กฎหมายเพื่อการพัฒนาธุรกิจพลังงานทางเลือก

Main Article Content

สุมาลี วงษ์วิทิต

Abstract

The objectives of this study are to study the policy, policy implementatio and laws (both Thailand and Foreign countries) of atlernative energy business, to study the factors affecting obstacles and promotion for alternative energy business, and to provide suggestions concerning regulatory measures and enforcement in THailand in order to support the alternative energy business. This study is qualitative research using the collective and analysis techniques of documentary research and in-depth interview, which focusing on legal analysis basis. Fact finding from the study revealed that governmental policeis and policy implementation have certain problems, for example lacked of better coverage and clarity, lacked of clear directions, outdated measures and  lacked of investors' confidence in alternative energy. Especially, they do not support the structure of energy regulator to regulate and promote of alternative energy business. There also have been many regulations, some of which were duplicated, not inclusive or precise, and did not facilitate the alternative energy business: and many were obstacles to investment and alternative energy business. Though, many regulations had provided attractive investment incentives that were in accordance withinternational standard and the improvement of modern technology in alternative energy. Therefore, the recommendations are that the appropriated policy should start with by issuing specific policy to reform the structure of alternative energy regulator, to become only one independent unit. The revision and integration of all energy laws to be in unity is necessary, and the reduction of the subsify of traditional energy, as well as reduce the monopolistic power in energy sector that had been controlled by state enterprises are also essential. The suggested substantial law in clude the establishment of independent regulator, the alternative energy regulation, the provisions of clear criteria on legal discretion and law enforcement, the issuing sui generis for the development and promotion on ethanol and bio-diesel and the provisions of incentive measures. All of which must be monitored against the mentioned principle of Better law under the involvement and acceptance from all stakeholders with the main objective of utilizing the law as a tool to promoted alternative energy.

Article Details

How to Cite
วงษ์วิทิต ส. (2013). กฎหมายเพื่อการพัฒนาธุรกิจพลังงานทางเลือก. Journal of Thai Justice System, 6(3), 29–48. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JTJS/article/view/246120
Section
Academic Articles

References

กรมพัฒนาพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน กระทรวงพลังงาน. (2554). รายงานการประเมินศักยภาพพลังงานลมของประเทศปี พ.ศ. 2554. กรุงเทพมหานคร: กรม.

ณัฐชมัย ลักษณ์อำนวยพร. (2549). พลังงานทดแทน. กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงพระนคร วิทยาเขตพระนครเหนือ.
เดชรัต สุขกำเนิด. (2551). พลังงาน งานที่พลัง. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโลกสีเขียว.
บริษัท เอเบิล คอนซัลแตนท์ จำกัด. (2551). รายงานฉบับสมบูรณ์โครงการติดตามประเมินผลการดำเนินงานพัมนาและส่งเสริมพลังงานลม. เสนอต่อกรรมพัฒนาพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน.
ประจักษ์ ทรัพย์มณี. (2547). ความขัดแย้งของผลประโยชน์ในการจัดสรรทรัพยากรเพื่อการผลิตไฟฟ้าในประเทศไทย. วารสารบัณฑิตพัมนบริหารศาสตร์ ฉบับพิเศษ"นวัตกรรมด้านการบริหาร การจัดการ และการพัฒนา, กุมภาพันธ์, หน้า 65-84.
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. (2551). รายงานฉบับสมบูรณ์โครงการศึกษาประเมินศักยภาพพลังงานลมในการผลิตไฟฟ้าเฉพาะแหล่ง. เสนอต่อกรมพัฒนาพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.
วีรชัย อาจหาญ และคณะ. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี. (2554). ศึกษาสังเคราะห์ผลงานวิจัยที่เกี่ยวกับพลังงานทางเลือกในประเทศ. ทุนอุดหนุนการวิจัยของสำนักงาน คณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
สมบัติ ทีฑทรัพย์. (2553) พลังงานทางเลือกของคนเมืองในยุควิกฤตพลังงาน. วารสารนโยบายพลังงาน, 88 เมษายน-มิถุนายน, หน้า 42-58
สุรพล นิติไกรพจน์. (2535). ข้อความคิดเบื้องต้นเกี่ยวกับมหาชนทางเศรษฐกิจ. วารสารนิติศาสตร์ ปีที่ 21 ฉบับที่ 1 (กันยายน 2535), หน้า 76-92.
Alturki. Y., Khelifa. N., and El-Kady.M. (2013) Promoting Alternative Energy Programs in Developed Countries: A Review, Energy and Power Enginieering, 5, 140-152. Retrieved December 5, 2013 from www.scirp.org/journal/PaperDownload.aspx?DOI=10.4236/epe.2013.
Energy saving. (2555). ทิศทางธุรกิจพลังงานทดแทน พ.ศ. 2555. ค้นเมื่อ 25 มกราคม 2555 จาก http://www.energysavingmedia.com/news/pagephp?a=10&n=106&cno=3058
KPMG International Cooperative. (2012). Taxes and incentives for revewable energy. Retrieved December 5, 2.12 from http://www.kpmg.com
Masmanian, D.A. and Sabatier, P.A. (1983). Implementation and Public Policy. USA. Scott: Foresman and Company.
Perkowski., Jack. (2012). China Leads The World In Renewable Energy Investment. Forbes. Retrieved Decemer 15, 2012 from http://www.forbes.com/sites/jackperkowski/2012/07/27/2012.
REN 21. (2012). Renewable 2012 Global Status Report Paris:REN 21 Secretariats.
REN 21 (Renwable Energy Policy Network for the 21st Century) Renewables (2012). Global Status Report Key Findings. Retrieved December 25, 2012 form http://www.ren21.net
_________. (2013). Renewables Global Futures Report 2013 Retrieved December 25, 2012 from http://www.ren21.net/Portals/0/REN21_GFR_2013_prind.pdf
Schuman. S., (2010). Improving China's Existing Renewable Energy Legal Framework: Lessongs from the International and Domestic Experience. NRDC White Paper.
United States Environmental Protection Agency. (2013). National Action Plan for Energy Efficiency.
U.S. Energy Information Administration. (2013). Annual Energy Outlook 2013 (AOE2013). Retrieved June 25, 2013 from www.eia.goc/forecasts/aeo.
Van Meter, D.S. and Van Horn. C.E. (1975). The Policy Implementation Process: A Conceptual Framework. Administration and Society. 6 (4) February, 445-488.
Volkmar L., Lutz M. (2004). Three Decades of Renewable Electricity Policies in Germany. Energy & Environment, 15 (4): 214 - 282.