Emoji Artistic Expressions
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Emoji Artistic Expressions is creative research that utilizes emoji symbol through everyday communication during social distancing of the Covid 19 pandemic. The objectives of this research included 1) studying the communication of emoji meaning, 2) analyzing emoji icon in compliance with state of mind and emotion, and works of art, and 3) creating works of art in form of icon in the present world. Research process consists of 1) studying literature review concerning emoji artistic expressions, 2) interviewing experts and specialists, 3) analyzing, synthesizing, and creating sketches, as well as solving problem during working, and 4) creating works of art in order to distribution. The results showed that 1) emoji is symbols that represent various feelings to convey meaning in nonverbal form through technological communication device. Emoji can represent texts in icons and codes, and mostly it communicates positive emotions such as smile, heart, and laugh. Emoji can be different among countries according to its context and culture.
2) Emoji icon can be conveyed in form of electronic icons as expressive medium for thoughts and emotions to recipients. Emoji symbol can be works of art that are immediately interpretative. Its can also be formalism in human life, communicating the syntagmatic relation. The form of decoding sign i.e., images of manners that technically show personality, feeling, experiences, time, and places. 3) Creating works of art in form of icon in the present world which is created through syntagmatic and paradigmatic relations analysis process. There are connections between denotation and connotation regarding semiotics. Thus, emoji can be used for works of art creation. Emoji interpretation is able to tell stories as in the phrase stating that image can speak thousands of words. Works of art in icon form can reflect the desires and thoughts to viewers in diversified contexts.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.
Copyright Transfer Statement
The copyright of this article is transferred to Journal of The Faculty of Architecture King Mongkut's Institute of Technology Ladkrabang with effect if and when the article is accepted for publication. The copyright transfer covers the exclusive right to reproduce and distribute the article, including reprints, translations, photographic reproductions, electronic form (offline, online) or any other reproductions of similar nature.
The author warrants that this contribution is original and that he/she has full power to make this grant. The author signs for and accepts responsibility for releasing this material on behalf of any and all co-authors.
References
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์.(2552). นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. กรุงเทพฯ: แดเน็กซ์ อินเตอร์คอร์ปอเรชั่น.
บีบีซีไทย. (2564). วันอิโมจิโลก: 5 ข้อน่าทึ่งเกี่ยวกับอิโมจิ จากทั่วโลก. เข้าถึงได้จาก: https://www.bbc.com/thai/thailand-44858738.
ปรมะ สตะเวทิน. (2541). การสื่อสารมวลชน กระบวนการและทฤษฎี. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
ปอรรัชม์ ยอดเณร. (2565). การพัฒนาอวัจนภาษาในการสื่อสารผ่านกระบวนการสื่อสารการแสดง. วารสารการประชาสัมพันธ์และการโฆษณาฉบับพิเศษ ฉบับพิเศษเรื่อง “ทัศนคติ ความพึงพอใจ กับการสื่อสารผ่านสื่อที่แตกต่าง”. 5-19.
พจนานุกรมเคมบริดจ์ Advanced Learner. (2565). อิโมติคอน. เข้าถึงได้จาก: https://en.wikipedia.org/wiki/Emoticon#References.
ราชบัณฑิตยสภา. (2563). ศัพท์ภาษาศาสตร์ (ภาษาศาสตร์ประยุกต์) ฉบับราชบัณฑิตยสภา. เข้าถึงได้จาก: https://www.facebook.com/RatchabanditThai.
สุชาติ เถาทอง. (2562). วิธีคิดทางศิลปะออกแบบขั้นสูง คิดวิเคราะห์ สังเคราะห์ บูรณาการความรู้ใหม่. จังหวัดชลบุรี: บางแสนการพิมพ์.
สุชาติ สุทธิ. (2542). สุนทรียภาพของชีวิต. กรุงเทพฯ: เสมาธรรม.
สุพจน์ จิตสุทธิญาณ. (2556). ความเข้าใจในทฤษฎีสุนทรียะ Understanding of Aesthetics. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. 9(2), 161-179.
อรุณีประภา หอมเศรษฐี. (2530). การสื่อสารมวลชนเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง. 49-90.
Barthes, R. (อ้างถึงในจอห์นนพดล วศินสุนทร). (2015). บทความออน์ไลน์: โรล็องด์ บาร์ตส์ (Roland Barthes) มายาคติ (Myth) และในแบบหลังโครงสร้างสัญวิทยา (Post-Structural Semiology). Retrieved from: http://johnnopadon.blogspot.com.
Gesselman A.N., Ta V.P. and Garcia J.R. (2019). Worth a thousand interpersonal words: Emoji as affective signals for relationship-oriented digital communication. PLoS ONE. 14(8): e0221297.
McCroskey & Richmon. (1997). แนวคิดและทฤษฎีการสื่อสาร. Retrieved from: http://onlymyinz.blogspot.com/p/where.html.
Ruesch, J. and Bateson, G. (อ้างถึงในณัฐนา บุญรอด). (2021). การสื่อสารและสารสนเทศ. Retrieved from: https://www.gotoknow.org/posts/219874.
Stinson, L. (2013). 7 Cute and Clever Art Pieces Made Using Emoji, The Emoji Art and Design Show is among the first to Showcase the graphics as works of art. Retrieved from: https://www.wired.com/2013/12/emoji-art-show.