ปัจจัยในการพยากรณ์พฤติกรรมการรังแก ของนักเรียนโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดสงขลา

Abstract

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์และสร้างสมการพยากรณ์พฤติกรรมการรังแกของนักเรียนโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดสงขลา ปีการศึกษา 2554 โดยเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 1,950 คน และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้คอมพิวเตอร์โปรแกรมอาร์ เพื่อวิเคราะห์หาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณเชิงเส้น

ผลของการวิจัยพบว่า มีตัวพยากรณ์ 5 ตัวที่สามารถพยากรณ์พฤติกรรมการรังแกของนักเรียนโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดสงขลาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 กล่าวคือ ความคับข้องใจ (X₅) การอบรมเลี้ยงดูแบบเข้มงวดกวดขัน (X₆) และอิทธิพลความรุนแรงของเพื่อน (X₉) มีความสัมพันธ์ทางบวกกับพฤติกรรมการรังแกของนักเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ .001 และอิทธิพลความรุนแรงของสื่อโทรทัศน์ (X₁₀) และอิทธิพลความรุนแรงของบิดามารดา (X₁₃) มีความสัมพันธ์ทางลบกับพฤติกรรมการรังแกของนักเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ .001 โดยสมการพยากรณ์ในรูปคะแนนดิบมีดังนี้