ประสิทธิผลขององค์การในการนำมาตรฐานระบบการบริหารงาน คุณภาพ ISO 9001 ไปปฏิบัติในภาคอุตสาหกรรมและบริการ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อศึกษา เปรียบเทียบ และวิเคราะห์องค์ประกอบของประสิทธิผลการบริหาร จัดการก่อนและหลังการนำระบบมาตรฐานคุณภาพ ISO 9001 ไปใช้ในองค์การของภาคอุตสาหกรรมและการบริการ รวมทั้งนำเสนอแนวทางที่เหมาะสมที่มีประสิทธิผลต่อการบริหารจัดการนำระบบมาตรฐานคุณภาพ ISO 9001 ไปใช้ ภายในองค์การ ข้อมูลได้มาจากแบบสอบที่มีคุณภาพ [IOC = 0.824 และ a reliability = 0.988] จำนวน 300 ฉบับ [83.33% ของการเลือกสุ่มแบบหลายขั้นตอน] ถูกวิเคราะห์ด้วยค่าสถิติ จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน Paired Sample t-test การวิเคราะห์องค์ประกอบ และ การวิพากษ์โดยผู้ทรงคุณวุฒิ ผลการวิจัยพบว่า 1) ประสิทธิผลในภาพรวมและ 8 ด้าน [ได้แก่ การให้ความสำคัญกับลูกค้า ภาวะผู้นำ การมีส่วนร่วมของบุคลากร กระบวนการดำเนินงาน ระบบการจัดการ การปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง ข้อเท็จจริงเพื่อการตัดสินใจ และความสัมพันธ์ ของการให้บริการ] ก่อนนำระบบ ISO 9001 ไปใช้อยู่ในระดับปานกลาง ในขณะที่หลังนำไปใช้ อยู่ในระดับสูง
2) ประสิทธิผลการบริหารจัดการก่อนและหลังการนำ ISO 9001 ไปใช้ ทั้ง 8 ด้านมีพัฒนาการสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ที่ระดับ .05 3) มี 17 ใน 49 ตัวแปรเป็นตัวแปรสำคัญที่มีอิทธิพลต่อการบริหารจัดการองค์การหลังนำ
ISO 9001 ไปใช้ และ 4) แนวทางที่เหมาะสมที่มีประสิทธิผลต่อการจัดการหลังการนำ ISO 9001 ไปใช้เป็นไป ตาม 4S-RICE Model ที่พัฒนาขึ้นมา ประกอบด้วย 8 แนวทาง (โครงการสำคัญ) สำหรับใช้ในการอบรมภายหลัง การรับรองมาตรฐานคือ 1) การประเมินผลตนเอง 2) การเพิ่มประสิทธิภาพและการแลกเปลี่ยนประสบการณ์
3) การวิจัยและประเมินผล 4) การวางแผนกลยุทธ์ 5) การสื่อสารและการสร้างความสัมพันธ์ 6) การสร้างความ มั่นใจในตนเองและแรงบันดาลใจ 7) การเลือกผู้เชี่ยวชาญและทรัพยากร และ 8) การคัดเลือกผู้จัดส่งหลัก
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
ณัฐพัชร์ ล้อประดิษฐ์พงษ์. (2549). คู่มือสำรวจความพึงพอใจลูกค้า, กรุงเทพมหานคร: ประชุมทอง พริ้นติ้ง กรุ๊ฟ.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต, 2546). ความสำคัญต่อการพัฒนาคน พัฒนาประเทศ. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา.
ภัทรจิตร ครองบุญเรือง. (2548). การประเมินผลการดำเนินงานภายใต้แนวคิด Balanced Scorecard หลังจาก ประยุกต์ใช้ระบบ ISO 9001: 2000. ปริญญานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานวัตกรรมอุดมศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
Boiral, Olivier, (2011). “Managing with ISO Systems: Lesson from Practice,” Journal of Long Range Planning, (44): 197-220.
Deming, Edwards W. (1986). Out of the Crisis, Massachusetts: Massachusetts Institute of Technology Center for Advanced Engineering Study.
International Organization for Standardization. (2008). Quality management system requirements: ISO 9001: 2008(E), 4th ed., Switzerland: ISO.
______ (2009). Managing for the sustained success of an organization: A quality management approach. Switzerland: ISO.
Keith, Davis. (1972). Human relations at work, 4th ed., New York: McGraw-Hill.
Millett, John D. (1954). Management in the public service: The quest for effective performance. New York: Mc Graw- Hill Book Company.
Newstrom, J.W., and Devis, K. (1993). Organization behavior: Human behavior at work, 9 th ed., New York: McGraw-Hill.
Robere, Paul J. (2013). Benchmarking a system approach for continual improvement, Bangkok: Robere & Associates (Thailand).
Verma, Harch V. (2012). Services marketing: Text and cases. 2nded., New Delhi: Darling Kindersley.
