Information Exposures, Requirements, Brand Equity Perceptions,and Corporate Reputation Perceptions: A Case Study of a PrivateUniversity in Thailand
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to study the exposure to news, the demand for news, the perception of brand value, and the perception of corporate reputation. A case study is a private university in Thailand. This is a quantitative study. The data were collected in a survey form to measure the results only once. The study was conducted on Mathayom 6 students under the Office of the Basic Education Commission (OBEC) and the Office of the Private Education Commission (OPEC) in the Eastern region, namely Chonburi and Rayong provinces. Both groups consisted of 400 males and females. The sampling methods were purposive sampling, quota sampling, and accidental sampling. The statistics used to analyze the data were: Included Chi - Square, F-test / One-Way ANOVA, and Regression Analysis. The findings revealed that majority of respondents were residents of the Eastern region (69.00%) and male (45.75%). Most were studying in the Arts-Mathematics stream (40.75%) and had GPAs between 3.00 – 3.51 (40.50%). A significant proportion (80.00%) were students under OBEC-affiliated schools. Regarding information exposure, 21.50% received news about the Faculty of Law, while 49.75% accessed Facebook platforms for 15 – 30 minutes per session. News about the private university was mostly obtained from personal sources, particularly guidance counselors (63.75%). The most desired information concerned admissions and scholarships (38.00%). Perceptions of the private university's brand equity were at an "aware" level overall, as were perceptions of its brand reputation.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
References
ชุธีภรณ์ รัตนรัตน์. (2550). การเปิดรับสื่อประชาสัมพันธ์และการตัดสินใจเลือกดาวน์โหลดเพลงผ่านเว็บไซต์ของบริษัทค่ายเพลง Love is. รายงานโครงการเฉพาะบุคคลวารสารศาสตรมหาบัณฑิต (การจัดการการสื่อสารภาครัฐและเอกชน), คณะวารสารศาสตร์และสื่อมวลชลมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นงค์ลักษณ์ โชติวิทยธานินทร์, และคณะ. (2560). Best Practices on Reputation Management of Higher Education Institutions in World Reputaton Rank การปฏิบัติที่เป็นเลิศด้านการจัดการ ชื่อเสียงของสถาบันอุดมศึกษาที่มีชื่อเสียงระดับโลก. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 11(2)
นงลักษณ์ ธีรพันธ์พิชัย. (2551). การโฆษณาที่มีผลต่อการรับรู้ คุณค่าตราสินค้า: กรณีศึกษาซุปไก่สกัดตราแบรนด์. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ, วิทยาลัยพาณิชยศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
นทสรวง ภัทรอนุชิตกุล. (2557). การศึกษาอิทธิพลระหว่างส่วนประสมการตลาด คุณค่าตราสินค้าและความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารชนิดเม็ดของผู้บริโภคเพศหญิงในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
นธกฤต วันต๊ะเมล์. (2555). การสื่อสารการตลาด. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ปิยะรัตน์ หลิวจันทร์พัฒนา. (2548). การสื่อสารในองค์การ บริษัท เอ็กซ์ปิไดเตอร์ (ประเทศไทย) จำกัด. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วิจิตร อาวะกุล. (2539). การประชาสัมพันธ์หลักและวิธีปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพาณิช.
สิทธิโชค วรานุสันติกุล. (2546). จิตวิทยาสังคม: ทฤษฎีและการประยุกต์. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
สุทธิลักษณ์ หวังสันติธรรม. (2548). กลยุทธ์การสร้างภาพลักษณ์ ใน เอกสารการสอนชุดวิชากลยุทธ์การประชาสัมพันธ์ หน่วยที่ 5. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
โสภณ ศรีวัฒนะ. (2558). ตัวชี้วัดชื่อเสียงเมืองท่องเที่ยวของประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อเนก ณะชัยวงค์. (2553). การศึกษาความคิดเห็นต่อการตัดสินใจศึกษาต่อของนักศึกษาภาคปกติระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. : มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
Klapper, J. T. (1960). The effects of mass communication. New York, NY: The Free Press.
Kotler, P. (2009). Marketing Management (13th ed.). New Jersey, NJ: Prentice Hall.
Translated Thai Refernces
Awakul, V. (1996). Public relations: Principles and practices. Bangkok: Thai Wattana (in Thai)
Chotivitthanin, N., et al. (2017). Best practices on reputation management of higher education institutions in world reputation rank. Dusit Thani College Journal, 11(2) (in Thai)
Liuchanthaphatana, P. (2005). Organizational communication at Expeditors (Thailand) Co., Ltd.. Bangkok: Thammasat University Printing House. (in Thai)
Nachaiwong, A. (2010). A study of opinions on the decision to pursue undergraduate studies among regular program students at Chiang Mai Rajabhat University. Chiang Mai Rajabhat University. (in Thai)
Wanthamel N.. (2012). Marketing communication. Bangkok: Kasetsart University Press. (in Thai)
Patanuchitkul, N. (2014). A study of the influence of marketing mix, brand equity, and purchase intention of dietary supplements in tablet form among female consumers in Bangkok.
Master’s thesis in Business Administration, Kasetsart University. (in Thai)
Rattanarat, C. (2007). Media exposure and decision-making in downloading songs through Love Is music label websites. Individual project report for the Master’s degree in Journalism (Communication Management for Public and Private Sectors), Faculty of Journalism and Mass Communication, Thammasat University. (in Thai)
Sriwattana. S. (2015). Indicators of tourism city reputation in Thailand. Master’s thesis in Communication Arts, Faculty of Communication Arts, Chulalongkorn University. (in Thai)
Woranusantikun. S. (2003). Social psychology: Theory and application. Bangkok: SE- (in Thai) Wangsantitham. S. (2005). Image-building strategies (Teaching materials for Public Relations Strategies, Unit 5). Nonthaburi: Sukhothai Thammathirat Open University. (in Thai)
Theeraphanpichai, N. (2008). Advertising effects on brand equity perception: A case study of BRAND’S essence of chicken. Master's thesis in Business Administration, Faculty of Commerce, Burapha University. (in Thai)
