หลักสุจริต

บทคัดย่อ

คำว่าสุจริตเป็นถ้อยคำที่ประกฏขึ้นในกฎหมายที่พบเห็นเสมอ เป็นต้นว่าในประมลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 5 และมาตรา 6 ซึ่งเป็นลักษณะทั่วไปหรือปรากฏตัวในมาตราโดยเฉพาะเป็นต้นว่ามาตรา 1299 ซึ่งมาตราดังกล่าวนั้นมีลักษณะเป็น "บทกฎหมายยุติธรรม" (Jus aecuum) ซึ่งเป็นตัวบทกฎหมายที่ไม่ได้กำหนดผลทางกฎหมายไว้อย่างชัดเจน ตัวบทจะมีลักษณะเป็นการเปิดช่องให้ผู้ใช้ตีความ ปรุงแต่งให้กฎหมายนั้นสมบูรณ์เหมาะสมกับสภาพสังคม พฤติการณ์ และกาลสมัยเพื่อให้เกิดความเป็นธรรม หมายความว่า การใช้การตีความก็ต้องคำนึงถึงหลักสุจริต เป็นสำคัญ และยังมีลักษณะเป็นบทบังคับ (Jus cogens) ที่ไม่สามารถตกลงเป็นอย่างอื่นเพื่อยกเว้นกฎหมายได้

บทความนี้มีวัตถุประสงค์การศึกษาวิจัยหลักสุจริตซึ่งเป็นหลักกฎหมายทั่วไปที่เป็นเหมือนเสาหลักของกฎหมายทั้งระบบไม่ว่าจะเป็นกฎหมายเอกชนหรือกฎหมายมหาชน เพื่อการใช้และการตีความก็ต้องอยู่บนพื้นฐานของหลักสุจริตซึ่งจะเป็นตัวเชื่อมต่อที่สำคัญที่ทำให้ตัวบทกฎหมายเหล่านี้อำนวยความมยุติธรรมได้อย่างแท้จริงเพื่อรักษาไว้ซึ่งจริยธรรมและศีลธรรมในสังคม