The Community Settlement Patterns Consistent with the Existence of the Cultural Heritages in Pathumthani Province: a Case Study of Rangsit City Municipality, Bueng Yitho Municipality and Thaklong Municipality

Main Article Content

Putpunnin Khamwachirapithak
Manunya Khamwachirapithak

Abstract

Pathumthani is an area with cultural diversities. Originally, there were settlements on riversides considered as a long history. The settlements were dispersed over other areas according to urban expansions. Regarding the mentioned changes, the original communities disappear, and the cultural heritages reflecting history are perishing. The purposes of this article are 1) to study the community expansion and settlement patterns, 2) to study the factors of the settlements, 3) to study the cultural heritages in the areas and the existence and 4) to present the settlement patterns consistent with the existence of the cultural heritages. The research instruments include surveys of land uses, transportations and locally cultural heritages as well as the in-depth interviews including the Head of the Community Development Department of Thaklong Municipality, the Director of the Welfare and Society Division of Rangsit City Municipality, the Mayor of Mueang Bueng Yitho Municipality and Pathum Thani Provincial Culture. The interview topics covered about the cultural heritages and existence, guidelines to promote inheriting the culture heritages, as well as problems and limitations of the cultural heritages. It was found that most of the expansions and settlement patterns were liner along the transportation routes by land and water, particularly in Klong Rangsit Prayoonsak Canal, where is an importantly and locally cultural heritage. There were the groups of the settlements with the religious centers such as mosques, Wat Khian Khet and Wat Moon Jindaram. There were also the expansions along the communities’ economic centers and educational institutes. Transportations, infrastructures and environmental influences were factors of changes of the settlement patterns and the lost values of cultural heritages. To conserve the values, it is suggested to have settlements and land uses along the Canal, to form groups in the economic centers and educational institutes and to promote the sub centers into settlements at the community level since the density is low.

Article Details

How to Cite
Khamwachirapithak, P., & Khamwachirapithak, M. (2020). The Community Settlement Patterns Consistent with the Existence of the Cultural Heritages in Pathumthani Province: a Case Study of Rangsit City Municipality, Bueng Yitho Municipality and Thaklong Municipality. Asian Creative Architecture, Art and Design, 31(2), 34–49. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/archkmitl/article/view/244156
Section
Research Articles

References

ฉัตรชัย พงศ์ประยูร. (2536). การตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ทฤษฎีและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

โชติจินดา มูเชล คอนซัลแตนท์. (2557). รายงานการศึกษาฉบับสมบูรณ์ โครงการค่าใช้จ่ายในการจ้างที่ปรึกษา เพื่อพัฒนามาตรการ กลไก และเครื่องมือในการพัฒนาเมืองตามผังเมืองรวมกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: สำนักผังเมือง.

ณัชชา เสรีเศวตรตน์. (2558). มาตรการทางผังเมืองสำหรับย่านสร้างสรรค์บางรัก กรุงเทพมหานคร. (สารนิพนธ์การผังเมืองบัณฑิต สาขาวิชาการผังเมือง คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และการผังเมือง, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).

ไทยรัฐออนไลน์. (2558). ลุยเมืองปทุม ส่อง 'เรือยาวฟีเวอร์' สนุกสุดมัน. เข้าถึงได้จาก: https://www.thairath.co.th/lifestyle/travel/534882.

ปรัชมาศ ลัญชานนท์. (2554). การจัดการมรดกวัฒนธรรมโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนในเมืองท่องเที่ยวเชิง ประวัติศาสตร์: กรณีศึกษาชุมชนในเมืองเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์การวางแผนภาคและเมืองดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).

พุฒพรรณี ศีตะจิตต์. (2559). เอกสารคำสอน วิชา UP243 Land Use Models. ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม. (2563). อนุสัญญาว่าด้วยการสงวนรักษามรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้. เข้าถึงได้จาก: http://ich.culture.go.th/images/stories/ich-pdf/2.1Convention-Safeguarding-Intangible-cultural-Heritage-Thai.pdf.

รังสิตซิตี้ดอทคอม. (2563). สืบสานประเพณีลูกหนู. เข้าถึงได้จาก: http://www.rangsitcity.com/prpathumthani/สืบสานประเพณีลูกหนู.html.

วุฒิชัย มูลศิลป์. (2549). กฎหมายตราสามดวง. สารานุกรมประวัติศาสตร์ไทย (เล่มที่ 1, อักษร ก, น.12—16).

