ประสิทธิภาพการเรียนรู้ที่มีผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของ ผู้ทำบัญชี ในเขตจังหวัดนครราชสีมา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิภาพการเรียนรู้ที่มีผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของผู้ทำบัญชี ท้องถิ่นในเขตจังหวัดนครราชสีมากลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ผู้ทำบัญชีในเขตจังหวัดนครราชสีมา จำนวน 335 คน สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ความถดถอยเชิง พหุผลการวิจัยพบว่า ผู้ทำบัญชีส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุ 31-40 ปี สถานภาพสมรส ระดับการศึกษาปริญญาตรี รายได้ เฉลี่ย 10,001-15,000 บาท และมีประสบการณ์ในการทำบัญชีน้อยกว่า 5 ปี ประสิทธิภาพการเรียนรู้โดยรวม และราย ด้าน ได้แก่ ด้านความรู้ ด้านทักษะ อยู่ในระดับมากที่สุด ส่วนด้านความเข้าใจ และด้านเจตคติ อยู่ในระดับมาก ส่วน ประสิทธิผลการปฏิบัติงานด้านคุณภาพผลงาน อยู่ในระดับมากที่สุด และประสิทธิผลการปฏิบัติงานโดยรวม และรายด้าน ได้แก่ ด้านปริมาณผลงาน และด้านความตรงต่อเวลาในการทำงาน อยู่ในระดับมาก จากผลการทดสอบสมมติฐานพบว่า 1) ประสิทธิภาพการเรียนรู้ ด้านความรู้ และด้านทักษะ มีผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงาน ด้านคุณภาพผลงาน 2) ประสิทธิภาพการเรียนรู้ ด้านเจตคติ มีผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงาน ด้านปริมาณผลงาน 3) ประสิทธิภาพการเรียนรู้ ด้านเจตคติ และด้านทักษะ มีผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงาน ด้านความตรงต่อเวลาในการทำงาน และ 4) ประสิทธิภาพ การเรียนรู้ ด้านเจตคติ ด้านทักษะ และด้านความรู้ มีผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานโดยรวม
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
จำนง อดิวัฒนสิทธิ์. (2545). สื่อมวลชนกับวิกฤตศรัทธาในพระพุทธศาสนา. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ ปีที่ 28 (ก.ค.-ธ.ค. 2545) 47-78.
ดนัย เทียนพุฒ. (2545). ผู้บริหารคลื่นลูกใหม่. กรุงเทพฯ: นาโวต้า. บุษบา สงวนประสิทธิ์. (2543). การสร้างองค์กรเรียนรู้. วารสารการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ด้านสุขภาพ 2,2 (เม.ย.-มิ.ย. 2543) 129-135.
ปรีดา จิรวิทวัส. (2546). ปัจจัยมีอิทธิพลต่อความสำเร็จในสายงานอาชีพธุรกิจเอกชน. ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาการจัดการทั่วไป มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วิไลวรรณ ศรีหาตา. (2551). ความสัมพันธ์ระหว่างประสิทธิภาพการเรียนรู้กับประสิทธิผลการปฏิบัติงานของผู้ทำบัญชี ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ปริญญาบัญชีมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วีรวุธ มาฆะศิรินนท์. (2548). กระบวนการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: อนงค์ศิลป์การพิมพ์. ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2541). พฤติกรรมองค์กร. กรุงเทพฯ: ธีระฟิล์ม และไซแท็กซ์.
สมิต สัชณุกร. (2541). การพัฒนาหน่วยงานให้เป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้. ม.ป.ท.: ม.ป.พ. สิทธิชัย สุขวงศ์. (2540). ความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของพนักงานธนาคารกรุงเทพ จำกัด (มหาชน) ในเขต 2 และ เขต 3 ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 2. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัมหาสารคาม.
สุณี เชื้อสุวรรณ. (2542). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาตนเองของพยาบาล. ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขา จิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์กร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุเมธ วงศ์พานิชเลิศ และนิตย์ จันทรมังคละศรี. (2538). สังคมสารสนเทศแห่งทศวรรษหน้า. วันที่ค้นข้อมูล 3 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เข้าถึงได้จาก http://www.info.tdri.or/library/quarterly/whitepp/wb14.htm.
Chemers,M. Martin and Roya Ayman. (1985). Leadership orientation as a moderator of the relationship between job performance and job satisfaction of Mexican managers. Personality and Social Psychology Bulletin. 4 : 359-367.
