อิทธิพลของการจูงใจและการรับรู้บรรยากาศองค์การที่มีผลต่อพฤติกรรมบุคคลในองค์การของพนักงานส่วนงานคลังสินค้า กลุ่ม บริษัท คิง เพาเวอร์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาระดับของการจูงใจในการปฏิบัติงาน การรับรู้บรรยากาศองค์การ และพฤติกรรมบุคคลในองค์การ ในส่วนงานคลังสินค้า กลุ่มบริษัท คิง เพาเวอร์ 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์เชิงโครงสร้าง ระหว่าง การจูงใจในการปฏิบัติงาน การรับรู้บรรยากาศองค์การ และพฤติกรรมบุคคลในองค์การ ในส่วนงานคลังสินค้า กลุ่มบริษัท คิง เพาเวอร์ 3) เพื่อศึกษาอิทธิพลของการจูงใจในการปฏิบัติงาน และการรับรู้บรรยากาศองค์การที่มีผลต่อ พฤติกรรมบุคคลในองค์การ ในส่วนงานคลังสินค้า กลุ่มบริษัท คิง เพาเวอร์ 4) เพื่อศึกษาอิทธิพลของการจูงใจในการ ปฏิบัติงาน ที่มีผลต่อพฤติกรรมบุคคลในองค์การ ในส่วนงานคลังสินค้า กลุ่มบริษัท คิง เพาเวอร์ ผ่านการรับรู้บรรยากาศ องค์การ โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัยมีจำนวนที่นำมาวิเคราะห์ขั้นสุดท้าย 433 ชุดข้อมูล ซึ่งมีค่าความ เชื่อมั่นเท่ากับ 0.92 การวิจัยพบว่า 1) ระดับแนวคิดการจูงใจในการทำงาน โดยรวมอยู่ในระดับสูงที่ 3.80 ระดับแนวคิดการรับรู้ บรรยากาศองค์การ โดยรวมอยู่ในระดับสูงที่ 3.78 และระดับแนวคิดพฤติกรรมบุคคลในองค์การ โดยรวมอยู่ในระดับสูงที่ 3.85 2) ปัจจัยด้านการจูงใจ มีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับสูงมากกับปัจจัยด้านการรับรู้บรรยากาศองค์การ อย่างมีนัย สำคญัทางสถติทิรี่ะดบั 0.833 (p < 0.01) ปจัจยัดา้นการรบัรบู้รรยากาศองคก์ารมคีวามสมัพนัธเ์ชงิบวกในระดบัปานกลาง กับพฤติกรรมบุคคลในองค์การ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.494 (p < 0.01) ปัจจัยด้านการจูงใจ มีความสัมพันธ์ เชิงบวกในระดับสูงกับพฤติกรรมบุคคลในองค์การอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.546 (p < 0.01) 3) ปัจจัยด้านแรง จูงใจมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมบุคคลในองค์การ อยู่ในระดับปานกลางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 0.439 (p < 0.01) และการ รับรู้บรรยากาศองค์การ มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมบุคคลในองค์การ อยู่ในระดับต่ำที่ 0.128 (p < 0.05) 4) ปัจจัยด้านแรง จูงใจมี อิทธิพลต่อพฤติกรรมบุคคลในองค์การทางอ้อม ผ่านทางปัจจัยการรับรู้บรรยากาศองค์การอยู่ในระดับต่ำอย่างมี นัยสำคัญทางสถิติที่ 0.107 (MOV → PER → BEH, γβ(0.439X0.128) = 0.107, p < 0.05) ซึ่งมีค่า R2 = 0.303 หมายความว่าร้อยละ 30.30 ของค่าความแปรปรวนในพฤติกรรมบุคคลในองค์การ สามารถถูกอธิบายและทำนายโดย ปัจจัยด้านแรงจูงใจ
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
รุ่งรดิศ คงยั่งยืน. (2560). “องค์การแห่งการเรียนรู้ บรรยากาศองค์การ พฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การและการแบ่งปันความรู้ของหน่วยงานในฝ่ายช่าง บริษัทการบินไทย จำกัด (มหาชน)” วารสารสมาคมนักวิจัย. 20(3), 150 – 162.
อรุณ รักธรรม, กุลธน ธนาพงศธร, ธนชัย ยมจินดา. (2538). พฤติกรรมมนุษย์ในองค์การ. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัย ธรรมาธิราช.
References
Clayton P. Alderfer. (1972). Existence, Relatedness and Growth: Human Needs in Organizational Setting. New York: Free Press.
Hooper, D., J. Coughlan and M. R.Mullen. (2008). Structural Equation Modelling: Guidelines for Determining Model Fit. Electronic Journal of Business Research Methods 6(1): 53-60.
Kongyungyune, Rungradit. (2560). “Learning Organization, Organizational Climate, Organizational Citizenship Behavior and Knowledge Sharing of Subunits within Technical Department Thai Airways Public Company Limited” Journal of the Association of Researchers. 20(3), 150 – 162 (in Thai).
Likert R. (1967). The Human Organization: its Management and Value. New York: McGrow-Hill Book Company.
Meejaisue, Prayong. (1998). Organizational Behavior. Department of Administration. Faculty of Business Administration. Ramkhamhaeng University. (in Thai).
Raktham Arun, Thanaphongsathorn Kulthon and Yomjinda Thanachai. (1995).
Human Behavior in Organization. Department of Management. Sukhothai Thammathirat Open University. (in Thai).
Schsermelleh-Engel, K., H. Moosbrugger, and H. Muller. (2003). Evaluating the Fit of Structural Equation Models: Tests of Significance and Descriptive Goodness-of-Fit Measures.
Methods of Psychological Research. 8(2): 23-74. Stringer, R. (2002). Leadership and Organization Climate. The Cloud Chamber effect. New Jercy: Prentice Hall.
Tiyaboodh, Chorladda. (2013). Business Psychology. Bangkok. (in Thai).
