The conciliation of human rights disputes by National Human Rights Commission of Thailand
Main Article Content
Abstract
-
Article Details
How to Cite
สุบงกช โ., & พิพัฒนกุล ไ. (2018). The conciliation of human rights disputes by National Human Rights Commission of Thailand. Journal of Thai Justice System, 11(3), 31–43. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JTJS/article/view/246965
Section
Academic Articles
Published Manuscripts are the copyright of the Journal of the Justice System. However; the opinions that appeared in the content are the sole responsibility of the author.
References
กรมคุมประพฤติ. (2544). การระงับข้อพิพาทด้วยวิธีการไกล่เกลี่ย. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
กระทรวงยุติธรรม. (2550). การไกล่เกลี่ยระงับข้อพิพาทและความขัดแย้งในชุมชน. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
เปรมมิศา หนูเรืองงาม. (2556, พฤษภาคม – สิงหาคม). การพัฒนากระบวนการยุติธรรมทางเลือก: กรณีศึกษาการนำกระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทเชิงบังคับมาใช้ในประเทศไทย. วารสาร
กระบวนการยุติธรรม, ปีที่ 6 ฉบับที่ 2. หน้า 102.
เสาวนีย์ อัศวโรจน์. (2548). คำอธิบายกฎหมายว่าด้วยวิธีการระงับข้อพิพาททางธุรกิจโดยการอนุญาโตตุลาการ. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สำนักระงับข้อพิพาท สำนักงานศาลยุติธรรม. (2547). คู่มือการระงับข้อพิพาทสำหรับประชาชน.กรุงเทพฯ : จิรรัชการพิมพ์.
ศูนย์วิทยาการระงับข้อพิพาททางเลือก สำนักระงับข้อพิพาท สำนักงานศาลยุติธรรม. (2557). เทคนิคจิตวิทยา และการสื่อสาร สำหรับการไกล่เกลี่ย. กรุงเทพฯ : บริษัทแอคทีฟพริ้นท์ จำกัด.
อนันต์ จันทรภากร. (2558). ทางเลือกในการระงับข้อพิพาท : การเจรจา การไกล่เกลี่ยและประนอมข้อพิพาท อนุญาโตตุลาการ. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
United Nations Human Right Office the High Commissioner. Principle relating to the status
and functioning of national institution for protection and promotion of human rights
(Paris Principles) Retrieved 13 October 2016 from http://www.ohchr.org/EN/
ProfessionalInterest/Pages/StatusOfNationalInstitutions.aspx.
กระทรวงยุติธรรม. (2550). การไกล่เกลี่ยระงับข้อพิพาทและความขัดแย้งในชุมชน. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
เปรมมิศา หนูเรืองงาม. (2556, พฤษภาคม – สิงหาคม). การพัฒนากระบวนการยุติธรรมทางเลือก: กรณีศึกษาการนำกระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทเชิงบังคับมาใช้ในประเทศไทย. วารสาร
กระบวนการยุติธรรม, ปีที่ 6 ฉบับที่ 2. หน้า 102.
เสาวนีย์ อัศวโรจน์. (2548). คำอธิบายกฎหมายว่าด้วยวิธีการระงับข้อพิพาททางธุรกิจโดยการอนุญาโตตุลาการ. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สำนักระงับข้อพิพาท สำนักงานศาลยุติธรรม. (2547). คู่มือการระงับข้อพิพาทสำหรับประชาชน.กรุงเทพฯ : จิรรัชการพิมพ์.
ศูนย์วิทยาการระงับข้อพิพาททางเลือก สำนักระงับข้อพิพาท สำนักงานศาลยุติธรรม. (2557). เทคนิคจิตวิทยา และการสื่อสาร สำหรับการไกล่เกลี่ย. กรุงเทพฯ : บริษัทแอคทีฟพริ้นท์ จำกัด.
อนันต์ จันทรภากร. (2558). ทางเลือกในการระงับข้อพิพาท : การเจรจา การไกล่เกลี่ยและประนอมข้อพิพาท อนุญาโตตุลาการ. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
United Nations Human Right Office the High Commissioner. Principle relating to the status
and functioning of national institution for protection and promotion of human rights
(Paris Principles) Retrieved 13 October 2016 from http://www.ohchr.org/EN/
ProfessionalInterest/Pages/StatusOfNationalInstitutions.aspx.