การพัฒนาสมรรถนะนักทรัพยากรมนุษย์ภาคอุตสาหกรรมเพื่อเตรียมความพร้อมสู่ประชาคมอาเซียน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสมรรถนะที่ต้องการของนักทรัพยากรมนุษย์ในภาคอุตสาหกรรมเพื่อเตรียมความพร้อมสู่ประชาคมอาเซียน 2) เพื่อจัดทำคู่มือการพัฒนาสมรรถนะนักทรัพยากรมนุษย์ในภาคอุตสาหกรรมเพื่อเตรียมความพร้อมสู่ประชาคมอาเซียน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ ผู้บริหารระดับสูงขององค์การ ผู้จัดการหัวหน้างาน และพนักงานที่ทำงานฝ่ายทรัพยากรมนุษย์ในองค์การภาคอุตสาหกรรม 8 กลุ่มอุตสาหกรรม ดังนี้ 1) กลุ่มเกษตรและอุตสาหกรรมอาหาร 2) กลุ่มสินค้าอุปโภคบริโภค 3) กลุ่มธุรกิจการเงิน 4) กลุ่มสินค้าอุตสาหกรรม 5) กลุ่มอสังหาริมทรัพย์และก่อสร้าง 6) กลุ่มทรัพยากร 7) กลุ่มบริการ และ 8) กลุ่มเทคโนโลยี รวมจำนวน 765 คน เครื่องมือในการวิจัยโดยแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ร้อยละ ความถี่การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจและการตรวจสอบความตรงข้ามกลุ่มด้วยการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันผลการศึกษาวิจัย พบว่าสมรรถนะนักทรัพยากรมนุษย์ภาคอุตสาหกรรมเพื่อเตรียมความพร้อมสู่ประชาคมอาเซียนจากการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน ค่าน้ำหนักองค์ประกอบมีค่าระหว่าง 0.78 - 0.96 ค่าความเที่ยงของตัวแปรสังเกตได้มีค่าระหว่าง 0.61-0.92 มีค่าความเที่ยงของตัวแปรแฝงลำดับที่สอง (ρc) เท่ากับ 0.95 และความแปรปรวนของตัวแปรที่สกัดได้จากองค์ประกอบเฉลี่ย (ρv) เท่ากับ 0.80 สรุปสมรรถนะนักทรัพยากรมนุษย์ภาคอุตสาหกรรมเพื่อเตรียมความพร้อมสู่ประชาคมอาเซียนตามองค์ประกอบ 5 องค์ประกอบเป็นสมรรถนะจำนวน 5 ด้านสมรรถนะ ดังนี้ 1) สมรรถนด้านการสรรหาและการคัดเลือกทรัพยากรมนุษย์ 2) สมรรถนะด้านการรักษาและพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ 3) สมรรถนะด้านการจัดการคนเก่งและพัฒนาองค์การ 4) สมรรถนะด้านการแก้ปัญหาและสนับสนุนองค์การ และ 5) สมรรถนะด้านภาวะผู้นำทางการจัดการทรัพยากรมนุษย์ผลการประเมินคู่มือการพัฒนาสมรรถนะนักทรัพยากรมนุษย์ในภาคอุตสาหกรรมเพื่อเตรียมความพร้อมสู่ประชาคมอาเซียนพบว่าเนื้อหาของคู่มือมีความทันสมัย ทันต่อเหตุการณ์และเป็นสากล คู่มือสามารถนำไปใช้ประโยชน์ในการพัฒนานักทรัพยากรมนุษย์ในภาคอุตสาหกรรมเพื่อเตรียมความพร้อมสู่ประชาคมอาเซียน และเนื้อหาของคู่มือได้รับการประเมินความพึงพอใจอยู่ในระดับมาก ต่อคู่มือโดยรวมมีค่าเฉลี่ย 4.50
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
ประเทศไทย. (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ชนิตา ภระมรทัต. (2557). กลยุทธ์จัดทัพ & บริหารคนเก่ง รับมือเออีซี. สืบค้นเมื่อ 20 กันยายน 2559, จาก http://www.impressionconsult.com/web/index.php/articles/917-article-aec-employee-25072014.html
ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. (2557). ตารางแสดงโครงสร้างกลุ่มอุตสาหกรรมและหมวดธุรกิจ. สืบค้นเมื่อ 6 กันยายน 2557, จาก http://www.set.or.th/th/products/index/setindex_p2.html
ธัชพงศ์ เศรษฐบุตร. (2555). การศึกษาความต้องการสมรรถนะของนักทรัพยากรมนุษย์สำหรับภาคอุตสาหกรรม. VeridianE-Journal. 5 (2), 426-448.
