การพัฒนาตัวบ่งชี้เพื่อกำหนดเกณฑ์มาตรฐานธุรกิจนำเที่ยวของไทย ที่จำเป็นสำหรับการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการพัฒนาตัวบ่งชี้ที่จำเป็นในธุรกิจนำเที่ยวของไทย และการกำหนดเกณฑ์มาตรฐานธุรกิจนำเที่ยวของไทย ประเภทการวิจัยเชิงสำรวจและพัฒนาเครื่องมือวัดเพื่อการกำหนดเกณฑ์มาตรฐานโดยอาศัยเทคนิคการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันอันดับสาม

ผลการวิจัยสรุปได้ว่า ตัวบ่งชี้ที่จำเป็นในธุรกิจนำเที่ยวของไทยสำหรับการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนที่พัฒนาขึ้นมีความกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยเรียงลำดับความจำเป็นจากมากไปน้อยได้แก่ การดำเนินงานธุรกิจนำเที่ยว (28 ตัวบ่งชี้จาก 8 องค์ประกอบย่อย) รองลงมาจรรยาบรรณวิชาชีพ (6 ตัวบ่งชี้จาก 2 องค์ประกอบย่อย) องค์การและการบริหารจัดการ (25 ตัวบ่งชี้จาก 8 องค์ประกอบย่อย)  ความรับผิดชอบต่อสังคม  (12 ตัวบ่งชี้จาก 4 องค์ประกอบย่อย) ตามลำดับ  ซึ่งในแต่ละองค์ประกอบต่างมีความเที่ยงตรงเชิงเสมือน ทั้งนี้เนื่องจาก ค่าความเชื่อมั่นเชิงโครงสร้างผ่านเกณฑ์มากกว่า 0.60  และค่าเฉลี่ยของการผันแปรที่สกัดได้ผ่านเกณฑ์มากกว่า 0.50  ตลอดจนเมื่อนำตัวบ่งชี้ที่พัฒนาขึ้นมากำหนดเกณฑ์มาตรฐานธุรกิจนำเที่ยวโดยพิจารณาจากคะแนนรวมสุทธิแบ่งได้ 3 ระดับคือ ระดับมาตรฐาน (3 ดาว) (_≥60-69%) ระดับดี (4 ดาว) (_≥70-89%)  และระดับดีเยี่ยม (5 ดาว) (_≥90-100%)