(A COMPARATIVE STUDY OF THE PERSONAL, FAMILY, AND SOCIAL FACTORS OF MALE JUVENILE OFFENDERS MALE JUVENILE RE-OFFENDERS, AND MALE JUVENILE NON-OFFENDERSS)
Article Sidebar
Published:
Dec 31, 2010
Main Article Content
Abstract
-
Article Details
How to Cite
ปกาสิทธิ์ ส., & พิสิษฐ์สังฑการ ก. (2010). (A COMPARATIVE STUDY OF THE PERSONAL, FAMILY, AND SOCIAL FACTORS OF MALE JUVENILE OFFENDERS MALE JUVENILE RE-OFFENDERS, AND MALE JUVENILE NON-OFFENDERSS). Journal of Thai Justice System, 3(4), 103–112. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JTJS/article/view/245783
Section
Research Articles
Published Manuscripts are the copyright of the Journal of the Justice System. However; the opinions that appeared in the content are the sole responsibility of the author.
References
ธิตนาถ ลิ่มอรุณ. (2549). ปัจจัยคัดสรรที่สัมพันธ์กับการมีเพศสัมพันธ์ที่เสี่ยงต่อการต่อเชื้อเอสไอวีของวัยรุ่น. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตสาขาจิตวิทยาพัฒนาการ คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
ประภาศรี ปัญญาวชิรชัย. (2550). ปัจจัยคัดสรรที่สัมพันธ์กับพฤติกรรมยกพวกตีกันระหว่างสถาบันของนักเรียนอาชีวศึกษาชาย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชา จิตวิทยาพัฒนา คณะจิตวิทยาจุฬากรณ์มหาวิทยาลัย.
พินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน, กรม (2549). รายงานสถิติคดีประจำปี พ.ศ. 2549. สำนักพัฒนาระบบงานยุติธรรมเด็กและเยาวชน.
ภูมิพงษ์ ขุนฉนมนฉ่ำ. (2547). การวิเคราะห์จำแนกประเภทตัวแปรที่ผลต่อการกระทำผิดซ้ำและการบำบัดแก้ไขของเด็กและเยาวชน. รายงานาการวิจัย กรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน.
เรืองชัย เรืองไพศาล. (2543). ปัจจัยทางสังคมที่มีผลต่อการกระทำผิดซ้ำของเด็กและเยาวชน:ศึกษากรณีสถานฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตสาขาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ลักขณา แก้วตระกูล. (2544). ปัจจัยคัดสรรที่สัมพันธ์กับการกระทำผิดซ้ำของเยาวชนชายในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนกลาง. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยา พัฒนาการ คณะจิตวิทยา จุฬากรณ์มหาวิทยาลัย.
วันชัย รุจนวงศ์. (2544). กระบวนการยุติธรรมสำหรับเด็กและเยาวชน. วารสาร Innocenyi Digest: The UNICEF International Child Development Centre-Innocenti Centre, 18-21.
สิทธิพงศ์ วงศ์วิวัฒน์. (2548). ปัจจัยคัดสรรที่สัมพันธ์กับการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาพัฒนาการ คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิทธิศักดิ์ วนะชกิจ. (2544). ปัจจัยที่มีผลต่อการกระทำความผิดในคดีรุนแรงของเด็กและเยาวชน : ศึกษากรณีเด็กและเยาวชนชายในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนชายในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน จังหวัดสุราษฎร์ธานีและจังหวัดสงขลา. ดุลพาห, 49(3) (ก.ย. - ธ.ค. 2545), 109-134.
สุจริต เจนนพกาญน์. (2547). การนำการจำแนกประเภทเด็กและเยาวชนมาใช้ในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน. เอกสารประกอบการประชุมกรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน, ประเทศไทย, 23-37.
สำนักงานกิจการยุติธรรม กระทรวงยุติธรรม. (2549). การจัดทำแผนพัฒนาฐานข้อมูลผู้กระทำผิดซ้ำ (พ.ศ. 2550-2554). 12 - 17.
อัชณา ลิมป์ไพฑูรย์. (2522) ลักษณะกลุ่มเพื่อนของเด็กและเยาวชนกระทำผิดในสถานฝึกและอบรมศึกษาเฉพาะกรณีสถานฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนชาย(บ้านกรุณา). วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชา สังคมวิทยาและมนุษยวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Baker, R. L. A., & Mednick, B. R. (1984). Influences on human development: A longitudinal perspective. Boston, MA: Kluwer-Nijhoff.
Caputo, A. A., Frick, P. J., & Brodsky, S. L. (1999). Family violence and juvenile sex offending. Criminal Justice and Behavior, 26. 338-356
Cardwell, M.F. (2002). What do we know about juvenile sexual reoffense risk. Child Maltreatment, 3(4), 291-302.
Caruso, D. R., & Mayer, J. D. (1998). A measure of emotional empathy for adolescents and adults. Unpublished Manuscript.
Ellis, P. L. (1982) Empathy: A factor in antisocial behavior. Journal of Abnormal Child Psychology, 10, 123-134
Franke, T. M. (2000) The role attachment as a protective factor in adolescent violent behavior. Adolescent and Family Health, 1 29-39.
Huesmann, L. R., Eron, L. D., Lefkowitz, M. M., & Walder, L. O. (1984) Stability of aggression over time and generations Development Psychology, 20, 1120-1134.
Lussier, R. N. (2001). Human relations in organization: Applications and skill-building. New York: McGraw Hill.
Mak, A. S. (1990). Testing a psychosocial control theory of delinquency. Criminal Justice and Behavior, 17, 215-230.
Paolucci, E. O., Violato, C., & Schofield, M. A. (2000). A review of marital and family variable as they relate to adult criminal recidivism. In Forum on Corrections Research (r-92). National Foundation for Family Research and Education (NFFRE).
