วิกฤตการณ์และมาตรการทางกฎหมายต่อการแก้ไขปัญหาโครงการทุจริตเงินทอนวัด

บทคัดย่อ

บทความเรื่องนี้มุ่งเน้นกล่าวถึง วิกฤตการณ์การทุจริตเงินอุดหนุนวัดที่เป็นเงินงบประมาณของรัฐ
ที่เบิกจ่ายเพื่อเกื้อหนุนวัดในการดำเนินการทางศาสนา โดยมีจุดประสงค์เพื่อ 1. เพื่อไปปฏิบัติบูรณะซ่อมแซม
2. เพื่อการเผยแผ่ ดำเนินกิจกรรมทางศาสนา 3. เพื่อการศึกษาพระปริยัติธรรม แต่มีการเบิกจ่ายไม่เป็นไปตามความเป็นจริง มีการทุจริตโดยมีเจ้าหน้าที่ภายในสำนักพระพุทธศาสนารู้เห็นเป็นใจ โดยให้วัดร่างงบประมาณที่ต้องการอุดหนุนโดยมีการบวกงบเพิ่มจากที่ต้องการจริง คิดเป็น 1 ต่อ 3 หรือวัดรับเงินอุดหนุนร้อยละ 25 ส่วนเจ้าหน้าที่ในสำนักพุทธศาสนาแห่งชาติ (พศ.) รับส่วนต่างร้อยละ 75 จากนั้นจะส่งคำร้องของบประมาณให้สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ (พศ.) พิจารณา เมื่อคำร้องขอได้รับการอนุมัติ วัดจะต้องเบิกเงินในส่วนร้อยละ 75 ให้กับเจ้าหน้าที่ พศ. เกิดเป็นการทุจริตขึ้นในโครงการนี้ รวมถึงการนำมาตรการทางกฎหมายเข้ามากำกับดูแลวัด และการนำแนวทางการบริหารจัดการรายงานบัญชีทางการเงินของวัด เพื่อให้วัดมีการบริหารจัดการทางด้านการเงินที่มีประสิทธิภาพ มีความโปร่งใส สามารถตรวจสอบได้ และเพื่อเป็นการป้องกันและไม่ให้เกิดช่องว่างที่เอื้อต่อการทุจริตอย่างที่เป็นปัญหาขึ้นมา

บทความเรื่องนี้ เป็นการศึกษาทางเอกสาร โดยศึกษาและวิเคราะห์ข้อมูลตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์
พ.ศ. 2508 ข้อมูลจากหนังสือพิมพ์ บทความ วารสาร รายงานการวิจัย โดยนำข้อมูลที่ได้มาเรียบเรียงโดยวิธีพรรณนาและวิเคราะห์