การให้เกียรติที่สะท้อนผ่านคําขึ้นต้นและคําลงท้ายในการกราบบังคมทูลต่อพระมหากษัตริย์และพระบรมวงศานุวงศ์ในราชาศัพท์ไทย

Abstract

คำขึ้นต้นในราชาศัพท์ไทยหมายถึงกลุ่มคำที่ใช้กล่าวนำเมื่อจะกล่าวรายงานด้วยวาจาอย่างเป็นทางการ โดยเฉพาะในพระราชพิธีสำคัญต่อพระมหากษัตริย์และพระบรมวงศานุวงศ์  และคำลงท้ายหมายถึงกลุ่มคำที่ใช้ เมื่อสิ้นสุดการกล่าวรายงานต่อกลุ่มบุคคลดังกล่าว บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะวิเคราะห์คำราชา ศัพท์ชุดนี้อย่างละเอียดโดยแสดงให้เห็นว่าคำประเภทนี้แสดงการให้เกียรติด้วยรูปภาษาที่ซับซ้อนตามลำดับชั้นของพระราชวงศ์อย่างไร นอกจากนี้ บทความวิจัยฉบับนี้จะแสดงแนวคิดและค่านิยมเรื่องระบอบกษัตริย์ ผ่านรูปแบบทางภาษาอย่างไร  ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้  1) คำขึ้นต้นใช้คำที่หมายถึงศีรษะเพื่ออ้างถึงตัวผู้พูดและใช้คำที่หมายถึงเท้าเพื่ออ้างถึงผู้ที่พูดด้วย  ลักษณะดังกล่าวแสดงภาพว่าผู้พูดใช้ส่วนที่สูงที่สุดในร่างกายในการ พูดกับส่วนที่ต่ำที่สุดของคู่สนทนาซึ่งสะท้อนสถานภาพทางสังคมที่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด  2) คำขึ้นต้น และคำลงท้ายมีการอ้างถึงอำนาจของพระมหากษัตริย์และมีการขอชีวิตผู้พูด  3) ยิ่งผู้ที่พูดด้วยมีฐานันดรศักดิ์ สูงเท่าไร     คำขึ้นต้นและคำลงท้ายก็จะมีความยาวและละเอียดซับซ้อนมากขึ้นเท่านั้น