ประเวศน์ มหารัตน์สกุล. (2550). การจัดการทรัพยากรมนุษย์: มุ่งสู่อนาคต. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์พิมพ์ตะวัน.
ภูชิสส์ ศรีเจริญ. (2558). กลยุทธ์การเตรียมคนและการพัฒนาทุนมนุษย์สู่ AEC. สืบค้นเมื่อ 3 กันยายน 2559, จาก http://hrtrcs.redcross.or.th/wp-content/uploads/2013/11/5.AEC-puchit-21-3-57.pdf
เรืองชัย จรุงศิรวัฒน์. (2559). เทคนิคการเขียนคู่มือการปฏิบัติงาน. สืบค้นเมื่อ 9 ตุลาคม 2559, จาก http://www.ba.cmu.ac.th/wp-content/uploads/pdf/specialists.pdf
สมบุญ บวรอุดมศักดิ์. (2550). บทบาทและสมรรถนะของนักทรัพยากรมนุษย์ตามความคาดหวังของผู้บริหารระดับสูงขององค์การธุรกิจ. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
สมาคมการจัดการงานบุคคลแห่งประเทศไทย. (2557). มาตรฐานวิชาชีพนักทรัพยากรบุคคล. สืบค้นเมื่อวันที่ 14 เมษายน2558, จาก http://www.pmat.or.th/main/index.php/institute/hraccreditation/itemlist/category/44-professional-standard-hr
สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย. (2558). รายงานการศึกษาโอกาสและผลกระทบของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนต่อกระทรวงมหาดไทย. สืบค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2559, จาก http://www.ppb.moi.go.th/midev01/upload/asean_final.pdf
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบสอง พ.ศ.2560-2564. สืบค้นเมื่อ 6 มกราคม 2560, จาก http://www.nesdb.go.th/Default.aspx?tabid=395
สรรญ จินตภวัต. (2559). การจัดทำคู่มือการปฏิบัติงาน. สืบค้นเมื่อ 9 ตุลาคม 2559, จาก http://www.mua.go.th/users/development/doc/workflow_workshop.25.12.14.pdf
สุนันทา เลาหนันทน์. (2553). การบริหารทรัพยากรมนุษย์. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด ธนะการพิมพ์.
อาภรณ์ ภู่วิทยาพันธุ์. (2551). กลยุทธ์การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: บริษัท พิมพ์ดีการพิมพ์ จำกัด.
Reference
Association for Talent Development (ASTD). (2013). HRD Competency Model. Retrieved April 25, 2015,from https://humanrevod.wordpress.com/2013/07/12/the-new-astd-competency-model
Buvoncdomsak, Sombun. (2007). Role and Competency of Human Resource Officer according to theexpectations of Top Management in Business Firms. (Master’s Thesis of Public Administration).Chonburi: Burapha University. (in Thai).
Cheerakan, Kuajit. (2012). Current Competencies of Human Resources Managers in Thai Commercial Banking Group. (Research report). Bangkok: Dhurakij Pundit University. (in Thai).
