กลยุทธ์การสื่อสารเพื่อส่งเสริมการทำเกษตรอินทรีย์อย่างมีส่วนร่วม ของชุมชนบ้านจำรุง อำเภอแกลง จังหวัดระยอง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนากลยุทธ์การสื่อสารเพื่อส่งเสริมการทำเกษตรอินทรีย์ของชุมชนบ้านจำรุงอำเภอแกลง จังหวัดระยอง งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงปฏิบัติการอย่างมีส่วนร่วม (Participatory Action Research--PAR) เครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลใช้เครื่องมือสำรวจชุมชน ได้แก่ โอ่งชีวิต ปฏิทินการผลิต และผู้รู้ในชุมชน นอกจากนั้นยังได้ใช้เครื่องมือการวิจัยเชิงคุณภาพ ได้แก่ การสัมภาษณ์การสังเกต การประชุมกลุ่ม ผลการวิจัยพบว่า ชุมชนมีปัญหาในการทำเกษตรอินทรีย์3 ด้านสำคัญ ได้แก่ ด้านการผลิต ด้านการตลาด และด้านแรงงาน ส่งผลให้เกษตรกรมีทัศนคติด้านการทำเกษตรอินทรีย์ว่า “ยุ่งยาก ผลผลิตน้อย และมีความเสี่ยง” ด้วยเหตุนี้กลยุทธ์การสื่อสารเพื่อส่งเสริมการเกษตรอินทรีย์ประกอบด้วย 3 กลยุทธ์ดังนี้1) กลยุทธ์“ลูกเป็ดขี้เหร่” เพื่อเน้นให้เห็นข้อดีของ “ผลผลิตตามวิถีอินทรีย์” 2) กลยุทธ์“ความกลัว” เพื่อจัดการความเสี่ยงจากพ่อค้าคนกลาง 3) กลยุทธ์“1 สวน 1 ต้น” เพื่อทำให้เกษตรกรสวนผลไม้ตัดสินใจเปลี่ยนแปลงมาเริ่มทำเกษตรอินทรีย์ได้ง่ายขึ้น ส่งผลทำให้เกษตรกลุ่มหนึ่งได้เปลี่ยนมาเริ่มต้นทำสวนผลไม้อินทรีย์ขึ้นมาภายในชุมชน
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
กาญจนาแก้วเทพ. (2548).การเลี้ยวโค้งของการสื่อสารการเกษตรในไทย ภาพรวมจากงานวิจัย (2544-2547).กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.)
กาญจนา แก้วเทพ และคณะ. (2551). สื่อสาร-สิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ : ภาพพิมพ์.
กิตติวิทย์ โตสกุล และคณะ. (2559). การพัฒนาสื่อประชาสัมพันธ์อย่างมีส่วนร่วมเรื่องศีลห้าของนักเรียนมัธยมตอนต้น:กรณีศึกษาโรงเรียนในสังกัดกรุงเทพมหานคร. วารสารนักวิจัย. 21(2). 158-170.
คณะกรรมการพัฒนาเกษตรอินทรีย์แห่งชาติ. (2551, พฤษภาคม). แผนยุทธศาสตร์การพัฒนาเกษตรอินทรีย์แห่งชาติฉบับที่ 1 พ.ศ. 2551-2554. สืบค้น 9 มิถุนายน 2558, จาก http://www.nia.or.th/organic/download/National_Strategy.pdf
จินตวีร์เกษมศุข. (2554).การสื่อสารกับการเปลี่ยนแปลงของสังคม.กรุงเทพฯ:สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จันทร์จรัส เรี่ยวเดชะ. (2559). เรียบเรียงโดย รัตนวดีเศรษฐวิจิตร. Horizontal-Vertical Integration บูรณาการงานขับเคลื่อนเชิงชุมชนพื้นที่เพื่อการเติบโตอย่างยั่งยืน. จดหมายข่าว ประชาคมวิจัย. ฉบับที่ 126 ปีที่ 21 เดือนมีนาคมเมษายน 2559 หน้า 103 สืบค้น 11 กรกฎาคม 2559 จาก http://rescom.trf.or.th/display/keydefault.aspx?id_colum=3415
รุจิภา จิตต์ตั้งตรง และพัชนีเชยจรรยา. (2558).กลยุทธ์สื่อบุคคลเพื่อสร้างเครือข่ายการสื่อสารอย่างมีส่วนร่วมเพื่อพัฒนาเกษตรอินทรีย์. วารสารการสื่อสารและการจัดการ นิด้า. ปีที่ 1 ฉบับที่ 3 (กันยายน-ธันวาคม 2558). 59-80.
ศิรินาถ ทิพรัตน์. (2554). การพัฒนาการสื่อสารด้านเกษตรอินทรีย์ของสวนปกาศิต (สำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์) อย่างมีส่วนร่วม กรณีศึกษา บ้านหนองบัว ตำบลเมืองงาย อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาภูมิสังคมอย่างยั่งยืน มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2554, กันยายน). การเติบโตของตลาดเกษตรอินทรีย์ในตลาดอาเซียน AEC. สืบค้น 9 มิถุนายน2558, จาก http://www.ksmecare.com/Article/64/25171/
References
Chamcharat Reodecha. (2016). Horizontal-Vertical Integrationfor Sustainable Growth. Research Community.21(126). March-April, p.103. Retrieved June 11, 2015 from http://rescom.trf.or.th/display/keydefault.aspx?id_colum=3415. (in Thai).
Land Development Department. National Organic. Retrieved June 9, 2015 from http://www.ldd.go.th/link_fertilizer/home.html. (in Thai).
Kanchana Kaewthep. (2005). The Curve of Agricultural Communication in Thailand, Overview of Research(2001-2004). Bangkok : The Thailand Research Fund. (TRF). (in Thai).
Kanchana Kaewthep, et al. (2008). Communication-Environment. Bangkok : Pappim. (in Thai).
Kitivit Tosakul, et al. (2015). Participatory Development the Public Relations Media of Five Precepts as for Secondary School Level: A Case Study of School in Subordinate to Bangkok Metropolitan.Journal of the Association of Researchers. 21(2). pp.158-170. (in Thai).
Board of Argriculture National Organic. (2008). Strategic Plan for the Development of Organic Farming No.1 2008-2011. Retrieved June 9, 2015 from http://www.nia.or.th/organic/download/National_Strategy.pdf. (in Thai).
Jintavir Kasemsuk. Communication with the Transformation of Society. Bankok : Chulalongkorn, EPPO.Of. (in Thai).
Rujura Jittangtrong and Patchanee Cheyjunya. (2015). the Human Media Strategy for Communication Participatory Network for Organic Agricultural Development. Journal of Communication and Management NIDA. Vol. 1(3) (September-December). 59-80. (in Thai).
Sirinat Thippharat. (2011). Development of Participatory Communication in Organic Agriculture: A Case Study of Suan Pakasit and Ban Nong Boua Muang – Ngai Sub-district Chiang Dao District, Chiang Mai Province. Master of Science in Geosocial Based Sustainable Development. Maejo Univerity. (in Thai).
K-Econ Analysis. (2011). The Growth of the Organic Market in ASEAN AEC. Retrieved June 9, 2015 fromhttp://www.ksmecare.com/Article/64/25171/. (in Thai).
Cornelissen, J. (2011). Corporate Communication: A Guide to Theory and Practice. London : Sage.van Riel, C.B.M. & Fombrun, C.J. (2010). Essential of Corporate Communication. New York : Routledge.
