดีอาญาโดยอัยการในประเทศไทย" วารสารอยัการ. 10, 9 (พ.ค.), 34-49.
. (2544). การบริหารกระบวนการยุติธรรม. กรุงเทพฯ: นิติธรรม.
. (2551). "การคุ้มครองความมีอิสระของอัยการตามรัฐธรรมนูญ" วารสารเนติบัณฑิตย์. 21, 221 (ม.ค.), 5-8.
คณะกรรมการพัฒนาประชาธิปไตย. (2537). กรอบของความคิดในการเรียบเรียงบทบัญญัติร่างรัฐธรรมนูญตามแนวคิดรัฐธรรมนูญนิยม. กรุงเทพฯ กองการพิมพ์ สำนักงานเลขาธิการ สภาผู้แทนราษฏร. 14-35.
จิรวุฒิ เตชะพันธ์, ชูศักดิ์ เสนาบุญญฤทธิ์ และ จุมพล พันธุ์สัมฤทธิ์. (2547). "ระบบ อัยการอังกฤษ" ใน รายงานการดูงานต่างประเทศ: หลักสูตรอัยการจังหวัด รุ่นที่ 23 สถาบันพัฒนาข้าราชการฝ่ายอัยการ. ม.ป.ท.:ม.ป.พ.
บวรศักดิ์ อุวรรณโน. (2543). บทบาทของสมาชิกวุฒิสภา: บทบาทและอำนาจหน้าที่ของวุฒิสภาตามรัฐรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2540 กรุงเทพฯสถาบันพระปกเกล้า.
. (2548). "องค์กรอิสระกับการปฏิรูปการเมือง." ใน รวมบทความทางวิชาการ ชุดที่ 4 ศาลรัฐธรรมนูญกับการคุ้มครองสิทธิเสรีภาพของประชาชน. กรุงเทพฯ. สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ. 112-128.
ไพฑูรย์ ขำภรัตน์. (2534). การปฏิรูป องค์กรในกระบวนการยุติธรรม: ศึกษากรณีกรมอัยการ. วิทยานิพนธ์ นิติศาสตร์มหาบัณฑิต. ภาควิชานิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุข เปรุนาวิน. (2526). "ระบบอัยการในต่างประเทศ." ใน ระบบอัยการสากล. กรุงเทพฯ: กองทุนสวัสดิการ ศุนย์บริหารเอกสารและวิชาการ กรมอัยการ. 37.
สุจินต์ ทิมสุวรรณ์. (2525). "กรมอัยการกับการดำเนินคดีให้แก่รัฐ." ใน เอกสารวิจัยส่วนบุคคล. กรุงเทพฯ วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร
International Association of Prosecutors. (n.d.) Standards of Professional Responsibility and Statement of the Essential Duties and Rights of Prosecutors. Available from http://www.iapnl.com/stand.htm (16 October 2008)
Kunert, K.H. (1987). The Prosecution System in the Federal Republic of Germany Tokyo:FUCHU.
Langbein, J.H. (1977). Comparatve criminal procedure: Germany. St. Paul, Minn.: West Pub. Co.
Miller, F.W. (1974). Prosecution: the decision to charge a suspect with a crime. U.S.A.: Brown&Co.
