ปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการทรัพยากรมนุษย์เพื่อความยั่งยืนของ ชุมชน ตำบลบางสมัคร อำเภอบางปะกง จังหวัดฉะเชิงเทรา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการทรัพยากรมนุษย์เพื่อความยั่งยืนของชุมชน ตำบลบางสมัคร อำเภอบางปะกง จังหวัดฉะเชิงเทรา และ (2) เพื่อหาความสัมพันธ์ของปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการ ทรัพยากรมนุษย์เพื่อความยั่งยืนของชุมชน ตำบลบางสมัคร อำเภอบางปะกง จังหวัดฉะเชิงเทรา โดยเป็นการวิจัยแบบ ผสมผสาน ทั้งเชิงปริมาณ และเชิงคุณภาพ การวิจัยเชิงปริมาณ ศึกษากลุ่มตัวอย่าง จำนวน 300 คน เครื่องมือที่ใช้ในการ วิจัยเป็นแบบสอบถามวิเคราะห์ด้วยค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ตัวแบบถดถอยพหุคูณกับ ความสัมพันธ์ของตัวแปรด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป ผลการวิจัยเชิงปริมาณ พบว่า การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ การพัฒนาผู้นำชุมชน การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน การ พัฒนาทีมและกลุ่มชุมชน และความยั่งยืนของชุมชน มีความเฉลี่ยโดยรวมอยู่ในระดับมาก และผลการวิเคราะห์ตัวแบบ ถดถอยพหุคูณกับความสัมพันธ์ของตัวแปรเพื่อความยั่งยืนของชุมชนมีร้อยละ 49.30 โดยพบว่าปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัด การทรัพยากรมนุษย์เพื่อความยั่งยืนของชุมชนคือ การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ การพัฒนาผู้นำชุมชน การพัฒนาเศรษฐกิจ ชุมชน และการพัฒนาทีมและกลุ่มชุมชน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และการวิเคราะห์ค่าสหสัมพันธ์ พบว่า ความสมั พนั ธข์ องปจั จยั ทสี่ ง่ ผลตอ่ การจดั การทรพั ยากรมนษุ ยเ์พอื่ ความยงั่ ยนื ของชมุ ชน มคี วามสมั พนั ธใ์นทศิ ทางเดยี วกนั ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพ ศึกษากลุ่มผู้ให้ข้อมูล จำนวน 18 คน ผลการศึกษาในทิศทางเดียวกัน พบว่า ควรให้ความสำคัญ กับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ การพัฒนาทีมและกลุ่มชุมชน การพัฒนาผู้นำชุมชน และการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน ตาม ลำดับที่จะส่งผลต่อความยั่งยืนของชุมชน จึงมีความสอดคล้องกับงานวิจัยทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
ณัฏฐิรา เจริญบุญ. (2551). แนวทางการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ขององค์การบริหารส่วนตำบลในเขต พื้นที่อำเภอพบพระ จังหวัดตาก. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชายุทธศาสตร์ การพัฒนา, มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
ทองใบ สิงสีทา. (2552). การพัฒนาศักยภาพผู้นำชุมชนในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจพอเพยีงบ้านรางแจง หมุ่ที่ 9 ตำบลเขาดิน อำเภอเดิมบางนางบวช จังหวัดสุพรรณบุรี. วิทยานิพนธ์ศิลปะศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชายุทธศาสตร์การพัฒนา, มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
มงคล ด่านธานินทร์. (2541). เศรษฐกิจชุมชน พึ่งตนเอง เชิงระบบ : หลักการและแนวทางปฏิบัต. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น.
รุ่งณภา แสงมณี. (2552). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานที่ส่งผลต่อการทำงานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพของเจ้าหน้าที่สำนักงาน สรรพากรพื้นที่ ในสังกัดภาค. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการจัดการทั่วไป, มหาวิทยาลัย ราชภัฏเพชรบุรี.
สิทธิชัย ตันศรีสกุล. (2553). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาชุมชนยั่งยืน กรณีศึกษาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัด มหาสารคาม. วารสารช่อพะยอม, 21, 51-68.
