MODEL SCHOOL FOR THE PREVENTION OF BULLYING IN SCHOOLS OF PRIMARY AND SECONDARY STUDENTS

Main Article Content

Navapat Narongsak
Aranee Vivatthanaporn

Abstract

This research is aimed to investigate the causes, patterns and actions of bullying in schools, to explore the effects of bullying in schools, and to examine the appropriate resolutions and approaches in order to establish the bullying prevention manual for the student. This is considered to be the applicable knowledge management and good practice of bullying issues in schools for teachers, parents, students and the public. Data were obtained through document research, in-depth interviews, and storytelling from a total of 27 participants including students who did bully and had been bullied in schools, teachers, school staffs, parents, child psychologists and experts.


The results revealed that bullying in schools was caused by Thai culture and low-level perception of bullying and its consequences and violence. Most of the participants considered this teasing behavior as a form of child character and fun play. In addition, it was also caused by lack of anti-bullying programs, family problems, jealousy, dysregulation, desire for being an important person with power over others, imitation, advances in technology and online media, lack of teacher and parental monitoring, low peer acceptance, low empathy, unpleasant experience of being bullied and poor peer relationships. 


Four forms of bullying in schools can be categorized: verbal, physical, emotional or social, and online or cyber bullying. Face-to-face bullying was frequently found compared to the cyber bullying.


The effect of bullying in schools was found to be negative on both bullied children and children who did the bully. In particular, severe effects were obviously found in a group of bullied children with a symptom of depression, worry, loneliness, fear, anger, stress, lack of self-confidence, low self-esteem, absence from school, low grades in school, social separation, self-harm, etc.


The preventive measures implemented by teachers in the school were focused on reproving notices to the children who bully others. Moreover, possible approaches include mutual participation for initial solution, attentiveness to student’s problems, consolation to bullied students, implementation of appropriate penalty, resolution and planning in collaboration with teachers or the student discipline office, consultation for resolution under the participation of bullied students’ parents and bullying students’ parents, monitoring of student behavior, and interviewing for the information from bullying incident witnesses.

Article Details

How to Cite
Narongsak, N., & Vivatthanaporn, A. (2023). MODEL SCHOOL FOR THE PREVENTION OF BULLYING IN SCHOOLS OF PRIMARY AND SECONDARY STUDENTS. Journal of Thai Justice System, 16(1), 35–68. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JTJS/article/view/260584
Section
Research Articles

References

กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2561). ไทยอันดับ 2 “เด็กรังแกกันในโรงเรียน” พบเหยื่อปีละ 6 แสนคน. ค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2564, จาก https://www.dmh.go.th/news-dmh/view .asp?id=27485

กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2563). รู้ทัน “ไซเบอร์บูลลี่” รับมือได้ด้วยสติและสตรอง. ค้นเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ 2564, จาก https://www.dmh.go.th/news-dmh/view.asp?id=30156

เกษตรชัย และหีม. (2557). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการรังแกของนักเรียนโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดสงขลา. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 6 (12), 14-30.

จิตติพันธ์ ความคนึง และมฤษฏ์ แก้วจินดา. (2559). การปรึกษาแบบกลุ่มด้วยเทคนิคการเสริมสร้างความมั่นคงทางจิตใจเพื่อเสริมสร้างทักษะการเผชิญปัญหา สำหรับเยาวชนที่ถูกรังแกผ่านโลกไซเบอร์. วารสารบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 10(2), 40-52.

file:///E:/RSU/%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%A2/bullying%20%E0%B8%A7%E0%B8%8A/ewt_dl_link.pdf

PPTV. (2563). การบูลลี่ในสังคมไทย อย่ามองเป็นเรื่องปกติ. สืบค้น 15 กุมภาพันธ์ 2564, จากhttps://www.pptvhd36.com/news/%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B9%87%E0%B8%99%E0%B8%A3%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%99/131553

TNN ข่าวเช้า. (2019). บูลลี่ภัยใกล้ตัวที่ไม่ควรมองข้าม - สัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ รศ. นพ.สุริยเดว ทรีปาตี. ค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2564, จาก https://youtu.be/NZBG5PmOWK8

ธานี ชัยวัฒน์และคณะ. (2561). รายงานผลการศึกษาฉบับสมบูรณ์ โครงการวิจัยการแกล้งกันของเด็กนักเรียนในระดับชั้นมัธยมศึกษาและอาชีวศึกษาในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, คณะเศรษฐศาสตร์.

ปกรณ์ มณีปกรณ์. (2555). ทฤษฎีอาชญาวิทยา. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด เวิล์ดเทรด ประเทศไทย.

พวงชมพู ประเสริฐ. (2563) 'บูลลี่' ไม่ใช่เรื่องเด็กๆ ความรุนแรงที่รอวันปะทุ!!!. ค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2564, จาก https://www.bangkokbiznews.com/news/detail/861456

สุณีย์ กัลยะจิตร. (2557). ปัญหาการกระทำผิดของเด็กและเยาวชน แนวทางในการป้องกันและแก้ไข. นครปฐม: สินทวี พริ้นติ้ง.

สุริยา ฆ้องเสนาะ. (2561). ปัญหาการรังแกกัน (Bullying) ในสถานศึกษา. ค้นเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2564, จาก

Elyssa G. C. (2018). Bullying prevention as a form of social justice: A critical review of the literature (Doctoral dissertation). Graduate School of Education and Psychology. Pepperdine University. USA.

Nahla Mansour AL-Ali, & Kholood K. S. (2018). Bullying in school. Retrieved February

, 2021 from https://www.intechopen.com/books/health-and-academic-

achievement/bullying-in-school

Sherri G. (2021). Why victims of bullying often suffer in silence. Retrieved February 28, 2021, from https://www.verywellfamily.com/reasons-why-victims-of-bullying-do-not-tell-460784

Sherri G. (2020). The different types of bullying parents should watch for. Retrieved February 28, 2021, from https://www.verywellfamily.com/types-of-bullying-parents-should -know-about-4153882

Yi-Chih Lee, & Wei-Li Wu. (2018). Factors in cyber bullying: the attitude-social influence-efficacy model. Retrieved February 28, 2021 from http://dx.doi.org/

6018/analesps.34.2.295411