Democratization in Thailand
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The Review article has studied that Thailand is governed by an Absolute Monarchy until 1932. Afterward, it has been governed by democracy till nowadays. In terms of Political Science, democracy is accepted as the best system to change the worst situation of a country into a better situation. Democracy has been using more than 80 years to develop the country. However, it has been stuck due to several problems to block the development of a democratic system. The concept of democratization in Thailand should be the indicator to lead a country to the developed situation. It is that 1) No buying rights and selling vote, 2) Anti-corruption, 3) No promoting of the patronage system, 4) Anti-Cronyism, 5) Following the system of good governance, 6) Using the legal proceedings to punish the criminal, and lastly 7) making a promise to the mutual declaration to protect democracy. In the long journey of democracy, the people of the country must practice tolerance to support democracy terms by terms. Meanwhile respecting the rule and following the law of democracy including not breaking the procedure is an important factor in democratizing a country into a developed situation like other countries.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
References
กนก วงษ์ตระหง่าน. (2528). การเมืองในระบอบประชาธิปไตยไทย. กรุงเทพ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กุลญาดา เนื่องจำนงค์. (2556). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของนิสิต มหาวิทยาลัยบูรพา. คณะรัฐศาสตร์เละนิติศาสตร์, มหาวิทยาลัยบูรพา.
โกวิทย์ พวงงาม. (2554). การปกครองท้องถิ่น: ว่าด้วยทฤษฎี แนวคิด และหลักการ.กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.
กมล ทองธรรมชาติ. (2524). วิวัฒนาการของระบอบรัฐธรรมนูญไทย. กรุงเทพฯ: บรรณกิจ.
จรูญ สุภาพ. (2531). สารานุกรมรัฐศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: วัฒนาพานิช.
ชูวงศ์ ฉายะบุตร. (2539). การปกครองท้องถิ่นไทย. กรุงเทพฯ: บริษัท พิฆเนศพริ้นทติ้งเซ็นเตอร์ จำกัด.
ชัยอนันต์ สมุทวณิช. (2536). ปัญหาการพัฒนาทางการเมืองไทย. พิมพ์ครั้งที่ 2 กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
คิสิน กุสลานุภาพ และสุรเชษฐ์ ชิระมณี. (2526). สารานุกรมศัพท์รัฐประศาสนศาสตร์. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
เดโช สวนานนท์. (2545). พจนานุกรมศัพท์การเมือง. กรุงเทพฯ: หน้าต่างสู่โลกกว้าง.
ถวิลวดี บุรีกุล. (2549). การมีส่วนร่วมของประชาชน. นรนิติ เศรษฐบุตร บรรณาธิการ : กรุงเทพฯ :โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
คิสิน กุสลานุภาพ และสุรเชษฐ์ ชิระมณี. (2526). สารานุกรมศัพท์รัฐประศาสนศาสตร์. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สมภพ โหตระกิตย์. (2512). กฎหมายรัฐธรรมนูญ. กรุงเทพฯ: ม.ป.ท.
สิทธิพันธ์ พุทธหุน. (2544). ทฤษฎีพัฒนาการเมือง.กรุงเทพฯ:สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
นรนิติ เศรษฐบุตร (บรรณาธิการ). (2549). การเมืองการปกครองไทยในรอบ 60 ปี แห่งการครองสิริราชสมบัติของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บวรศักดิ์ อุวรรณโณ และถวิลวดี บุรีกุล . (2548). ประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม (Participatory Democracy). กรุงเทพฯ : สถาบันพระปกเกล้า.
ปริญญา เทวานฤมิตรกุล. (2541). การมีส่วนร่วมในทางการเมืองของประชาชนในรัฐธรรมนูญฉบับใหม่กับความเป็นประชาธิปไตยทางตรง, วารสารกฎหมายปกครอง, 57-81.
