THE PROSTITUTION OF THAI TEENS ON THE INTERNET
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to investigate the Thai teens attitude toward the prostitution of Thai teens on the Internet, to find out the causes of this issue and to study the relationships between sex relationship, the causes of the prostitution and the prostitution of Thai teens. The research focused on Thai teens aged 14-21 years old in Bangkok and employed the quantitative and qualitative approach to collect and analyze the data. It finds that most of Thai teens believe that the prostitution on the Internet is real and it does exist. The causes that make Thai teens using the Internet for doing prostitution because it is direct way to contact with the customers, easy, convenient, safe and secrete, and they can do in anywhere and anytime. The correlation shows that the experiences of having sex have related to the trend of doing prostitution. Including with the factors of money need and extravagance behavior of Thai teens has increasingly related to the prostitution of Thai teens on the Internet.
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
References
กิตติ กันภัย. (2543). “การสื่อสารผ่านคอมพิวเตอร์ในสังคมสารสนเทศ” ใน มองสื่อใหม่ มองสังคมใหม่. กรุงเทพฯ: เอดิสัน เพรส โพรดักส์.
ณพลักษณ์ อเนกศรี.( 2550). ทฤษฎีสองปัจจัยของเฮอร์เบอร์ก (Herberg’s Two Factors Theory). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปริมา อภิโชติกร. (2551). อิทธิพลของสื่อลามกที่มีต่อพฤติกรรมทางเพศของนักศึกษากลุ่มอาชีวศึกษาเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิเทศศาสตร์, มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
ปาริชาต สถาปิตานนท์. (2545). ระเบียบวิธีวิจัยการสื่อสาร. กรุงเทพฯ :
สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ประภาส เตโช.จ.ส.อ. ( 2549). ความคิดเห็นของประชาชนกรุงเทพมหานครต่อสื่อลามก และแนวทางการควบคุมการเผยแพร.่ วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต มหาวทิยาลยัสโุขทยัธรรมาธริาช.
พีระ จิรโสภณ. (2546). วิธีการวิจัยสื่อสารมวลชน. กรุงเทพฯ: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. ยศ สันติสมบัติ. ( 2535). แม่หญิงสิขายตัว ชุมชน และการค้าประเวณีในสังคมไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันชุมชน ท้องถิ่นพัฒนา.
ยุพา สุภากุล. (2543). การสื่อสารมวลชน. เชียงใหม่ : คณะมนุษย์ศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. วิชชุลลดา มาตันบุญ. (2551). วัยรุ่นกับพฤติกรรมทางเพศ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มติชน.
ศศิดารา สิงหเนตร. (2548). การขายบริการทางเพศผ่านห้องสนทนาบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ต. วิทยานิพนธ์ศิลป
ศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้. ศุนิสา ทดลา.( 2552). รูปแบบพฤติกรรมการสื่อสารในห้องสนทนาบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ต. วิทยานิพนธ์นิเทศ ศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. ศูนย์ประสานงานเพื่อพิทักษ์สิทธิ์เด็กจังหวัดเชียงใหม่. (2554). สถานการณ์การเข้าสู่ระบบการค้าประเวณีและ ล่วงละเมิดทางเพศในเด็ก. ม.ป.ท.
สมเดช รุ่งศรีสวัสดิ์. (2552). การเปิดรับสื่อลามกทางอินเทอร์เน็ตกับการมีเพศสัมพันธ์ของวัยรุ่น. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
สำนักงานคณะกรรมการการวิจัยแห่งชาติ. (2546). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการใช้อินเทอร์เน็ตในทางที่ผิด.
กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการวิจัยแห่งชาติ. สำเนียง ผาติกบุตร. (2542). ปัจจัยด้านสุขภาพความสัมพันธ์กับการเข้าร่วมกิจกรรมของผู้สูงอายุ. วิทยานิพนธ์สังคม ศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุพัตรา บุญญานุภาพงศ์. (2547). ปัจจัยที่มีผลต่อค่านิยมทางเพศของวัยรุ่นในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ ปริญญาวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาเพศศาสตร์ (สหสาขาวิชา) บัณฑิตวิทยาลัย, จุฬาลงกรณ์ วิทยาลัย.
สุพัตรา สุภาพ. (2540). สังคมวิทยา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สุดสงวน สุธีสร. (2547). อาชญากรรม: ความหมาย ขอบเขต ทฤษฎี. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Katz, E., Blumler, J. G., & Gurevitch, M. (1974). Ulilization of Mass Communication by the Individual. Beverly Hills: Sage. Sutherland, E. H., & Cheesy, D. R. (1982). The study of social problems: Five perspectives.
New York: Oxford University Press.