Component Analysis Of Organization Educational Innovation in Primary School
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research was to analyze the factors of organizational management for educational innovation in Primary Schools. The sample group consisted of 400 elementary school administrators under the Office of the Basic Education Commission.The research instrument was a questionnaire with a reliability coefficient of 0.97. The statistical methods used for data analysis were mean and standard deviation. The exploratory factor analysis (EFA) was conducted using principal component analysis (PCA), oblique rotation and Promax rotation. The research findings were as follows: The organizational management of educational innovation in primary schools consists of 11 components, which explain 70.536% of the variance, with eigenvalues ranging from 1.366 to 30.652. The components are as follows. Each component was: 1) Innovation Leader was 16 variables, a factor loading between.723-.879. 2) Building an Innovative Teamwork Network was 15 variables, a factor loading between .739-.910. 3) Innovation Development was 13 variables, a factor loading between .624-.940. 4) Innovation Assessment was 12 variables, a factor loading between .683-.958. 5) Innovation was 12 variables, a factor loading between .543-.892. 6) Innovative Organizational Environment and Atmosphere was 10 variables, a factor loading between .552-.869. 7) Innovative organizational structure was 8 variables, a factor loading between .783-.967. 8) Incentives for Innovation was 7 variables, a factor loading between .777-.897. 9) Innovative Expertise was 7 variables, a factor loading between .755-.887. 10) Innovator change was 5 variables, a factor loading between .573-.902. And 11) Innovation Development Course was 4 variables, a factor loading between .849-.895. Total number of variables: 108 variables, a factor loading between .543-.967.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
References
กุลชาติ อุปรี. (2559). รูปแบบนวัตกรรมการบริหารโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสกลนคร เขต 3. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 3(2), 70–80.
จิติมา วรรณศรี. (2562). นวัตกรรมการศึกษา. ค้นเมื่อ 3 สิงหาคม 2566, จาก https://bit.ly/374guxv.
ชวน ภารังกูล. (2556). การศึกษาความเป็นองค์กรนวัตกรรมของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในจังหวัดราชบุรี. ราชบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.
ธัญวรัตม์ สิงห์จู และดวงกมล ไตรวิจิตรคุณ. (2564). การพัฒนาตัวบ่งชี้การเป็นโรงเรียนนวัตกรรม: การบูรณาการการวิเคราะห์ข้ามกรณีและการย้อนรอยกระบวนการ. ครุศาสตร์สาร, 15(1), 219-234.
ธีระ รุญเจริญ. (2553). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษาเพื่อปฏิรูปรอบ 2 และประเมินภายนอกรอบ 3. กรุงเทพมหานคร: ข้าวฟ่าง.
นวชล สมบูรณ์สิน. (2564). รูปแบบการจัดการนวัตกรรมทางการบริหารในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
บุญอนันต์ พินัยทรัพย์. (2555). องค์กรแห่งนวัตกรรม: การปรับตัวขององค์กรภาครัฐในทศวรรษหน้า. วารสารการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน, 20(1), 71-93.
พงษ์ศักดิ์ ผกามาศ และคณะ. (2565). การศึกษาองค์์ประกอบของการจัดองค์์กรแห่งนวัตกรรมทางการศึกษายุคดิจิทัลที่เหมาะสมสำหรับโรงเรียนวิทยาศาสตร์ในประเทศไทย. คุุรุุสภาวิิทยาจารย์์, 3(2): 33-49.
ภารดี อนันต์นาวี. (2557). หลักการ แนวคิด ทฤษฎีทางการบริหารการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 5). ชลบุรี: มนตรี.
มนสิช สิทธิสมบูรณ์. (2556). การพัฒนานวัตกรรมการศึกษา. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
วาทินี พูลทรัพย์. (2563). องค์ประกอบการบริหารโรงเรียนในพื้นที่นวัตกรรมการศึกษา. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ศิริ ถีอาสนา. (2557). เทคนิคการจัดการคุณภาพแนวใหม่ : แนวคิด หลักการสู่การบริหารจัดการคุณภาพการศึกษา. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2561). แนวดำเนินงานของคณะกรรมการเขตพื้นที่การศึกษาและคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภา.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2564). นวัตกรรมการบริหารจัดการสถานศึกษาในการพัฒนาผู้เรียนให้เกิด ผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ตามมาตรฐานการศึกษาของชาติ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์วิจัยและนวัตกรรม (สกสว.).
สุกัญญา แช่มช้อย. (2555). แนวคิดเชิงนวัตกรรมสำหรับการบริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 14(2), 117-128.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2563). นวัตกรรมการบริหารโรงเรียนมัธยมศึกษา เพื่อสร้างนวัตกร. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 22(2), 193-213.
สุนทร โคตรบรรเทา. (2560). การบริหารการศึกษาหลักการและทฤษฎี (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพมหานคร: ปัญญาชน.
