Sustainable Development Administration of Environmental Quality Promotion of Municipalities in Samutsakorn Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The main objectives of this study were to explore administrative problems and development guidelines of environment quality promotion of municipalities in Samutsakorn province and to examine the effects of sustainable administrative factors of environment quality promotion on the resources management effectiveness of municipalities. The research methodology was designed as mixed methods using quantitative approach as principal mean and supported by qualitative approach. This study was conducted from April to December 2015. The survey using questionnaire was a tool to collect the data from the 1,100 residents in two municipalities in Samutsakorn province. Of 963 usable questionnaires (representing a 85.09% response rate), 43.82% came from Samutsakorn city and 41.27% came from Oomnoy city. The data then were analyzed by using both descriptive and inferential statistic approaches; including mean, standard deviation; and multiple regression analysis. For qualitative approach, in-depth interview of 9 experts/key informants with semi-structured in-depth interview form was applied. The findings from the survey indicated that the major problem of administration was the municipalities’ environmental operations of smell decrease inconsistently with social and people needs, as well as the municipalities’ lacking of administrative model consisting of five dimensions: economy; technology; society or quality of life; balance; and network. Furthermore, the results indicated empirical evidence, at a .05 level of statistically significance, concerning the relationship between the five dimensions of sustainable administration and resources management effectiveness that consisted of man, materials, market, message, mediation, and measurement. Finally, the qualitative results also supported that the sustainable administrative model of environment quality promotion should be established and applied by the municipalities for environmental operating and for key performance indicators in order to have sustainable development in the future.
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
References
กรมควบคุมมลพิษ. (2558).ฐานความรู้การจัดการกลิ่น. กรมควบคุมมลพิษ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่ง แวดล้อม. สืบค้นเมื่อวันที่ 21 มกราคม 2558 จาก http://www.pcd.go.th/info_serv/Datasmell/P2.htm
กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม (2537). พระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ. 2535 และ กฎหมายที่เกี่ยวข้อง/กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ :
ชวนพิมพ์ จันทนา อินทปัญญา. (2548). การจัดการสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาอย่างยั่งยืน. วารสารการจดัการสงิ่แวดลอ้ม, 1(1): 1-20.
ราชบัณฑิตยสถาน (2546). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ : นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์
สถาบันที่ปรึกษาเพื่อพัฒนาประสิทธิภาพในราชการ (สปร.) (2555). ยุทธศาสตร์การพัฒนาจังหวัดสมุทรสาคร ระยะ 20 ปี (พ.ศ.2555-2574). กรุงเทพฯ : มูลนิธิพัฒนาประสิทธิภาพในราชการ.
สำนักงานจังหวัดสมุทรสาคร. (2557). บรรยายสรุปจังหวัดสมุทรสาคร. สืบค้นเมื่อวันที่ 21 มกราคม 2558 จาก http:// www.samutsakhon.go.th/document/brief-Oct-2014.pdf
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2551). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 10 (พ.ศ.2550-2554). กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2554). ยุทธศาสตร์ของแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม แห่งชาติ ฉบับที่ 11 (พ.ศ.2554-2559). กรุงเทพฯ : สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์ พับลิสซิ่ง.
โสภารัตน์ จารุสมบัติ. (2547). รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการรวบรวมข้อมูลพื้นฐานเรื่อง สิทธิเสรีภาพและหน้าที่ของ ประชาชนชาวไทย.สารานุกรม รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (พ.ศ.2540). กรุงเทพฯ : สถาบันพระปกเกล้า.
วิรัช วิรัชนิภาวรรณ. (2552). การบริหารจัดการของหน่วยงานของรัฐ : การวิเคราะห์เปรียบเทียบตัวชี้วัด. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์โฟร์เพซ.
วิรัช วิรัชนิภาวรรณ. (2556). หลักการและเทคนิคการเขียนงานวิจัย วิทยานิพนธ์ และรายงาน, (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์โฟรเพซ.
