การประยกุตใ์ชว้ถิวีฒันธรรมชมุชนของอำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี ในการควบคมุอาชญากรรม
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาเรื่องการประยุกต์ใช้วิถีวัฒนธรรมชุมชนของอำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี ในการควบคุมอาชญากรรม ผู้ศึกษามีประเด็นศึกษาถึงวิถีวัฒนธรรมชุมชน กลไกและการประยุกต์ใช้ในการควบคุมอาชญากรรม โดยมีวิถีวัฒนธรรม ชุมชนเป็นเครื่องมือโดยการนำเอาวิถีความเชื่อและค่านิยมของชุมชนมาควบคุมการเกิดอาชญากรรม โดยวิถีวัฒนธรรม ชุมชนของชาวมอญในอำเภอสามโคก พบว่า ชาวมอญในอำเภอสามโคกได้อพยพมาตั้งถิ่นฐานตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา โดยชาวมอญมีประเพณีความเชื่อในเรื่องการนับถือพุทธศาสนา ผีซึ่งเป็นเสมือนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ปกป้องคุ้มครองคนในชุมชน และให้ความสำคัญกับบุตรชายคนหัวปีเพราะเป็นผู้ที่ทำหน้าที่เก็บสมบัติประจำตัวผี ด้วยความเชื่อดังกล่าวทำให้บุตรชาย ของคนมอญต้องเคร่งครัดในเรื่องความประพฤติ ยึดมั่นประเพณีและไม่กระทำความผิดจึงถือว่าความเชื่อดังกล่าวส่งผลดี ต่อการควบคุมอาชญากรรมอย่างหนึ่ง นอกจากนี้ยังมีประเพณีอื่นๆ เช่น งานศพ สงกรานต์ ออกพรรษาและตักบาตรพระ ร้อย รวมถึงอัตลักษณ์ที่เน้นการมีส่วนร่วมของชุมชนคือ การกวนข้าวทิพย์ เป็นกระบวนการที่สร้างความสามัคคีให้กับ ชุมชน การให้ความเคารพนับถือผู้อาวุโสและปฏิบัติตามประเพณีเก่าแก่อันดีงามของชุมชนเป็นอีกกลไกหนึ่งที่ทำให้เด็ก และเยาวชนให้ความสำคัญและมีส่วนร่วมกับวิถีวัฒนธรรมท้องถิ่น ซึ่งสามารถลดอัตราการเกิดอาชญากรรมในชุมชนได้วิถี วัฒนธรรมของชาวมอญจึงเป็นกลไกทางสังคมที่สามารถควบคุมอาชญากรรมอย่างมีประสิทธิภาพจึงนับเป็นพื้นที่ต้นแบบ ในการนำประเพณีวัฒนธรรม ความเชื่อที่เป็นวิถีวัฒนธรรมของชุมชนไปประยุกต์ใช้ในการควบคุมอาชญากรรมในชุมชน หรืออำเภออื่นๆ ได้ ดังนั้นจึงต้องมีกระบวนการสร้างความร่วมมือระหว่างภาคประชาชนและส่งเสริมให้ประชาชนเห็น ความสำคัญของวิถีวัฒนธรรมชุมชนโดยภาครัฐรวมตลอดถึงผู้ที่เกี่ยวข้องกับการบังคับใช้กฎหมายจะต้องเข้าใจและ ยอมรับวิถีวัฒนธรรมท้องถิ่นให้ความร่วมมือและมีส่วนร่วมกับประชาชนในกิจกรรมของชุมชน
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
กิ่งแก้ว มรกฎจินดา. (2550). การศึกษาวัฒนธรรมไทยโช่งเพื่อการจัดการเรียนรู้: กรณีศึกษา ณ หมู่บ้านสะแกราย ตำบล ดอนยายหอม อำเภอเมืองและหมู่บ้านลำเอียด ตำบลตลาดอินคา อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธีรพงษ์ แก้วหาวงษ์. (2544). กระบวนการเสริมสร้างชุมชนเข้มแข็งประชาคม: ประชาคม ประชาสังคม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คลังนานา.