Parker, G., Tupling, H., & Brown, L. B. (1979). Parenral bonding instrument (PBIP. Retrieved January 2008, from http://www.blackdoginstitute.org.au/
Whiteside, S.P., & Lynam, D. R. (2001) The five factor model and impulsivity: Using a structural model of personality to understand impulsivity. Personality and Individual Differences, 30, 669-689.
Worling, J.(2001). Personality-based typology of adolescent sexual offendersL Differences in recidivism rates, victim-selection characteristics, and personal victimzation histories. Sexual abuse: A Journal of Research and Treatment, 13(3), 149-166.
ประภาศรี ปัญญาวชิรชัย. (2550). ปัจจัยคัดสรรที่สัมพันธ์กับพฤติกรรมยกพวกตีกันระหว่างสถาบันของนักเรียนอาชีวศึกษาชาย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชา จิตวิทยาพัฒนา คณะจิตวิทยาจุฬากรณ์มหาวิทยาลัย.
พินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน, กรม (2549). รายงานสถิติคดีประจำปี พ.ศ. 2549. สำนักพัฒนาระบบงานยุติธรรมเด็กและเยาวชน.
ภูมิพงษ์ ขุนฉนมนฉ่ำ. (2547). การวิเคราะห์จำแนกประเภทตัวแปรที่ผลต่อการกระทำผิดซ้ำและการบำบัดแก้ไขของเด็กและเยาวชน. รายงานาการวิจัย กรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน.
เรืองชัย เรืองไพศาล. (2543). ปัจจัยทางสังคมที่มีผลต่อการกระทำผิดซ้ำของเด็กและเยาวชน:ศึกษากรณีสถานฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตสาขาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ลักขณา แก้วตระกูล. (2544). ปัจจัยคัดสรรที่สัมพันธ์กับการกระทำผิดซ้ำของเยาวชนชายในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนกลาง. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยา พัฒนาการ คณะจิตวิทยา จุฬากรณ์มหาวิทยาลัย.
วันชัย รุจนวงศ์. (2544). กระบวนการยุติธรรมสำหรับเด็กและเยาวชน. วารสาร Innocenyi Digest: The UNICEF International Child Development Centre-Innocenti Centre, 18-21.
สิทธิพงศ์ วงศ์วิวัฒน์. (2548). ปัจจัยคัดสรรที่สัมพันธ์กับการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาพัฒนาการ คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิทธิศักดิ์ วนะชกิจ. (2544). ปัจจัยที่มีผลต่อการกระทำความผิดในคดีรุนแรงของเด็กและเยาวชน : ศึกษากรณีเด็กและเยาวชนชายในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนชายในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน จังหวัดสุราษฎร์ธานีและจังหวัดสงขลา. ดุลพาห, 49(3) (ก.ย. - ธ.ค. 2545), 109-134.
สุจริต เจนนพกาญน์. (2547). การนำการจำแนกประเภทเด็กและเยาวชนมาใช้ในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน. เอกสารประกอบการประชุมกรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน, ประเทศไทย, 23-37.
สำนักงานกิจการยุติธรรม กระทรวงยุติธรรม. (2549). การจัดทำแผนพัฒนาฐานข้อมูลผู้กระทำผิดซ้ำ (พ.ศ. 2550-2554). 12 - 17.
อัชณา ลิมป์ไพฑูรย์. (2522) ลักษณะกลุ่มเพื่อนของเด็กและเยาวชนกระทำผิดในสถานฝึกและอบรมศึกษาเฉพาะกรณีสถานฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนชาย(บ้านกรุณา). วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชา สังคมวิทยาและมนุษยวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Baker, R. L. A., & Mednick, B. R. (1984). Influences on human development: A longitudinal perspective. Boston, MA: Kluwer-Nijhoff.
Caputo, A. A., Frick, P. J., & Brodsky, S. L. (1999). Family violence and juvenile sex offending. Criminal Justice and Behavior, 26. 338-356
Cardwell, M.F. (2002). What do we know about juvenile sexual reoffense risk. Child Maltreatment, 3(4), 291-302.
Caruso, D. R., & Mayer, J. D. (1998). A measure of emotional empathy for adolescents and adults. Unpublished Manuscript.
Ellis, P. L. (1982) Empathy: A factor in antisocial behavior. Journal of Abnormal Child Psychology, 10, 123-134
Franke, T. M. (2000) The role attachment as a protective factor in adolescent violent behavior. Adolescent and Family Health, 1 29-39.
Huesmann, L. R., Eron, L. D., Lefkowitz, M. M., & Walder, L. O. (1984) Stability of aggression over time and generations Development Psychology, 20, 1120-1134.
Lussier, R. N. (2001). Human relations in organization: Applications and skill-building. New York: McGraw Hill.
Mak, A. S. (1990). Testing a psychosocial control theory of delinquency. Criminal Justice and Behavior, 17, 215-230.
Paolucci, E. O., Violato, C., & Schofield, M. A. (2000). A review of marital and family variable as they relate to adult criminal recidivism. In Forum on Corrections Research (r-92). National Foundation for Family Research and Education (NFFRE).
Parker, G., Tupling, H., & Brown, L. B. (1979). Parenral bonding instrument (PBIP. Retrieved January 2008, from http://www.blackdoginstitute.org.au/
Whiteside, S.P., & Lynam, D. R. (2001) The five factor model and impulsivity: Using a structural model of personality to understand impulsivity. Personality and Individual Differences, 30, 669-689.
Worling, J.(2001). Personality-based typology of adolescent sexual offendersL Differences in recidivism rates, victim-selection characteristics, and personal victimzation histories. Sexual abuse: A Journal of Research and Treatment, 13(3), 149-166.