สุนิดา เกิดหนุนวงศ์. (2545). ภูมิปัญญาไทยในการปลูกผัชกแขยงเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนของบ้านวังยาง ตำบล บุ่งหวาย อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี. อุบลราชธานี : สถาบันราชภัฏ อุบลราชธานี.
ไสว บุญมา. (2543). “เศรษฐกิจพอเพียง: ภูมิปัญญาชาติไทย”. กรุงเทพฯ : พี.เอ.ลีฟวิ่ง.
References
Barbier, E. B. (1987). The concept of Sustainable Economic Development : Environment Conservation. Environmental Conservation,14(2), 101-111.
Best, J. W. (1981). Research in education (4th ed.). Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Charles F. keyes. (1970). Keyes, Charles F. Peasant and Nation : A Thai-Lao Village in a Thai State. Ph.D. Dissertation Ithaca New York : Cornell University, 1966.
Comrey, A. L., & Lee, H. B. (1992). A first course in factor analysis. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Desimone, R. L., Werner, J. M., & Harris, D .M. (2002). Human resource development. (3rd ed.) Orlando: Harcourt College Publishers.
DuBrin, J. A. (2007). Leadership Research Finding, Practice and Skills. 5th New York: Houghton Mifflin.
Gilley, J. W., Steven, A., Eggland, S. A., & Maycunich, A. M. (2002). Principle of Human Resource Development. Perseus Publishing.
Harrison, R. & Kessels J. W. M. (2004). Human Resource Development in a knowledge economy. An organizational view. Hampshire – New York: Palgrave Macmill (301p.) (ISBN: 0-333-99015-3).
Jonsen, K., & Jehn, K. A. 2009. Using triangulation to validate themes in qualitative studies. Aualitative Research in Organizations and Management, 4(2), 123-150.
Kezsbom, D. (1990). Are You Really Ready to Build a Projet Team. New York : John Wiley & Sons.
Kwunkamol Donkwa. (2012). The Development of the Community’s Economy in the Northeast of Thailand. Department of Management Technology, School of Social Technology, Suranaree University of Technology. (Research Subsidized). (In Thai).
Mongkol Danthanin. (1998). Community economy, Systematic, self-reliant: Principles and guidelines. Bangkok: SE- Education. (In Thai).
Nadler, L., & Nadler, Z. (1980). Corporate Human Resource Development. NewYork: Van.Nost rand Reinhold. Nattira Charoenboon. (2008). Human Resource Development Guidelines, Phop Phra district, Tak province. Thesis Master of Arts, Strategic Development, Kamphaengphet Rajabhat University. (In Thai).
Pearce, D., Markandya, A., & Barbier, E. (1990), Blueprint for a Green Economy, Earthscan.
Rungnapha Sengmanee. (2009). Motivation in work that affects effective teamwork. of Regional Revenue office Deputies. Master of Business Administration, Phetchaburi Rajabhat University. (In Thai).
Sawai Boonma. (2000). “Sufficiency Economy: Thai National Wisdom”. Bangkok: P. A. Liveig. (In Thai).
Silverman, D. (1970). The Theory of Organizations, London: Heinemann Educational Books.
Sittichai Tansriskul. (2010). Factors Affecting Sustainable Community Development: Case study of local administrative organizations in Maha Sarakham province. Chophayom Journal, 21,51-68. (In Thai).
Sunidha Kerdnoonwongs. (2002). Thai wisdom to grow Ka yang vegetables for economic development community, Ban Wang Yang, Bung Wai District, Warin Chamrap District, Ubon Ratchathani. (In Thai).
Thongbai Shingsritha. (2009). Development of Community Leadership to Driving Sufficiency Economy. Ban Rang Jaeng, Moo 9, Khao Din Sub-district, Suphanburi. Province. thesis Master of Arts, Strategic Development Program, Thepsatri Raj Rajabhat University. (In Thai).
Swanson, R. A., & Holton, E. F. (2009). Foundations of human resource development (2nd ed.).San Francisco: Berrett-Koehler.
Woodcock, M., & Francis, D. (1994). Teambuilding Strategy. Hampshire : Gower. Yukl, G. A. (1998). Leadership in organizations (4thed.), Edglewood Cliffs, New Jersey : Prentice Hall.
