การบังคับใช้กฎหมายกับการกระทำความผิดซ้ำของเด็กและเยาวชน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพการบังคับใช้กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการกระทำความผิดของเด็กและเยาวชน เพื่อศึกษาช่องว่างของกฎหมายที่มีผลต่อการกระทำความผิดซ้ำของเด็กและเยาวชน และเพื่อหาแนวทางแก้ไขปัญหาที่เกิดจากการบังคับใช้กฎหมายที่ส่งผลให้เด็กและเยาวชนกระทำความผิดซ้ำ ต่อไป ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยใช้การสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้างในการเก็บข้อมูลกับผู้ให้ข้อมูลหลัก คือ บุคคลที่อยู่ในกระบวนการยุติธรรมสำหรับเด็กและเยาวชน โดยแบ่งเป็น ผู้พิพากษาศาลเยาวชนและครอบครัวจังหวัดนครปฐม จำนวน 2 ท่าน พนักงานอัยการคดีเยาวชนและครอบครัวจังหวัดนครปฐม จำนวน 5 ท่าน เจ้าพนักงานตำรวจในเขตพื้นที่จังหวัดนครปฐมจำนวน 6 ท่าน พนักงานคุมประพฤติของสถานพินิจคุ้มครองเด็กและเยาวชนจังหวัดนครปฐม จำนวน 6 ท่าน และนักจิตวิทยาหรือนักสังคมสงเคราะห์ของสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนจังหวัดนครปฐม จำนวน 4 ท่าน รวมผู้ให้ข้อมูลหลักในการศึกษาครั้งนี้จำนวนทั้งสิ้น 23 ท่าน
ผลการวิจัยพบว่า การบังคับใช้กฎหมายกับการกระทำความผิดซ้ำของเด็กและเยาวชนยังไม่มีความเหมาะสม ยังขาดประสิทธิภาพและลักษณะของกฎหมายยังส่งผลต่อการกระทำความผิดซ้ำของเด็กและเยาวชน อันเนื่องมาจากปัญหาช่องว่างของกฎหมาย แนวทางแก้ไขปัญหาที่เกิดจากการบังคับใช้กฎหมายที่ส่งผลให้เด็กและเยาวชนกระทำความผิดซ้ำคือ ประการแรกควรมีการแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมาย ให้มีการแยกการดำเนินกระบวนพิจารณาคดีสำหรับเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดซ้ำออกจากการดำเนินกระบวนพิจารณาคดีสำหรับเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดครั้งแรก ประการที่สองควรมีการแก้ไขกฎหมาย ให้มีความเป็นปัจจุบัน ทันกับสภาพสังคมในปัจจุบัน และมีสภาพการบังคับใช้ที่เหมาะสม ประการที่สามควรมีการแก้ไขกฎหมาย ในบทมาตราที่มีวัตถุประสงค์ในการมุ่งให้โอกาสเด็กและเยาวชน ให้มีความชัดเจน ประการที่สี่ควรมีการแก้ไขกฎหมาย โดยเพิ่มมาตรการทางกฎหมาย ในการแก้ไขฟื้นฟูเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิด และประการสุดท้ายควรมีการแก้ไขกฎหมายเพิ่มหน่วยงานนี่จะเข้ามา ดูแลเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิด ในส่วนที่ต้องมีการคุมประพฤติ เพื่อเป็นการควบคุม สอดส่อง ติดตามดูและพฤติกรรมอย่างใกล้ชิด
Article Details
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารกระบวนการยุติธรรม แต่ความคิดเห็นที่ปรากฏในเนื้อหาของบทความในวารสารกระบวนการยุติธรรม ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
เกียรติขจร วัจนะสวัสดิ์.(2551).คำอธิบายกฎหมายอาญาภาค 1 บทบัญญัติทั่วไป(พิมพ์ครั้งที่ 10).กรุงเทพมหานคร :พลสยาม พริ้นติ้ง.
เกษวรางค์ จิณะแสน . (2542) . ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการกระทำผิดซ้ำของเด็กและเยาวชนที่อยู่ระหว่างถูกคุมประพฤติในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน .
วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต . คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ .
ชาญคณิต ก. สุริยะมณี . (2554). ทฤษฎีอาชญาวิทยาร่วมสมัยกับการวิจัยทางด้านอาชญาวิทยาใน ปัจจุบัน (พิมพ์ครั้งที่ 1) .นนทบุรี:หยินหยางการพิมพ์.
เทพ สามงามยา.(2550) .หลักการพื้นฐานที้เหมาะสมในการดำเนินคดีอาญาเด็กและเยาวชน ในชั้นศาล.วิทยานิพนธ์ นิติศาสตร์มหาบัณฑิต คณะนิติศาสตร์ .มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พรชัย ขันตรี.(2553). ทฤษฎีอาชญาวิทยา:หลักการ งานวิจัย และนโยบายประยุกต์ (พิมพ์ครั้งที่ 1).กรุงเทพมหานคร:สุเนตรฟิลม์.
ศรีหัทยา ชูสุวรรณ . (2525).บทบาทของงานสังคมสงเคราะห์กับการแก้ไขปัญหาเด็กและเยาวชนกระทำผิดซ้ำ . วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต .คณะสังคมสงเคราะห์.มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศ กรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน. (2554). รายงานสถิติคดีประจำปี พ.ศ. 2554.กรุงเทพมหานคร.
ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศ กรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน. (2555). รายงานสถิติคดีประจำปี พ.ศ. 2555.กรุงเทพมหานคร.
สมชัย ฑีฆาอุตมากร. (2554) . พระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเด็กและเยาวชน พ.ศ. 2553 พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ถูกกระทำความรุนแรงในครอบครัว พ.ศ. 2550 พระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก พ.ศ. 2546 .(พิมพ์ครั้งที่ 1).กรุงเทพมหานคร :พลสยาม พริ้นติ้ง.
สำนักงานป.ป.ส. กระทรวงยุติธรรม. (2552) .รวมกฎหมายยาเสพติด พร้อมด้วย กฎกระทรวง ระเบียบ ข้อบังคับ ที่เกี่ยวข้อง (พิมพ์ครั้งที่ 11) .กรุงเทพมหานคร:สำนักงานป.ป.ส. (ผู้แต่ง)
www.djop.moj.go.th. ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศ กรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน
www.kodmhai.com .
http://deka2007.supremecourt.or.th