นวลจันทร์ ทัศนชัยกุล. (2556). ระบบงานยุติธรรม: ยุคใหม่. จันทบุรี: โรงพิมพ์พรทิพย์การพิมพ์. ประเวศ วศี. (2539). การพัฒนามนุษย์ตามแนวทางมนุษย์นิยม. กรุงเทพฯ: มูลนิธิหมอชาวบ้าน.
ปุระชัย เปี่ยมสมบรูณ์. (2526). การควบคุมอาชญากรรมจากสภาพแวดล้อม: หลักทฤษฎีและมาตรการ. กรุงเทพฯ: โอเดี่ยนสโตร์.
ประธาน วัฒนวานิช. (2520). ระบบความยุติธรรมทางอาญา: แนวความคิด เกี่ยวกับการควบคุมอาชญากรรมและ กระบวนการนิติธรรม. วารสารนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 9(2), 150.
ผ่องพรรณ มณีรัตน์. (2521). การเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. สุรเชษฎ์ เวชพิทักษ์. (2533). รากฐานแห่งชีวิต: วัฒนธรรมชนบทกับการพัฒนา. กรุงเทพฯ: หมู่บ้าน.
สุภรณ์ โอเจริญ. (2541). มอญในเมืองไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2558). คดีอาญาที่สำคัญ. สืบค้นเมื่อวันทที่ 29 ตุลาคม, 2560, จากเวปไซต์: http://service.nso. go.th/nso/web/statseries/statseries13.html.
อานนท์ อาภาภิรม. (2515). มนุษย์กับสังคม: สังคมและวัฒนธรรมไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์บำรุงนุกูลกิจ.
อนุชาติ พวงสำลีและกฤตยา อาชวนิจกุลคณะ. (2542). ขบวนการประชาสังคมไทย: ความเคลื่อนไหวภาคพลเมือง. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ อมรินทร์พริ้นติ้ง.
Johnson, G. B. (1978). The Living World. Massachusetts: McGraw-Hill. Kawehawong, Teerapong. Community Empowerment Process: Civil Society. Bangkok: klungnana. (in Thai).
Maneerat, Pongpan. (1978). Social and Cultural Change. Bangkok: Kasetsart University. (in Thai).
Morakotjinda, Kingkaew. (2007). A study Thai Song culture for knowledge management a case study of Sakarai Village Donyaihaum Subdistrict Mueang District and Rumieag Village Talard Jinda Subdistrict Samphan District Nakhon Pathom Province. Nakhon Pathom: Silpakorn University. (in Thai).
National Statistical Office. (2015). Criminal Case is Important. Retrieved October, 29, 2017, from: http:// service.nso.go.th/nso/web/statseries/statseries13.html. (in Thai).
Ocharoen, Suporn. (1998). The Mons in Thailand. Bangkok: Thammasat Printing House. (in Thai).
Friday Paul C., Harry E. Allen, Julian B. Roebuck and Edward Sagarin. (1978). Crime and Punishment: An Introduction to Criminology. New York: Free Press.
Pathumthani Provincial Police. (2016). Crime Statistics in Pathumthani Province. Pathumthani: Pathumthani Provincial Police. Piumsomboon, Piumsomboon. (1983).
Crime Control through Environmental Design. Bangkok: Odeonstore. (in Thai).
Tadsanachaikul, Nuanchan. Justice System: New Age. Chanthaburi: PhonThip Printing. (in Thai).
Vejpitak, Vejpitak. (2010). Foundation of Life: Rural Culture and Development. Bangkok: Village. (in Thai).
Wasi, Prawet. (1996). Human Development by Humanism. Bangkok: Folk Doctor Foundation. (in Thai).
Wattanawanit, Prathan. (1977). Criminal Justice System: Concept of Crime Control and the Rule of Law. Thammasat Law Journal, Thammasart University 9(2), 150. (in Thai).