วณีา มโนหมนั่ศรทัธา. (2548). การพฒันาขดีความสามารถในการบรหิารจดัการของกรงุเทพมหานคร.วทิยานพินธป์รญิญา รฐัประศาสนศาสตรมหาบณัฑติ แขนงวชิาบรหิารรฐักจิ สาขาวชิาวทิยาการจดัการ มหาวทิยาลยัสโุขทยัธรรมาธริาช.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และสมชาย หิรัญกิตติ. (2545). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ : ธรรมสาร จังหวัดสมุทรสาคร. (2558). ข้อมูลเทศบาลในจังหวัดสมุทรสาคร พ.ศ. 2555. สืบค้นจาก www.samuthsakhon.go.th ณ วันที่ 15 เดือนกุมภาพันธ์ 2558.
References
Biernacki, Patrick & Waldorf, Dan. (1981). Snowball Sampling: Problems and Techniques of Chain Referral Sampling. Sociological Methods & Research, 10(2): 141-163.
Boston, J., Martin, J, Pallot, J. & Walsh, P. (1996). Public Management:The New Zealand Model.Auckland: Oxford University Press.
Chandhana Indhapanya. (2005). Environmental Management and Sustainable Development. Journal of Environmental Management, 1(1): 1-20. (in Thai).
Department of Environmental Quality Promotion. (1994). National Environmental Quality Act B.E. 2535 and Relating Regulations. Ministry of Natural Resources and Environment. Bangkok: Chuanpim publisher. (in Thai)
Department of Internal Trade. (2015). Sustainable Development. Ministry of Commerce, Retrieved 31 January 2016 from http://www.dit.go.th/uploadnew/Narathiwat (in Thai).
Goodman, Leo A. (1961). Snowball Sampling. Annals of Mathematical Statistics, 32(1): 148-170.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate Data Analysis (7th ed.). Upper Saddle River, N.J.: Prentice-Hall. Office of the National Economic and Social Development
Board. (2008). National Social and Economic Development Plan No. 10 (B.E.2550-2554). Bangkok: Office of the Prime Minister of Thailand. (in Thai).
Office of the National Economic and Social Development Board. (2011). Strategic plan of the National Economic and Social Development No. 11 (B.E. 2554-2559). Bangkok: Sahamitr Printing & Publishing. (in Thai).
Office of the Royal Society. (2003). Dictionary of Office of the Royal Society B.E.2542. Bangkok: Nanmee Book Publication. (in Thai).
Office of Samutsakhon Administration. (2014). Briefing Information of Samutsakhon Province. Retrieved 21 January 2016 from http://www.samutsakhon.go.th/document/brief-Oct-2014.pdf (in Thai).
Pollution Control Department. (2016). Knowledges of the Ambient Control. Ministry of Natural Resources and Environment, Retrieved 21 January 2016 from http://www.pcd.go.th/info_serv/ Datasmell/P2.htm (in Thai).
Samusakorn Province. (2015). Municipal in Samutsakron province, B.E.2555. Retrieved 15 February 2016 from www.samuthsakhon.go.th (in Thai)
Siriwan Sereerat and Somchai Hirankitti. (2002). Organization and Management. Bangkok: Thammasarn. (in Thai).
Soparatana Jarusombat. (2004). Full Report of the Collection Project of Basic Information on the Rights and Freedoms of the People of Thailand.
Encyclopedia, Constitution of Thailand (B.E. 2540). Bangkok: King Prajadhipok's Institute. (in Thai).
Thailand Innovative Administration Consultancy. (2012). The 20 Years Strategy Plan to Develop Samut Sakhon Province (B.E. 2555-2574). Bangkok: Foundation Development in Government, Office of the Civil Service Commission (OCSC). (in Thai).
The World Commission on Environment and Development (1987). Our Common Future. New York: Oxford University Press.
Veena Manomunsatha. (2006). The Development of Capacities the Bangkok Administration. Journal of Parliament, 54 (12): 102-122. (in Thai)
Wiruch Wiruchnipawan. (2009). Management Administration of State Agencies: Comparative Analysis of Indicator. Bangkok: Propage publishing. (in Thai).
Wiruch Wiruchnipawan. (2013). Principles and Techniques of Research, Thesis, and Report Writing, (2nd ed.). Bangkok: Propage publishing. (in Thai)
Yamane, T. (2012). Mathematics for Economists: An Elementary Survey. Whitefish, Montana: Literary Licensing, LLC.