วันทนีย์ ศรีรัฐ และคณะ. (2529). ภูมิศาสตร์การตั้งถิ่นฐาน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ศรัณย์ จิระพงษ์สุวรรณ. (2562). เมือง (CITY) Urban and Regional Planning. เข้าถึงได้จาก: http://www.elfhs.ssru.ac.th/saran_ji/pluginfile.php/100/mod_resource/content/3/PPT-LGO3314.pdf.

สถาบันวิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. (2557). รายงานการศึกษาฉบับสมบูรณ์ โครงการค่าใช้จ่ายในการจ้างที่ปรึกษากำหนดแนวทางการปรับปรุงข้อบัญญัติกรุงเทพมหานคร ว่าด้วยการกำหนดบริเวณห้าม ก่อสร้าง ดัดแปลง ใช้หรือเปลี่ยนแปลงการใช้อาคารบางชนิดหรือบางประเภทในพื้นที่กรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: สำนักผังเมือง.

สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดปทุมธานี. (2558). โครงการการท่องเที่ยวตามวิถีชุมชนสายน้ำเจ้าพระยา ในพื้นที่จังหวัด ปทุมธานี – นนทบุรี : ประวัติศาสตร์และการเปลี่ยนแปลง. เข้าถึงได้จาก: http://www.pathumthanitourist.com/th/site_content/item/186-2015-aug-24-02-46-29.

สํานักงานโยธาธิการและผังเมืองจังหวัดปทุมธานี. (ม.ป.ป.). ผังเมืองรวมเมืองปทุมธานี จังหวัดปทุมธานี. เข้าถึงได้จาก: http://subsites.dpt.go.th/edocument/images/pdf/doc_urban/u004.pdf.

สมาคมอิโคโมสไทย. (2554). กฎบัตรประเทศไทยว่าด้วยการบริหารจัดการแหล่งมรดกวัฒนธรรม. เข้าถึงได้จาก: http://www.icomosthai.org/THcharter/63546_Charter_updated.pdf.

สรรเพชญ นนทภักดิ์. (2539). วิวัฒนาการที่อยู่อาศัยแบบเบาบางมาสู่แบบหนาแน่น ในแขวงคลองเตยเหนือ เขต คลองเตย กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์เคหพัฒนศาสตร์มหาบัณฑิต คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์บัณฑิตวิทยาลัย, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).

อมรรัตน์ เทียบอัน. (2554). ปัจจยที่ส่งผลต่อการขยายตัวของที่อยู่อาศัยบริเวณโดยรอบถนนรัชดาภิเษกในเขตดินแดง และห้วยขวาง กรุงเทพมหานครภายหลังการเริ่มโครงการรถไฟฟ้ามหานคร. (สารนิพนธ์การผังเมืองบัณฑิต สาขาวิชาการผังเมือง คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และการผังเมือง, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).

Cronodon. (2018). The External Structure of Cities. เข้าถึงได้จาก: https://cronodon.com/PlanetTech/Earth_cities.html.

Google Earth Pro. (2563 ก). เทศบาลนครรังสิต 1547422.20 เมตร เหนือ 677940.30 เมตร ตะวันออก. เข้าถึงได้จาก: http://www.google.com/earth/index.html.

Google Earth Pro. (2563 ข). เทศบาลเมืองท่าโขลง 1558276.83 เมตร เหนือ 675328.24 เมตร ตะวันออก. เข้าถึงได้จาก: http://www.google.com/earth/index.html.

Google Earth Pro. (2563 ค). เทศบาลเมืองบึงยี่โถ 1547817.97 เมตร เหนือ 680227.21 เมตร ตะวันออก. เข้าถึงได้จาก: http://www.google.com/earth/index.html.

Lynch, K. (1960). The Image of the City. Cambridge, Massachusetts: MIT Press.

Mumma, A. (2003). Community-Based Legal Systems and the Management of World Heritage Sites. เข้าถึงได้จาก: http://whc.unesco.org/documents/publi_wh_papers_13_en.pdf.

Tredinnick, K. (2019). Urban Development Model. เข้าถึงได้จาก: http://www.mrtredinnick.com/uploads/7/2/1/5/7215292/urban_development_models.pdf

Wilson, R.A., and Schulz, D.A. (1978). Urban Sociology. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice-Hall.: Prentice-Hall.