A study of recidivism factors of narcotic drug inmate at Prachuapkhirikhan provincial prison
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research are (1) to study the status of inmate recidivism in drug related cases of Prachuapkhirikhan provincial prison and (2) to study the problems or causes of inmate recidivism and (3) to propose solutions to solve the problems of recidivism for those who have been imprisoned. The behavior of 300 male inmates who were imprisoned in the Prachuapkhirikhan provincial prison and reoffend were sampled. Quantitative data were collected using questionnaires, while qualitative data were obtained from the in-dept interviews of 4 inmates who repeated offense more than twice. The study revealed that inmates who had been sentenced to imprisonment from Prachuapkhirikhan provincial prison returned to commit drug-related offenses. The inmates became “Repeat offenders” and were reviled as “Prisoners scumbag” by people in society. The prisoners who committed 2 or more repeated offences were 30-39 years old with the highest numbers of the second offense. The prisoners have grown up by warm family background and possess career intentions to earn money for their family. After being released from prison, the inmates face difficulties in their career resulting in insufficient income. This leads to family problems along with judgment of people in society. In addition, returning to the community with widespread drug abuse can be the reason for the repeated offense. The other important factor is imprisonment behavior of prisoners who learnt from other inmates in the prison about how and where to sell the narcotic drugs. Then, after being released from prison, they return to the cycle of drugs. Moreover, the prisoners have the attitude that “going to jail” is not a punishment and is not afraid of the law, as a result, inmates have repeated the offenses several times. The solutions for recidivism problem of inmates are the prisoner’s personality improvement to apply for procedures of Department of Corrections and vocational training. Moreover, offer, support and opportunity from the government and private sections to help the offenders or those who are released to live normally in society are also essential.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Published Manuscripts are the copyright of the Journal of the Justice System. However; the opinions that appeared in the content are the sole responsibility of the author.
References
กรมราชทัณฑ์.สถิติระบบข้อมูลผู้ต้องขัง.ค้นเมื่อ 4 เมษายน 2565,จาก (http://www.correct.go.th/rt103pdf/report_result.php?date=2021-10-01&report=)
ณัฐวุฒิ จันดี. (2555). ปัญหาการแก้ไขการกระทำผิดซ้ำในคดียาเสพติดของเยาวชนในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนเขต 7 จังหวัดเชียงใหม่. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
นิศากร อุบลสุวรรณ. (2557). การกระทำผิดซ้ำคดียาเสพติดคดียาเสพติดของผู้ต้องขังหญิงเรือนจำกลางนครศรีธรรมราช. ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
นุชนาฏ มุกุระ. (2554). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการกระทำผิดซ้ำในคดียาเสพติดของผู้ต้องขังเรือนจำกลาง เชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พีรศักดิ์ วงศ์ธนเวทย์. (2554). การกระทำความผิดฐานคดีที่เกี่ยวกับยาเสพติด : กรณีศึกษาผู้ต้องขังเรือนจำจังหวัดสุโขทัย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
เรือนจำจังหวัดประจวบคีรีขันธ์.ระบบข้อมูลผู้ต้องขัง.ค้นเมื่อ 4 เมษายน 2565,จาก(http://10.1112.74.1/primsm-search/Report102/ ReportMain.aspx?date=20211001)
ศิริวรรณ กมลสุขสถิต. (2563). แนวทางการป้องกันและแก้ไขการกระทำผิดซ้ำของเด็กและเยาวชน ในคดีความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดโดยอาศัยปัจจัยที่เป็นตัวทำนายทางด้านอาชญาวิทยา.ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฎนครสวรรค์.