การสร้างตัวแบบการพัฒนากลไกการบูรณาการงานพัฒนาสังคมท้องที่ชนบท The Development of Mechanism to Integrate Social Development Projects: Social Development Statistical Prediction Models in Rural Area

Main Article Content

สำรวม จงเจริญ
วราภรณ์ จิรชีพพัฒนา
นิธินันท์ ธรรมากรนนท์

Abstract

        การสร้างตัวแบบการพัฒนากลไกการบูรณาการงานพัฒนาสังคม มีวัตถุประสงค์เพื่อนำตัวแปร(ดัชนีชี้วัด)จากรายงานการศึกษาต้นแบบกลไกการบูรณาการงานพัฒนาสังคมมาสร้างตัวแบบจำลอง และนำตัวแบบจำลองที่ได้ไปใช้พยากรณ์งานบูรณาการด้านสังคม โดยนำเสนอในรูปแบบของระบบสารสนเทศสำหรับใช้ในศูนย์บัญชาการ (war room)  ซึ่งจากรายงานการศึกษาต้นแบบกลไกการบูรณาการงานพัฒนาสังคมพบว่าตัวแปรที่มีอิทธิพลต่องานการบูรณาการงานพัฒนาสังคมมีทั้งสิ้น 45 ตัวแปรจำแนกได้เป็น 3 กลุ่ม ได้แก่กลุ่มตัวแปรด้านความต้องการขั้นต่ำ   17 ตัวแปร  ตัวแปรด้านความเสี่ยงของการพัฒนา  13 ตัวแปร  และตัวแปรด้านศักยภาพสำหรับการพัฒนา 15 ตัวแปร ดังนั้นเพื่อให้ได้เป้าหมายในการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์    คณะวิจัยจึงทำการสร้างตัวแบบ 3 ตัวแบบจากแต่ละกลุ่มตัวแปรคือ ตัวแบบด้านความต้องการขั้นต่ำ  ตัวแบบด้านความเสี่ยงของการพัฒนา  และตัวแบบด้านศักยภาพสำหรับการพัฒนา โดยใช้ข้อมูลเป็นรายหมู่บ้านจากแหล่งข้อมูลความจำเป็นพื้นฐาน(จปฐ) กรมการพัฒนาชุมชน กระทรวงมหาดไทย  สำนักงานสถิติแห่งชาติและแหล่งอื่น ๆ ซึ่งในปี 2548 มีข้อมูลหมู่บ้านทั้งหมดที่รวบรวมได้และนำมาทำการวิเคราะห์มีทั้งสิ้น  69,192  หมู่บ้าน จำแนกเป็นข้อมูลจากภาคเหนือ  15,175 หมู่บ้าน ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ  30,873 หมู่บ้าน  ภาคกลาง  14,911 หมู่บ้าน และ ภาคใต้   8,233 หมู่บ้าน 

    ในการสร้างตัวแบบแต่ละตัวแบบ คณะวิจัยได้ทำการตรวจสอบข้อมูลเพื่อให้ได้ข้อมูลที่สมเหตุสมผล  หลังจากนั้นจึงใช้เทคนิคทางสถิติเพื่อทำการจัดกลุ่มหมู่บ้านโดยจัดเป็นหมู่บ้านที่มีสภาวะทางสังคมดี  หมู่บ้านที่มีสภาวะทางสังคมปานกลาง และหมู่บ้านที่มีสภาวะทางสังคมยังไม่ดี ทั้งนี้ให้เป็นไป ตามนัยทางสังคม  ตามคำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญทางด้านสังคมศาสตร์

      สำหรับการสร้างตัวแบบ คณะวิจัยได้สร้างตัวแบบคณิตศาสตร์ด้วยเทคนิคทางสถิติ  และหลังจากได้ตัวแบบแล้ว  คณะวิจัยได้ตรวจสอบความแม่นยำของตัวแบบ  โดยนำตัวแบบที่ได้ไปทดลองใช้พยากรณ์ข้อมูลรายหมู่บ้านจากแฟ้มข้อมูลที่ใช้สร้างตัวแบบดังกล่าว  ซึ่งทราบกลุ่มเรียบร้อยแล้ว  ผลการทดลองปรากฎว่า ตัวแบบความต้องการขั้นต่ำพยากรณ์หมู่บ้านได้ถูกต้อง    94%  ตัวแบบความเสี่ยงของการพัฒนา พยากรณ์หมู่บ้านได้ถูกต้อง  97%  และ ตัวแบบศักยภาพสำหรับการพัฒนา พยากรณ์หมู่บ้านได้ถูกต้อง  95%   ดังนั้นจึงทำให้เชื่อได้ว่าตัวแบบที่สร้างขึ้นจะสามารถนำไปพยากรณ์กลไกบูรณาการงานพัฒนาสังคมได้อย่างสมเหตุสมผล  

Article Details

How to Cite
จงเจริญ ส., จิรชีพพัฒนา ว., & ธรรมากรนนท์ น. (2012). การสร้างตัวแบบการพัฒนากลไกการบูรณาการงานพัฒนาสังคมท้องที่ชนบท The Development of Mechanism to Integrate Social Development Projects: Social Development Statistical Prediction Models in Rural Area. NIDA Development Journal, 51(1), 83–105. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/NDJ/article/view/2977
Section
Articles