สุริศา ริมคีรี, ธร สุนทรายุทธ และพงศ์เทพ จิระโร. (2563). การพัฒนาตัวบ่งชี้องค์การแห่งนวัตกรรมการศึกษาของโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 14(2), 77-90.
องค์กร ประจันต์เขตต์. (2557). องค์กรแห่งนวัตกรรมการศึกษา ทางเลือกใหม่ของการบริหารการศึกษา. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(1), 45-51.
อนุพงษ์ ชุมแวงวาปี. (2560). การพัฒนารูปแบบองค์การแห่งนวัตกรรมของโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา.
Cronbach, L.J. (1990). Essentials of psychological testing. (5 th ed.). New York: Harper & Row.
Ekvall, G. (2002). The climate for creativity and innovation: M1 creativity fresh perspective ideas solution. Retrieved April 2, 2023 from, http://www.m1creativity.co.uk/innovationclimate.html.
Hair J.F., Black W.C., Babin B.J., Anderson R.E. & Tatham R.L. (2006). Multivariate data analysis. (6th ed.). Pearson Prentice Hall: New Jersey.
Hall, P. (1996). Organizational commitment. New Jersey: Prentice Hall, Inc.
Higgins, J. M. (1995). Innovate or evaporate: Test and improve your organizations IQ-Its innovation quotient. New York: Management.
Kaiser, cited in Barbara G. Tabachnik,& Linda S. Fidell. (2001). Using Multivariate Statistics. New York: Harper & Row Publishers.
Roger, E. M. (1995). Diffusion of innovations (4th ed.). New York: Free.
Sunje, A., & Pasic, M. (2003). Innovative organization human resource management model. In 7th International Research/Expert Conference. Trends in the Development of Machinery and Associated Technology. (pp. 1-3). London: Sage.
Tidd, J., Bessant, J., & Pavitt, K. (2001). Managing innovation (2nd ed.). Chichester: Willey and Son.
Vrakking, W. J. (1990). The innovative organization. Long Range Planning, 23(2), 94-102.
Translates in Thai Reference
Uppari, K. (2016). Innovative administrative model for small schools under Sakon Nakhon educational service area office 3. Journal of Pacific Institute of Management Science, 3(2), 70-80.
Wannasri, J. (2019). Educational innovation. Retrieved August 3, 2023, from https://bit.ly/374guxv.
Pharangkul, C. (2013). A study of innovative organization of basic education schools under the office of the basic education commission in Ratchaburi province. Ratchaburi: Muban Chombueng Rajabhat University.
Singju, T., & Traivichitrakul, D. (2021). Development of innovative school indicators: Integration of cross-case analysis and process tracing. Journal of Education, 15(1), 219-234.
Runjaroen, T. (2010). Professionalism in educational management and administration in the era of educational reform for the second reform and the third external evaluation. Bangkok: Khao Fang.
Somboonsing, N. (2021). A model of administrative innovation management in basic education institutions. Doctoral Dissertation (Educational Administration). Phitsanulok: Naresuan University.
Pinaisap, B. (2012). Innovative organization: Adaptation of public sector organizations in the next decade. Journal of Public and Private Management, 20(1), 71-93.
Phakamas, P., et al. (2022). A study of components of educational innovation organization management in the digital era suitable for science schools in Thailand. Kurusapha Academic Journal, 3(2), 33-49.
Anantanawee, P. (2014). Principles, concepts, theories of educational administration (5th ed.). Chonburi: Montri.
Sitthisomboon, M. (2013). Development of educational innovation. Phitsanulok: Naresuan University.
Poonsub, W. (2020). Components of school administration in educational innovation areas. Doctoral Dissertation (Educational Administration). Nakhon Pathom: Silpakorn University.
Thee-asana, S. (2014). New quality management techniques: Concepts and principles for educational quality management. Mahasarakham: Rajabhat Mahasarakham University.
Office of the Basic Education Commission. (2018). Guidelines for educational service area committees and basic education institution committees. Bangkok: Teachers Council of Thailand.
Office of the Education Council. (2021). Educational institution management innovation in developing learners to achieve desirable outcomes according to national education standards. Bangkok: Thailand Science Research and Innovation.
Chaemchoy, S. (2012). Innovative concepts for educational institution administration in the 21st century. Journal of Education Naresuan University, 14(2), 117-128.
Chaemchoy, S. (2020). Innovation in secondary school administration for creating innovators. Journal of Education Naresuan University, 22(2), 193-213.
Kotbantao, S. (2017). Educational administration principles and theories (Revised edition). Bangkok: Panyachon.
Rimkeeree, S., Soontrayuth, T., & Jiraroh, P. (2020). Development of educational innovation organization indicators of secondary schools under the office of basic education commission. Rambhai Barni Research Journal, 14(2), 77-90.
Prachanket, O. (2014). Educational innovation organization: A new alternative for educational administration. Royal Thai Army Nurses Journal, 15(1), 45-51.
Chumwaengwapi, A. (2017). Development of innovative organization model for secondary schools under the office of the basic education commission. Doctoral Dissertation in Philosophy (Educational Administration). Burapha University.
