THE MODEL OF TOURISM POLICY ADMINISTRATION IN NONGBUALAMPHU PROVINCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to develop the model of tourism policy administration in Nongbualamphu province. Both qualitative and quantitative approaches were employed. Non-probability of 398 provincial tourism development committees and tourists visiting "Tiew Hoy-Hin Kin Lam-Yai Ngwai Luang-Pu-Khao" festival were interviewed. Data were analyzed using content analysis and descriptive statistics analysis. The results revealed that multi-level committees including province, district and sub-district participated in developing tourism policy administration model of Nongbualamphu province. 75 McKinsey model was conducted with aiming to facilitate logistic supports to tourists in accessing to the tourism sites. After implementing the tourism policy administration model, the satisfaction of functional management was 86.7%, sufficiency of personnel 80.0% and clear directing implementation 77.8%. Moreover, the tourists were satisfied as follow; festival activities 87.4%, information 88.4%, transportation 89.0%, place & environment 85.0% and supporting staff 88.5%. In general, this year was better than last year. All of these reflected that the Nongbualamphu's tourism policy administration is efficient and should be implemented in other relevant contexts
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
References
เฉลียว บุรีภักดี. (2550). ยุทธศาสตร์การพัฒนา หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขายุทธศาสตร์การพัฒนา นครสวรรค์: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์
มิ่งสรรพ์ ขาวสอาด และคมสัน สุริยะ. (2551). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงบูรณาการที่ยั่งยืนในลุ่มแม่น้ําโขง 3: การ เปรียบเทียบเชิงโลจิสติกส์ เชียงใหม่: สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่,
สํานักงานพัฒนาชุมชนจังหวัดหนองบัวลําภู. (2553). แผนชุมชนจังหวัดหนองบัวลําภู. (เอกสารอัดสําเนา)
สํานักงานจังหวัดหนองบัวลําภู. (2553). แผนพัฒนาจังหวัดหนองบัวลําภู 4 ปี (พ.ศ. 2553-2556) (เอกสารอัดสําเนา),
องค์การบริหารส่วนตําบลโนนทัน (2553). รายงานการประเมินผลความพึงพอใจในการจัดงานเทศกาล“เทียวหอยหิน กินลําไย ไหว้หลวงปู่ขาว” ในปี 2553. เอกสารอัดสําเนา
Field, J. (2008). SOCIAL CAPITAL. Second Edition, published in USA and Canda. By Routledge, London and New York
Gibson, J. L., Ivancevich, J. M., & Donnelly, J. H. (1979). Organization: Behavior, Structure, Process (34 ed.) Dallas. TX: Business.
Goodman, P. S., & Pennings, J. M. (1980). Critical issues in assessing organizational effectiveness. In E. E. Lawler, D. A. Nadler, &C. Cammann (Eds.), Organizational assessment (pp. 185-215). New York: John Wiley& Sons.
Ivancevich, J. M., & Matteson, M. T. (1999). Organizational behavior and management. McGraw Hill, Singapore
Ivancevich, J. M., Donnelly, Jr., J. H., & Gison, J. L. (1980). Managing for performance. Dallas Texas: Business
Kaplan, R. S., & Norton, D. P. (1996). The Balanced Scorecard: Translating Strategy to Action, Harvard Business School Press.
Mooney, J. D., & Reiley, A. C. (1974). The Principles of Organization. New York: Haper.
Putnam, R. D. (1993). Making democracy work: Civic traditions in modern Italy. Princeton: Princeton University Press.
Tosi, H. L., Rizzo, J. R. & Carroll, S. J. (1986). Managing Organizational Behavior. New York: Pitman.