รูปแบบการจัดการที่ประสบผลสำเร็จของกลุ่มเครือข่ายวิสาหกิจชุมชนผลิตภัณฑ์สมุนไพร กลุ่มจังหวัดนครชัยบุรินทร์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อศึกษาระดับความสำเร็จ วิเคราะห์ปัจจัย และนำเสนอรูปแบบการจัดการ
ที่ประสบผลสำเร็จของกลุ่มเครือข่ายวิสาหกิจชุมชนผลิตภัณฑ์สมุนไพรในกลุ่มจังหวัดนครชัยบุรินทร์ข้อมูลในการ
วิจัยได้มาจากแบบสอบถามคณะกรรมการบริหารและสมาชิกเครือข่ายวิสาหกิจชุมชนผลิตภัณฑ์สมุนไพร 283 คน
(จากประชากรทั้งหมด 507 คน และ 100% ของการสุ่ม) สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วน
เบี่ยงเบนมาตรฐาน และ การวิเคราะห์องค์ประกอบ ผลการวิจัยพบว่า 1) ภาพรวมความสำเร็จในการจัดการเครือ
ข่ายวิสาหกิจชุมชนผลิตภัณฑ์สมุนไพรทั้ง 8 ด้านอยู่ในระดับสูง เมื่อเปรียบเทียบกับเกณฑ์ที่ตั้งไว้ ด้านต่างๆ ได้แก่
ด้านการจัดซื้อ/การผลิต ด้านการปฏิบัติการ ด้านการจัดส่งสินค้า ด้านการตลาดและการขาย ด้านการบัญชี/การเงิน
ด้านการจัดการทุนชุมชน ด้านข่าวสาร/การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และ ด้านการบริหารทรัพยากรมนุษย์ 2) มี 17 ตัวแปร
เป็นองค์ประกอบสำคัญที่มีผลต่อความสำเร็จในการจัดการเครือข่ายวิสาหกิจชุมชน (ค่าคะแนนองค์ประกอบ 0.203-
0.510) ที่สำคัญ 3 อันดับแรก ได้แก่ การสร้างระบบการติดต่อสื่อสาร การผลิตสำรองเผื่อไว้ในช่วงฤดูกาลที่ขาด
วัตถุดิบ และ การประสานงานเพื่อให้กลุ่ม/เครือข่ายบรรลุเป้าหมาย และ 3) รูปแบบการจัดการที่ประสบผลสำเร็จ
ประกอบด้วย 4 ด้านสำคัญดังนี้ 3.1) ด้านการเงิน ก) เน้นการประเมินการบริหาร ข) เน้นการจัดหาแหล่งทุนภายนอก
และ ค) เน้นความร่วมมือกำหนดระบบสวัสดิการกล่มุ 3.2) ด้านผ้รู ับบริการ เน้นความพึงพอใจของสมาชิกเครือข่าย
เกี่ยวกับระบบประสานงานเพื่อให้เครือข่ายบรรลุเป้าหมาย 3.3) ด้านกระบวนการบริหารจัดการภายใน ก) เน้นการ
ให้บริการเกี่ยวกับระบบบัญชีที่เป็นมาตรฐาน ข) เน้นการสร้างเครือข่ายการสร้างระบบติดต่อสื่อสาร และ ค) เน้น
ประสิทธิภาพผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับ การกำหนดคุณสมบัติของวัตถุดิบ และ การผลิตสำรองเผื่อฤดูกาลขาดวัตถุดิบ และ
3.4) ด้านการเรียนรู้และพัฒนา ก) เน้นองค์ความรู้เกี่ยวกับ เกณฑ์การเลือก/ตรวจสอบผู้ค้า การแบ่งปันแรงงาน
การตรวจสอบความต้องการซื้อวัตถุดิบ ข้อมูลผู้ค้าวัตถุดิบ วัสดุอุปกรณ์เกี่ยวกับการดำเนินงานของกลุ่ม และ การ
ร่วมปฏิบัติตามกฎหมายแรงงาน และ ข) เน้นฝึกทักษะเกี่ยวกับการพัฒนาทักษะให้กับสมาชิกเครือข่าย
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
จงพิศ ศิริรัตน์ และคณะ. (2547). รายงานการวิจัยสภาพแวดล้อมทางธุรกิจของโครงการหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ในภาคใต้. ภาควิชาบริหารธุรกิจ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
จำรัส ปานฟัก (2555). “แบบแผนความคิดและพฤติกรรมผู้นำของหัวหน้าสถานีตำรวจในสังกัดตำรวจภูธรภาค 6,”วารสารสมาคมนักวิจัย, 17(1), (มกราคม – เมษายน), 81-89.
ฉัตรนภา พรหมมา และคณะ. (2549). รูปแบบการจัดการเครือข่ายวิสาหกิจชุมชนเพื่อการพึ่งตนเองอย่างยั่งยืน.เอกสารเผยแพร่ผลงานวิจัย ชุดโครงการวิจัยของเครือข่ายมหาวิทยาลัยราชภัฏ สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา.
ชัยวัชน์ หน่อรัตน์. (2546). เศรษฐกิจและสวัสดิการชุมชนการบริหารที่ใช้ชุมชนเป็นฐาน. กรุงเทพมหานคร: สร้างสรรค์.
ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์ และคณะ. (2546). การจัดการทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์ และคณะ. (2547). รายงานการวิจัย ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาขีดความสามารถเชิงพาณิชย์ของสินค้าชุมชน จังหวัดเชียงราย. Academic business conference 2004, เชียงใหม่: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา.
ทอม บราวน์ และคณะ. (2548). รวมแนวคิดการจัดการธุรกิจสมัยใหม่ = Business minds: Connect with World’s
greatest management thinkers. แปลโดย อุทิส ศิริวรรณ. กรุงเทพมหานคร: เพียรสัน เอ็ดดูเคชั่นอินโดไชน่า.
บุญชม ศรีสะอาด. (2548). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร: สุรีวิยาสาส์น.
ภาณุวิชญ์ ทองยิ้ม. (2544). รายงานการวิจัยการสร้างตัวแบบเพื่อพัฒนาขีดความสามารถของผู้นำท้องถิ่นในการบริหาร
งานพัฒนาชนบทระดับหมู่บ้านด้านเศรษฐกิจครัวเรือน. ดุษฎีนิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต ศศ.ด.(การวางแผนและพัฒนาชนบท) มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
สุทธนู ศรีไสย์. (2551). สถิติประยุกต์สำหรับงานวิจัยทางสังคมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: คณะครุศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สยุมพร ลิ่มไทย. (2549). เส้นทาง OTOP: Local ling global reaches ฝันจะเป็นจริงหรือไม่. Retrieved November 23, 2012, from http://www.cep.ge.th/CLNIC/otopway.doc.
อำนาจ ธีระวนิช. (2551). การจัดการธุรกิจขนาดย่อม. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Porter, M. E. (1990). The competitive advantage of nations. Boston, Massachusetts: Free Press.