ปิยะนุช เงินคล้าย และคณะ. (2541). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน : ศึกษาเปรียบเทียบประชาชนในเขตเมืองกับประชาชนในเขตชนบท. รายงานการวิจัย คณะรัฐศาสตร์, มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ลิขิต ธีรเวคิน. (2549). การเมืองการปกครองของไทย.พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุ งเทพฯ:สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วิชัย ตันศิริ. (2548). วิวัฒนาการของระบอบประชาธิปไตยไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พฤทธสาน ชุมพล, ม.ร.ว. (2546). ระบบการเมือง : ความรู้เบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 6 กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อรทัย ก๊กผล. (2553). การบริหารปกครองสาธารณะ (Public Governance) การบริหารรัฐกิจในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อมร รักษาสัตย์. (2543). ประชาธิปไตยอุดมการณ์หลักการและแบบอย่างการปกครองหลายประเทศ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Adam Przeworski. (1991). Democracy and the Market: Political and Economic Reforms in Eastern Europe and Latin America. Cambridge: Cambridge University Press.
Jennifer O.S. (2012). Strong State and Strong Civil Society in Contemporary South Korea: Challenges to Democratic Governance. Asian Survey, 52,(3) (2012): 528-549.
Michael Connors. (2021). Thai Politics in Translation: Monarchy, Democracy and the Supra-constitution. Denmark. NIAS Press Nordic Institute of Asian Studies.
Stockton, H. et al. (1998). Factors Affecting Democratic Installation in Developing Countries: An Empirical Analysis. England. The Johns Hopkins University Press.
Translate Thai Reference
Burikul. T. (2006). Public participation. Naranit Setthabutr Editor : Bangkok :Chulalongkorn University Printing House.
Chayabutr. C. (1996). Thai local government. Bangkok: Ganesha Printing Center Company Limited.
Chumphon, P. M.R. (2003). Political system: basic knowledge. 6th printing, Bangkok: Publisher of Chulalongkorn University.
Hotrakit. S. (1969). Constitutional law. Bangkok: M.P.T.
Kokphon. O. (2010). Public administration (Public Governance) Public administration in the 21st century. Bangkok: Thammasat University.
Kusalanupap, S. & Chiramanee. S. (1983). Encyclopedia of Public Administration Terminology. Songkhla: Prince of Songkla University.
Ngernklai P. et al. (1998). People's political participation: a comparative study of people in Urban areas and people in rural areas. research report Faculty of Political Science, Ramkhamhaeng University.
Nueangjamnong. K. (2013). Political participation of students. Burapha University. Faculty of Political Science Law, Burapha University.
Phutthahun. S. (2001). Political development theory. Bangkok: Ramkhamhaeng University Press.
Phuangngam. K. (2011). Local government: theories, concepts, and principles. Bangkok: Expert Net.
Raksasat. A. (2000). Democracy, ideology, principles and models of governance in many countries (printed no. 2). Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Samutwanit. C. (1993). Problems of Thai political development. 2nd printing, Bangkok: Publisher. Chulalongkorn University.
Sawananon. D. (2002). Dictionary of political terms. Bangkok: Window to the Wide World.
Setthabut N.(editor). (2006). Thai politics and governance in the 60th anniversary of the reign of the King His Majesty the King's property. Bangkok: Chulalongkorn University Printing House.
Suphap. C. (1988). Encyclopedia of Political Science. (3rd printing). Bangkok: Watthanaphanich.
Tansiri. W. (2005). Evolution of Thai democracy. Bangkok: Chulalongkorn University Publishing House.college.
Teerawekin. L. (2006). Politics and government of Thailand. 7th edition. Bangkok: Publisher. Thammasat University.
Thewanaruemitkul. P. (1998). Participation in politics of the people in the new constitution and the Direct Democracy, Administrative Law Journal, 57-81.
Thongthammachat. K. (1981). The evolution of the Thai constitutional monarchy. Bangkok: Bannakit.
Uwanno B. & Burikul T. (2005). Participatory democracy. (Participatory Democracy).Bangkok: King Prajadhipok's Institute.
Wongtarakan. K. (1985). Politics in Thai democracy. Bangkok : Chulalongkorn Publishing House university.