การเสริมสร้างชุมชนเข้มแข็งเพื่อการป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติด : กรณีศึกษาศูนย์ยุติธรรมชุมชนตำบลตลิ่งชัน อำเภอจะนะ จังหวัดสงขลา
Main Article Content
Abstract
This reseach aims to study the Community Justice Center in Talingchan district in terms of administrative operation managements, successful factors, obstacles and problems on Drug Prevention and solution. The research methodology and the data collection were divided into two parts: The quantitative sample of 187 people i.e. the network members, volunterrs ansd committees of the Community Justice Center, The qualitative sample of 5 persons i.e. the president of the Community Justice Center, two vice president of the Community Justice Center and other two committees of the Community Justice Center. The statistical analysis is based on a frequency, percentage, finding the relationship of the variables analyzed by using a Multiple Regression Analysis while the qualitative data analysis used from using a Content Analysis regarding to created questions.
The findings of this study illustrate that the key successful factors related to build up a strong community to prevent and resolve drug problems was the cooperation or people participation in the prevention and problem solving drug problems is 18.6% (Beta = 0.186) and a statistical significant level of 0.05 (P = 0.035). The factor could be used predict building strong cummunity to prevent and problem drug.
The suggestions from the reseach were divided into two parts in terms of the policy and the operation. In the policy suggestion, there would focus on networking and cooperation with relevant organizations. The Department of Probation which was the main organization should be in charge in managing of the Community Justice CEnter and probides the clarified policies for the administration in the form of the Community Justice Center. In the operation suggestion, there would focus on coordination, activity provistion, performance consistency, and community penetration in order to acknowledge the problems and find ways to resolve those problems that lead to the key success factors to build up strong community.
Article Details
Published Manuscripts are the copyright of the Journal of the Justice System. However; the opinions that appeared in the content are the sole responsibility of the author.
References
กระทรวงยุติธรรม (2551). คู่มือเครือข่ายยุติธรรมชุมชน. กรุงเทพฯ:กระทรวงยุติธรรม.
คมสัน ศรีงิ้ว (2548). การศึกษาเปรียบเทียบชุมชนเข้มแข็งกับการปลอดยาเสพติดระหว่างตำบลคลองตะเคียนกับตำบลสำเภาล่มอำเภอพระนครศรีอยุทธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขารัฐศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
จุฑารัตน์ เอื้ออำนวย. และคณะ. ร่างรายงานการวิจัยเรื่องยุติธรรมชุมชน:การเปิดพื้นที่ของชุมชนในการอำนวยความมยุติธรรม. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย(สกว.)(อัดสำเนา).
ดวงเดือน จุลกรานต์ (2548). การมีส่วนร่วมของคณะกรรมการชุมชนในการดำเนินงานการป้องกัน และแก้ไขปัญหายาเสพติดในชุมชน เมือง : กรณีศึกษาแขวงหิรัญรูจี เขตธนบุรี กรุงเทพมหานคร. ภาคนิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต คณะพัฒนสังคม สถาบันบัณฑิต พัฒนบริหารศาสตร์.
ทัศนีย์ อุวรัตน์ (2548). รายงานการวิจัย เชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม โครงการเสริมสร้างและพัฒนาเครือข่ายยุติธรรมชุมชนจังหวัดเชียงใหม่. กรมคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพ กระทรวงยุติธรรม.
นัยน์ปพร สุภากรณ์ (2550). ความผูกพันกับชุมชนของประชาชนในชุมชนแขวงกัลยาณ์เขต ธนบุรี กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (รัฐศาสตร์) บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
นฤมล บรรจงจิตร์ (2549). รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการกระบวนการเสริมสร้างความเข้มแข็งของชุมชนเพื่อการแก้ไขปัญาหความยากจน. สถาบันวิจัยสังคม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประดิษฐ์ มะกรูดทอง (2543). การสร้างเขตปลอดยาเสพติดในชุมชน:ศึกษากรณีชุมชนริมคลองลาดพร้าวภาวนา. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (รัฐศาสตร์) บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
มนตรี กรรพุมมาลย์ (2546). การศึกษาองค์กรชุมชนเข้มแข็ง : กรณีศึกษาชุมชนในเขตเทศบาลตำบลอุโมงค์ อำเภอเมืองจังหวัดลำพูน. เอกสารประกอบการประชุม วิทชาการระดับชาติ สาขาสังคมวิทยา ครั้งที่ 2 พลังสังคมไทยในทศวรรษหน้า: ทางเลือกกับความเป็นจริง 19-20 ธันวาคม 2546.
วิชัย พันธุ์ภักดี (2548). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการแก้ไขปัญหายาเสพติดอย่างยั่งยืนของอำเภอภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ. ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชา นโยบายสาธารณะ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วิรัช วิรัชนิภาวรรณ (2547). การบริหารและจัดการเทศบาลในยุคปฏิรูปการเมือง. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ โฟร์เฟซ.
สุณีย์ กัลยะจิตร (2553). ร่างรายงานการวิจัยโครงการ การติดตามและประเมิณผลงานยุติธรรมชุมชน. กรมคุมประพฤติ กระทรวงยุติธรรม.
สุดสงวน สุธีสงวน (2547). อาชญาวิทยาและงานสังคมสงเคราะห์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพ. โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุชาดา จักรพิสุทธิ์ (2547). การศึกษาทางเลือกของชุมชน. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น. (มิถุนายน - สิงหาคม 2547).
อคิน รพีพัฒน์ (2547). การมีส่วนร่วมของประชาชนในงานพัฒนา. กรุงเทพฯ. ศูนย์การศึกษานโยบายสาธารณสุข,
ภาษาอังกฤษ
Cohen, J.M. and Uphoff, N.T. (1981). Rural Development Participation: Concept and Measures for Project Design Implementation and Evaluation. Rural Development Committee Center for International Studies, Cornell University.
Fornaroff, A. (1980). Community involvment in Health System for Primary Health Care. Genava : World Health Organization.
Koufman, H.F. March, (1949). Paricipation Organized Acticities in Selected Kentucky Localities. Agricultural Experiment Station Bulletins.
Reeder, W.W. (1974). Some Aspects of The Information Social Participation of Farm Families in New York State. New York : Unpublished Ph.D Dissertation, Cornell University.
United Nation, Department of Internation Economic and Social Affair. (1981). Popular Participation as a Strategy for Promoting Community Level Action and Nation Development. Report of The Meeting for The Adhoc Group oof Expert. New York : United Nation.