A Study of Potential Composition of Cultural Tourism Resources in Chanthaburi Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
A Study of Potential Composition of Cultural Tourism Resources in Chanthaburi Province The results of the research study was conducted on the study of the potential components of tourism resources cultural tourism of Chanthaburi Province which is qualitative research intended to 1) To study the context and explore cultural tourism resources of Chanthaburi Province 2) To study the cultural tourism potential of Chanthaburi Province. The tools were used to collect data in in-depth interviews. The key informants in the in-depth interviews consisted of representatives from government agencies, private sectors, communities, and academics area frame survey to get the most truthful information. The results of the research were as follows 1) Cultural tourism of Chanthaburi Province is a secondary city tourist attraction with high potential. Due to the full range of local ways and natural resources unique tourist attraction image of tourist attraction and personality, attraction the growth rate is like that of the main city, there are all kinds of attractions. There is both historical and cultural tourism, including historical sites, architecture, culture, traditions that have been passed down for a long time. 2) It was found that cultural tourism in Chanthaburi has enough potential to accommodate tourists. But should be further developed in the potential of access to tourist attractions (Accessibility) and activities (Activities), which of these things. Are all things It is important to the development of cultural tourism in Chanthaburi province.
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
References
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2562). จันทบุรีเมืองรองมาแรง. จุลสารวิชาการการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.
กิรณา กมลอินทร์. (2558). แนวทางการพัฒนาการจัดการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดกาฬสินธุ์มหาวิทยาลัยพะเยา, พะเยา.
คณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561-2564). แผนพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคตะวันออก.
ณรงค์ พลีรักษ์. (2557). การท่องเที่ยวชุมชนเชิงประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมในพื้นที่ชายฝั่งทะเลภาคตะวันออก. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 2(9), น. 3-15.
บุณยสฤษฎ์ อเนกสุข. (2559). ยล เยี่ยม เยือน เหย้า :แนวคิดและทฤษฎีว่าด้วยการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 2). พิษณุโลก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ปาริฉัตร สิงห์ศักดิ์ตระกูล. (2560). การศึกษาศักยภาพและแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ของชุมชนบ้านทุ่งมะปรัง อำเภอควนโดนและบ้านโตนปาหนัน อำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร.
มนัส สุวรรณ. (2538). นิเวศวิทยากับการพัฒนาเศรษฐกิจ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร
ยุทธกาน ดิสกุล. (2553). ประเพณีประดิษฐ์และอัตลักษณ์ชุมชนคลองแห. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
หน่วยบริการวิชาการ วิทยาลัยนวัตกรรมสื่อสารสังคม. (2557). แนวทางการสื่อสารการตลาดเชิงบูรณาการในการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม อำเภอวังสมบูรณ์ จังหวัดสระแก้ว. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Buhalis, D. (2000). Marketing the Competitive Destination in the Future. Tourism Management, 21(1), pp. 97-116.
Graburn, N. (1989). The Fourth World and Fourth World Art. the Shadow of the Sun: Perspectives on Contemporary Native Art.
Henderson, J. C. J. (2009). Islamic tourism reviewed. Tourism Recreation Research, 34(2), pp. 207-211.
TRANSLATED THAI REFERENCES
Academic Service Center College of Social Communication Innovation. (2014). Guidelines for Integrated Marketing Communication for Cultural Tourism in Wangsomboon District Sa Kaeo Province. Srinakharinwirot University. Bangkok. (in Thai)
Aneksuk, Bunyasarit. (2016). Home Visit: Concepts and Theories on Cultural Tourism. (2nd edition). Phitsanulok. Naresuan University Publishing House. (in Thai)
Dissakul, Yutaka. (2010). Reinvented Traditions and Khlong Hae Community Identities Construction. Bangkok: Thammasat University. (in Thai)
Kamonin, Kirana. (2015). Development Guidelines for Cultural Tourism in Kalasin Province. University of Phayao, Phayao. (in Thai).
National Economic and Social Development Board. (2018-2021). Eastern Province Group Development Plan. (in Thai)
Pleerux, Narong. (2014). Community-Based Historical and Cultural Tourism in East Coastal Area. Journal of Thai Hospitality and Tourism. 2(9), pp. 3-15. (in Thai).
Singsaktrakul, Parichat. (2020). The Study of Potentiality and Conservation Tourism Development Approach of Baan Thung-Maprang, Kuan Doan District and Baan Kuan Kalong District in Stun Province. (2nd edition). Bangkok: Odeon Store Publishing House. (in Thai)
Suwan, Manat. (1995). Ecology and Economic Development. (2nd edition). Bangkok: Odeon Store Publishing House. (in Thai)
Tourism Authority of Thailand. (2019). Chanthaburi, a Strong Secondary City. TAT Review Magazine. Bangkok: Tourism Authority of Thailand. (in Thai)