การศึกษาฟั่งก์ชันการผลิต ศักยภาพ ประสิทธฺภาพการผลิต และการตลาดพริกในจังหวัดสกลนคร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาฟังก์ชั่นการผลิตพริก ระดับประสิทธิภาพการผลิตทางเทคนิค และ ประสิทธิภาพการใช้ปัจจัยการผลิต รวมทั้งสภาพทั่วไปทางด้านสายพันธุ์ ระบบการผลิต การตลาด และคุณภาพของ พริก รวมทั้งห่วงโซ่อุปทาน (ระดับต้นน้ำ กลางน้ำ และปลายน้ำ) ของพริกในจังหวัดสกลนคร โดยใช้การจัดประชุม กลุ่ม การสำรวจภาคสนาม การสัมภาษณ์เชิงลึก และแบบสอบถามเก็บรวบรวมข้อมูลหัวหน้าครัวเรือนเกษตรกร ตัวอย่างจำนวน 195 ราย สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา และการวิเคราะห์ ฟังก์ชั่นการผลิตพริกโดยใช้สมการการผลิต Translog Production Function ผลการศึกษาพบว่า พริกพันธุ์เหลือง ทองมีความต้านทานโรคดีกว่าพันธุ์ซุปเปอร์ฮอต การคัดแยกคุณภาพพริกเกิดขึ้นเมื่อพริกมีราคาตั้งแต่ 60 บาทต่อ กิโลกรัมขึ้นไป การซื้อขายส่วนใหญ่เกิดขึ้นที่แหล่งปลูก โดยพ่อค้าคนกลางเป็นผู้กำหนดราคา และมีบทบาทสำคัญใน ห่วงโซ่อุปทาน ขณะที่ตัวแปรที่สามารถอธิบายฟังก์ชั่นการผลิตได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ได้แก่ พื้นที่ เพาะปลูกพริก ปริมาณเมล็ดพันธุ์พริก ปริมาณปุ๋ยเคมี ปริมาณสารเคมีปราบศัตรูพืช และแรงงานคน ค่าสัมประสิทธิ์ ความยืดหยุ่นของปัจจัยการผลิตมีความสัมพันธ์ในทิศทางเดียวกับปริมาณผลผลิต ได้แก่ พื้นที่ที่ใช้เพาะปลูก ปริมาณ เมล็ดพันธุ์พริก ปริมาณปุ๋ยเคมี ปริมาณสารเคมีปราบศัตรูพืช และแรงงานคน ขณะที่ระดับประสิทธิภาพการผลิตทาง เทคนิคของเกษตรกรโดยเฉลี่ยอยู่ที่ร้อยละ 76.44 แสดงให้เห็นว่าประสิทธิภาพการผลิตทางเทคนิคกระจุกตัวในระดับ สูง และประสิทธิภาพการใช้ปัจจัยการผลิตส่วนใหญ่อยู่ในระดับเหมาะสม ยกเว้นที่ปัจจัยที่ดินเพียงปัจจัยเดียว