SELECTED FACTORS RELATED TO PROBLEM BEHAVIOR: THE DISCRIMINANT ANALIYSIS BETWEEN JUVENILE DELINQUENCY GROUP AND LATE ADOLESCENT STUDENT
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research attempts to study the selected factors related to the juvenile delinquency group and to tests predictions about selected factors related to juvenile delinquency by using the problem behavior theory. The conceptual model was tested with 300 juvenile delinquency youth and 300 high school students (mean age: 17 years). Tools used to collect data include questionnaire to ask participants about behavioral problems in adolescents, using Rating Scale. The four IOCs have an IOC ranging between 0.67-1.00. Discriminant analysis indicates that family functions, perceived peer norms, future orientation and self-control can differentiate the juvenile delinquency group fromthe student group (Wilks’ Lambda= .336, p< .001) and yield the total predictive efficiency of 90.5%
Results showed that there are 4 predictor variables which can differentiate between groups: family functions (X1), perceived peer norms (X2), future orientation (X3), and poor self-control (X4). The discriminated equation in raw score and standard score forms could be showed as follows: Predicted Y = -.737 + .052 (X1) +.057 (X2) -.116 (X3) - .033 (X4) and Z = .654 (X1) + .415 (X2) -.482 (X3) - .393 (X4) respectively. Discriminating variables which tended to be the characteristic perception of family functions (X1), and perceived peer norms (X2) were variable that late adolescent students future orientation (X3) and poor self-control (X4) are a variable that is likely to be characteristic of the juvenile delinquency group
Article Details
Published Manuscripts are the copyright of the Journal of the Justice System. However; the opinions that appeared in the content are the sole responsibility of the author.
References
ดวงใจ กสานติกุล. (2536). โรคอารมณ์แปรปรวน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2530). ลักษณะทางจิตและพฤติกรรมนักเรียนวัยรุ่นที่อยู่ในสภาวะเสี่ยงในครอบครัวและทางป้องกัน. กรุงเทพฯ: สํานักงานส่งเสริมและประสานงานเยาวชนแห่งชาติ.
ดุษฎี โยเหลา และคณะ (2540). ปัจจัยบ่งชี้สาเหตุการใช้และติดสารระเหยของเด็กและเยาวชนในกรุงเทพมหานครและจังหวัดยโสธร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ.
กรุงเทพฯ.
ธิดารัตน์ แย้มนิ่ม. (2558). ปัจจัยทางชีวจิตสังคมที่สัมพันธ์กับเอกลักษณ์แห่งตนของวัยรุ่นตอนปลายและวัยผู้ใหญ่ตอนต้น. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. กรุงเทพฯ.
นิภาวรรณ หมีทอง. (2551). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการสูบบุหรี่ของนักศึกษาอาชีวศึกษาหญิงในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. กรุงเทพฯ.
ระณต เค้าฉิม. (2549). จิตวิทยาวัยรุ่น. กรุงเทพ: ภาควิชาจิตวิทยา คณะมนุษยศาสต ร์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรโรฒ.
พนม เกตุมาน. (2556). "พัฒนาการวัยรุ่น Adolescent Development." ค้นจาก
http://teenage1519.blogspot.com/2012/07/adolescent-development.html
ยุพา พูนขำ ประกายดาว พรหมประพัฒน์ กอบกุล ไพศาลอัชพงษ์ และรณภูมิ สามัคคีคารมย์. (2553). รายงานการศึกษาแนวทางการส่งเสริมสุขภาพป้องกันพฤติกรรมเสี่ยงและปัญหาสุขภาพเยาวชน . นนทบุรี: กรมอนามัย.
วลัยกรณ์ แพร่กิจธรรมชัย. (2555). ผลของการปรับพฤติกรรมเพื่อลดความก้าวร้าวของวัยรุ่นกลุ่มเสี่ยง.
(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. กรุงเทพฯ.
ศรีเรือน แก้วกังวาน. (2554). ทฤษฎีจิตวิทยาบุคลิกภาพ. กรุงเทพฯ: หมอชาวบ้าน.
ศุฐินันท์ เลื่อนแป้น. (2557). การตรวจสอบโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของพฤติกรรมเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนหญิงระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต).มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. กรุงเทพฯ.
สิทธิพงศ์ วงศ์วิวัฒน์. (2548). ปัจจัยคัดสรรที่สัมพันธ์กับการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 3 ในกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพฯ.
สิทธิพงศ์ วัฒนานนท์สกุล. (2552). การพัฒนาโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของพฤติกรรมการสูบบุหรี่/ดื่มสุรา ในวัยรุ่น และการศึกษาความไม่แปรเปลี่ยนของโมเดลระหว่างอายุ. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพฯ.
สิทธิพงศ์ วัฒนานนท์สกุล. (2556). รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์: โมเดลเชิงสาเหตุของเจตนาเชิงพฤติกรรมการสูบบุหรี่และการพัฒนาโปรแกรมเพื่อเพิ่มผลลัพธ์เชิงป้องกันของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น เขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ริวรรณ สาระนาค. (2544). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง
สุขจิตร ตั้งเจริญ. (2554). ปัจจัยทางจิตสังคมและจิตวิทยาบุคลิกภาพและการปรับตัว. ความสามารถในการบริหารเวลาที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมรับผิดชอบของนักศึกษาปริญญาตรีภาคสมทบ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. กรุงเทพฯ.
สุชา จันทร์เอม. (2536). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
สุชา จันทร์เอม. (2539). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
สุชา จันทร์เอม. (2542). จิตวิทยาพัฒนาการ. กรุงเทพฯ:ไทยวัฒนาพานิช.
สุพัตรา สุภาพ. (2534). สังคมและวัฒนธรรมไทย: ค่านิยม ครอบครัว ศาสนา ประเพณี. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
อัมพร เบญจพลพิทักษ์ (2548). จิตวิทยาเพื่อการดำรงชีวิตในพฤติกรรมเบี่ยงเบน. นนทบุรี.
โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
หนังสือต่างประเทศ
Hetherington, E. M., et al. (2013). Child Development in a Life-Span Perspective. US: Psychology Press.
Jessor, R., et al. (1994). Beyond adolescence: Problem behaviour and young adult development. US: Cambridge University Press.
Keough, K. A., et al. (1999). Who's smoking, drinking, and using drugs? Time perspective as a predictor of substance use. Basic and applied social psychology, 21(2), 149-164.
Nurmi, J.-E. (1991). How do adolescents see their future? A review of the development of future orientation and planning. Developmental review, 11(1), 1-59.