Costello, A. B. and J. W. Osborne (2005). Best Practices in Exploratory Factor Analysis: Four Recommendations for Getting the Most From Your Analysis. Practical Assessment Research & Evaluation. 10(7) :1-9.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E. and Tatham, R. L. (2006). Multivariate Data Analysis.(6th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Human Resources Professionals Association. (2014). Human Resources Professional Competency Framework.Retrieved April 25, 2015, from http://hrdesignations.ca/HRPA-Professional-HR-CompetencyFramework.pdf
Jarungsirawat, Ruangchai. (2016). Operating Manual Programming Techniques. Retrieved October 9,2016, from http://www.ba.cmu.ac.th/wp-content/uploads/pdf/specialists.pdf. (in Thai).
Jintapawat, San. (2016). Work Manual Development. Retrieved April 14, 2015, from http://www.mua.go.th/users/development/doc/workflow_workshop.25.12.14.pdf. (in Thai).
Laohanan, Sunanta. (2010). Human Resource Management. (13th ed.). Bangkok: Thana Printing. (in Thai).
Maharatsakul, Pravet. (2007). Managing Human Resources: Looking to the future. (1st ed.). Bangkok:Pimtawan. (in Thai).
Marsman, E. M. (2011). HRM competences: old or new? Results of the qualitative exploration into business requirements. Enschede: Twente University.
Ministry of Interior. (2015). The report studies of Opportunity and Impact of ASEAN Economic Community towards the Ministry of Interior. Retrieved June 15, 2016, from http://www.ppb.moi.go.th/midev01/upload/asean_final.pdf. (in Thai).
Office of The National Economic and Social Development Board. (2017). The National Economic and Social Development Plan (2017-2021). Retrieved April 14, 2015, from http://www.nesdb.go.th/Default.aspx?tabid=395. (in Thai).
Personnel Management Association of Thailand. (2014). HR Certifications. Retrieved April 14, 2015, from http://www.pmat.or.th/main/index.php/institute/hraccreditation/itemlist/category/44-professionalstandard-hr. (in Thai).
Phamoratad, Chanida. (2014). Strategy & Talent Management for AEC. Retrieved September 20, 2016,from http://www.impressionconsult.com/web/index.php/articles/917-article-aec-employee-25072014.html. (in Thai).
Phuwittayapan, Arporn. (2008). Strategic Human Resource Development. Bangkok: Pimdee Printing. (in Thai).
Rekers, M. (2013). HR competencies: a contingency approach A quantitative study into business contextfactors influencing HR competencies. Enschede: Twente University.
SA Board for People Practices. (2012). National HR Competency Model. Retrieved April 25, 2015, fromhttp://sabpp.co.za/professional-services/national-hr-competency-model
Sattabut, Tatchapong. (2012). A Study of Competency Needs of Human Resource Staff for Industry Sector.Veridian E-Journal. 5 (2), 426-448. (in Thai).
Sean Darilay. (2014). Why should HR Managers worry about the ASEAN Economic Community (AEC)?.Retrieved April 15, 2014, from https://www.towerswatson.com/en/Insights/Newsletters/Asia-Pacific/points-of-view/2014/Why-should-HR-Managers-worry-about-ASEAN-Economic-Community
Society for Human Resource Management: SHRM. (2012). SHRM Competency Model. Retrieved April 25,2015, from https://www.shrm.org/LearningAndCareer/competency-model/Documents/Full%20Competency%20Model%2011%202_10%201%202014.pdf
Srichareon, Puchiss. (2015). Strategic for Human Preparations and Human Capital Development to AEC.Retrieved September 3, 2014, from http://hrtrcs.redcross.or.th/wp-content/uploads/2013/11/5.AEC-puchit-21-3-57.pdf. (in Thai).
The Stock Exchange of Thailand. (2014). SET Industry Group Index and Sector Index. Retrieved September6, 2014, from http://www.set.or.th/th/products/index/setindex_p2.html. (in Thai).
Ulrich, D., Brockbank, W., Johnson, D., Sandholtz, K., & Younger, J. (2008). HR Competencies. U.S.A.: TheSociety for Human Resource Management.
_______________ (2013). Global HR Competencies. U.S.A.: McGraw Hill
