การควบคุมกฎหมายมิให้ขัดหรือแย้งกับรัฐธรรมนูญโดยศาลรัฐธรรมนูญตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2550 เพื่อการจัดทำรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ในอนาคต
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ประเทศไทยได้นำหลักการและแนวคิดการควบคุมกฎหมายมิให้ขัดหรือแย้งกับรัฐธรรมนูญมาตั้งแต่รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช 2475 ผ่านการควบคุมโดยองค์การต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นศาลฏีกาคณะตุลาการรัฐธรรมนูญ จนกระทั่งมาถึงช่วงระยะเวลาทางการเมืองการปกครอง การมีรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 กำหนดให้ศาลรัฐธรรมนูญเป็นผู้มีอำนาจในการควบคุมกฎหมายมิให้ขัดหรือแย้งกับรัฐธรรมนูญ ต่อมารัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 ได้ปรับปรุงพัฒนากระบวนการให้สิทธิประชาชนเสนอเรื่องเข้าสู่ศาลรัฐธรรมนูญเพื่อพิจารณากฎหมายมิให้ขัดหรือแย้งกับรัฐธรรมนูญที่มีลักษณะของการแบบนามธรรมและรูปธรรมควบคุมทั้งเนื้อหาและกระบวนการตรากฎหมาย ซึ่งนับว่าเป็นหลักการที่ดีที่สุดนับแต่การมีรัฐธรรมนูญที่คุ้มครองสิทธิเสรีภาพ ของประชาชน รัฐธรรมนูญฉบับในอนาคตควรนำหลักการตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช 2550 มาใช้เป็นแนวทางต่อไป
Article Details
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารกระบวนการยุติธรรม แต่ความคิดเห็นที่ปรากฏในเนื้อหาของบทความในวารสารกระบวนการยุติธรรม ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
วุฒิชัย จิตตานุ. (2548). กลไกทางกฎหมายของศาลรัฐธรรมนูญ ระบบรวมศูนย์ (Centralized System) หรือ รูปแบบยุโรป (European Model) ในประเทศต่างๆ ทั่วโลก. รวมบทความวิชาการชุดที่ 4 ศาลรัฐธรรมนูญกับการคตุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของประชาชน, กรุงเทพฯ: สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ.
วิษณู เครืองาม. (2530). กฎหมายรัฐธรรมนูญ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์นิติธรรม.
สิทธิกร ศักดิ์แสง. (2552). การยกเลิกกฎหมายนอกวิถีทางรัฐธรรมนูญขัดต่อหลักนิติรัฐหรือไม่.. รวมบทความ "ศาสตร์แ่หงการตีความ" กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
อมร จันทรสมบูรณ์. (2537). "ครบรอบ 80 ปี ศาสตราจารย์ จิตติ ติงศภัทย์" กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย,
วิจัยและวิทยานิพนธ์
กนิษฐา เชี่ยววิทย์. (2533). การควบคุมการตรวจสอบความชอบด้วยรัฐธรรมนูญ. วิทยานิพนธ์ นิติศาสตรมหาบัณฑิต คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อัลจนา พึ่งเย็น. (2543). การควบคุมกฎหมายมิให้ขัดหรือแย้งต่อรัฐธรรมนูญโดยศาลรัฐธรรมนูญตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาราจักรไทย พ.ศ. 2540. วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขานิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เอกสารและวารสาร
ปัญญา อุชาชน.(2554, มกราคม-มีนาคม) องค์กรตรวจสอบความชอบด้วยรัฐธรรมนูญของกฎหมายที่เหมาะสมกับประเทศไทย.วารสารกระบวนการยุติธรรม, 4(1).
สมยศ เชือ้ไทย คำอธิบาย "วิชากฎหมายรัฐธรรมนูญ" เอกสารประกอบการบรรยายคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ภาค 1 (อัดสำเนา)
สุตมัย ศรีสุข. (2495, เมษายน - มิถุนายน). รัฐธรรมนูญแห่งอิตาลี ค.ศ. 1947. วารสารนิติศาสน์ (2)
ข้อมูลสื่ออิเลคทรอนิค
Harut unyan Gagik. The independence and the autonomy the organization of the Constitution Court. Retrieved June 11, 2002 from Verevan. Amernia. IATP. Web Site http://www.lat.an/resource/law/harutunyan/monoger3/ch3p2.htm. เข้าถึงข้อมูลเมื่อวันพุธ ที่ 26 พฤษภาคม 2553
หนังสือและเอกสารต่างประเทศ
Han Kelsen. (1942) Judicial Review of Legislation. 4 Journal of Politices.
Howard E. Dean. (1967). Judicial Review and Democracy. New York Random House, p17
กฎหมาย รัฐธรรมนูญแ่หงราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2475
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย 2540
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย 2550
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (ฉบับชั่วคราว) พุทธศักราช 2557
