เรือนจำต้นแบบที่เอื้อต่อการบำบัดแก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำผิดคดีเกี่ยวกับเพศ เพื่อลดการกระทำผิดซ้ำ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเชิงคุณภาพนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษามุมมองด้านมาตรฐานเรือนจำที่เอื้อต่อการบำบัดแก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำผิดคดีเกี่ยวกับเพศ ผู้เข้าร่วมการวิจัย 104 คน ประกอบด้วย ผู้บริหารกรมราชทัณฑ์ผู้เชี่ยวชาญ นักวิชาการ และผู้ปฏิบัติงานในเรือนจำ เก็บข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์และการสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพตามแบบธีมาติคของโคไลซ์ซี่ ผลการวิจัย พบ 3 ประเด็นหลัก โดยประเด็นที่หนึ่ง คือ มาตรฐานเรือนจำด้านการจำแนก ผู้เข้าร่วมการวิจัยให้ภาพว่าบุคลากร ผู้ปฏิบัติงานเป็นกุญแจสำคัญที่ทำให้ข้อมูลการจำแนกใช้งานได้จริง ปัญหาและอุปสรรคหลัก คือ ขาดบุคลากรที่เชี่ยวชาญเฉพาะ งบประมาณไม่เพียงพอ พื้นที่ดำเนินการจำกัด และปัญหาด้านข้อกฎหมายที่เกี่ยวข้อง ประเด็นที่สอง คือ มาตรฐานด้านการบำบัดแก้ไขฟื้นฟู ผู้เข้าร่วมการวิจัยให้ภาพว่าโปรแกรมที่มีประสิทธิภาพเป็นโปรแกรมที่ช่วยปรับเปลี่ยนความคิด เพิ่มการเห็นคุณค่าในตนเอง ส่งเสริมการเรียนรู้ใหม่ และเพิ่มการมีส่วนร่วมของครอบครัว ปัญหา และอุปสรรคหลัก คือ ขาดหลักสูตรและโปรแกรมที่มีความเฉพาะเจาะจงสำหรับผู้กระทำผิดคดีเกี่ยวกับเพศ ประเด็นที่สาม คือ มาตรฐานด้านการคืนผู้ต้องขังสู่สังคม ผู้เข้าร่วมการวิจัยให้ภาพว่าเรือนจำมีโปรแกรมการเตรียมความพร้อมก่อนปล่อย เน้นด้านอาชีพและส่งเสริมความสัมพันธ์ในครอบครัว มีการหาแหล่งงาน ประสานเครือข่ายในชุมชน สนับสนุนเงินทุนประกอบอาชีพหลังการพ้นโทษ ปัญหาและอุปสรรคหลัก คือ ขาดนโยบายหรือมาตรการในการจัดสภาพแวดล้อมให้มีความคล้ายคลึงกับโลกภายนอกก่อนการปล่อยตัว ผลของการวิจัยครั้งนี้สามารถนำไปใช้ในการพัฒนาเรือนจำที่มีมาตรฐานที่เอื้อต่อการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกแก่ผู้กระทำผิดคดีเกี่ยวกับเพศ ส่งเสริมชุมชนให้มีความปลอดภัยจากอาชญากรรมทางเพศ รวมถึงมีการดำเนินการเพื่อป้องกันการกระทำผิดซ้ำต่อไปได้
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารกระบวนการยุติธรรม แต่ความคิดเห็นที่ปรากฏในเนื้อหาของบทความในวารสารกระบวนการยุติธรรม ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Bonta, J., & Andrews, D.A. (2007). Risk-need-responsivity model for offender assessment and treatment. Public Safety Canada.
Colaizzi, P. F. (1978). Psychological research as the phenomenologist views it.In Ronald, S., King, V., & King, M. (Eds.), Existential Phenomenological Alternatives for Psychology. (p. 6). Oxford University Press.
Department of Corrections. (2563). Manual for prisoner classification.Chulalongkorn University Printing House.
Department of Corrections. (2014, Apirl 22). Recidivism Statistics of Prisoners . RECSTATS. http://www.correct.go.th/recstats/index.php
Ede, M. O., Okeke, C. I., & Onah, S. O. (2022). A randomized controlled trial of a cognitive behaviorally informed intervention for changing violent sexual attitudes among adult sexual offenders in prison. Criminal Behavior & Mental Health, 33(1), 46-61.
Office of Domestic Violence & Sex Offender Management. (2020). Standards and Guidelines for the Assessment, Evaluation, Treatment and Behavioral Monitoring of Adult Sex Offenders. Colorado Department of Public Safety Division of Criminal Justice.
Office of Justice Affairs. (2019). Summary Report of Legal Framework and Measures on Prevention of Sexual Recidivism. The Office of Justice Affairs,Ministry of Justice.
Pfäfflin, F., & Eher, R. (2011). The role of the International Association for the Treatment of Sexual Offenders (IATSO) in international public policy and practice. WILEY Online Library. https://doi.org/10.1002/9781119990420.ch34
Podhisita, C. (2021). Science and art of qualitative research (9th ed.). Amarin.
Royal Institute. (2003). Royal Institute Dictionary B.E. 2542 (1999) (6th ed.).Nanmee Books Publications.
Tuicomepee, A., Rattanadilok, K., Sansa, N., Ringkhon-at, J., Thongpibul, K.,Ruenreng, S., Titaradol, N., & Thaweengam, P. (2021). Pilot Project on Development of Prison Standards and Treatment Programs for Reducing Recidivism among Convicted Sex Offenders (A copy of research report). The Office of Justice Affairs, Ministry of Justice.
