การศึกษาวัฒนธรรมองค์การแบบสร้างสรรค์กับการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ในมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัยวิทยาเขต ศรีล้านช้าง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาระดับวัฒนธรรมองค์กรแบบสร้างสรรค์และการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรทั้งสองชุดดังกล่าว และปัจจัยเชิงมิติของวัฒนธรรมองค์การแบบสร้างสรรค์ ที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ ของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีล้านช้าง กลุ่มตัวอย่าง คือบุคลากรของสถานศึกษาแห่งนี้ จำนวน 113 รูป/คน เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลมี 2 ประเภท คือ สถิติพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติอ้างอิงได้แก่ สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณผลการวิจัย พบว่า มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีล้านช้าง มีวัฒนธรรมองค์การแบบสร้างสรรค์อยู่ในระดับมากและมากทุกมิติ มีค่าเฉลี่ยลำดับจากสูงไปต่ำคือ มุ่งบุคคล มุ่งไมตรีสัมพันธ์ มุ่งความสำเร็จ และ มุ่งสัจการแห่งตนการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ อยู่ในระดับมากและมากทุกด้าน ลำดับค่าเฉลี่ยจากสูงไปต่ำ คือ การมีแบบแผนความคิดการมีวิสัยทัศน์ร่วม วิธีคิดอย่างเป็นระบบ การเรียนรู้เป็นทีม และการเป็นบุคคลที่รอบรู้ วัฒนธรรมองค์การแบบสร้างสรรค์ภาพรวม มิติมุ่งความสำเร็จ และมิติมุ่งไมตรีสัมพันธ์ มีความสัมพันธ์กับการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ระดับสูง ส่วนความสัมพันธ์ปัจจัยและตัวแปรอื่นในระดับปานกลาง ความสัมพันธ์ทุกกรณีเป็นความสัมพันธ์ทางบวก มีนัยสำคัญทางสถิติที่
ระดับ .01 วัฒนธรรมองค์การแบบสร้างสรรค์ เฉพาะมิติมุ่งความสำเร็จ มุ่งสัจการแห่งตน และมุ่งไมตรีสัมพันธ์ ส่งผลต่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้โดยมีอำนาจพยากรณ์ร้อยละ 63.90 สามารถสร้างสมการพยากรณ์การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ได้ดังนี้
สมการในรูปคะแนนดิบ γ = 1.766 + .258X4+ .256X1+ .219X2
สมการในรูปคะแนนมาตรฐาน γ = .345X4 + .327X1+ .279X2
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา เกษร. (2555). ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมองค์การกับประสิทธิผลของโรงเรียน สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ปทุมธานี เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาเทคโนโลยีการบริหารการศึกษา, คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีธนบุรี.
กรรณิการ์ โพธิ์ลังกา. (2556). การศึกษาลักษณะส่วนบุคคล วัฒนธรรมองค์กรลักษณะสร้างสรรค์ และสภาพแวดล้อมภายในองค์กรที่มีผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของพนักงานระดับปฏิบัติการในย่านธุรกิจอโศกกรุงเทพมหานคร.การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
สมคิด ชุมนุมพร. (2549). การศึกษาส่งเสริมองค์กรแห่งการเรียนรู้ของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาปทุมธานี เขต 1. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อภิชชยา บุญเจริญ. (2556). อิทธิพลของวัฒนธรรมองค์การต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อัมพร ปัญญา. (2557). “ปัจจัยที่ส่งผลต่อลักษณะการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ ในวิทยาลัยราชพฤกษ์” วารสารปัญญาภิวัฒน์.ปีที่ 5 ฉบับที่ 2 ประจำเดือน มกราคม – มิถุนายน.
References
Amporn Panya. (2014). “Factors affecting Characteristics of Learning of Learning Organization in Ratchaphruek College” Panyapiwat Journal. Vol. 5 No. 2 January -June 2014. (In Thai).
Apitchaya Boonjarern. (2013). The Influence of Organizational Culture on the Learning Organization Development. Thesis Master of Education in Educational Administration Department of Educational Administration Graduate School, Srinakharinwirot University. (In Thai).
Kannika Polangka. (2014). A Study of the Personal Characteristics, Constructive Organizational Culture,and Internal Environment toward Employees' Work Performance at the Operational Level inAsoke (Central Business District), Bangkok. Independent Study Master of Business Management Graduate School, Bangkok University. (In Thai).
Karnjana Kasorn. (2012). The Relationship Between Organizational Culture and the Effectiveness of School Under Phathumtani Primary Educational Service Area Office 1. Thesis Master of Education in Educational Administration Department of Educational Administration Graduate School, Silpakorn University. (In Thai).
Kittiya Chantarasena. (2013). The Relationship between Leadership and Learning Organization of School in Nakhon Pathom Primary Educational service Area office 1. Thesis Master of Education Program in Educational Administration Department of Educational Administration, Graduate School,Silpakorn University. (In Thai).
Marquardt, M. J. (1996). Building the Learning Organizational : A systems approach to quantum improvement
and global success. New York : McGraw-Hill
Senge, Peter M. (1990). The Fifth Discipline : The Art and Practice of the Learning Organization. New York:Doubleday.
Somkit Chumnumporn. (2006). A study of School Learning Organization Encouragement of school administrator in Pathumthani Education Area 1 Thesis Master of Education in Educational Administration. Graduate School, Srinakharinwirot University. (In Thai).
