ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับความรับผิดทางอาญาต่อการคุกคามทางเพศผ่านคอมพิวเตอร์

บทคัดย่อ

ในการศึกษาปัญหากฎหมายเกี่ยวกับความรับผิดทางอาญาต่อการคุกคามทางเพศผ่านคอมพิวเตอร์ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงความหมายและประเภทการคุกคามทางเพศผ่านคอมพิวเตอร์ทั้งผลกระทบที่เกิดขึ้น แนวคิดทางอาชญาวิทยาเกี่ยวกับการลงโทษการคุกคามผ่านคอมพิวเตอร์และแนวความคิดเกี่ยวกับการกำหนดความรับผิดทางอาญาเกี่ยวกับการคุกคามทางเพศผ่านคอมพิวเตอร์และวิเคราะห์ปัญหาและผลกระทบจากการใช้ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 397 และพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 และ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2560 ในการคุกคามทางเพศผ่านคอมพิวเตอร์รวมทั้งเพื่อหาแนวทางในการพัฒนา ปรับปรุงกฎหมายโดยการแก้ใขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 โดยบัญญัติความรับผิดทางอาญาของการกระทำที่เป็นการคุกคามทางเพศผ่านคอมพิวเตอร์ ทั้งนี้ เป็นการศึกษาโดยใช้วิธีวิจัยเชิงเอกสาร (documentary research)       

ผลการศึกษาพบว่า 

1. การนำบทบัญญัติในประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 397 และพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 และที่แก้ไขเพิ่มเติมมาใช้ลงโทษผู้กระทำซึ่งคุกคามทางเพศผ่านคอมพิวเตอร์มีความไม่เหมาะสมทั้งในเรื่องการกำหนดความผิดและโทษ เนื่องจากกฎหมายดังกล่าวยังไม่ครอบคลุมถึงลักษณะของพฤติกรรมที่กระทบต่อผู้เสียหายและสังคม

2. การดำเนินคดีเป็นไปได้ยากเนื่องจากการพิสูจน์ความผิดและการไร้ขอบเขตของโลกอินเทอร์เน็ต ทำให้การสืบหาตัวผู้กระทำผิดที่ไม่ระบุตัวตนสามารถกระทำได้ยาก ยังผลให้การดำเนินคดีต้องใช้เวลานานและผลที่ได้รับกลับมา คือ ผู้กระทำความผิดได้รับโทษเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ทำให้ผู้กระทำความผิดไม่มีความเกรงกลัว