การพัฒนาศักยภาพและความสามารถด้านการบริหารจัดการของผู้นำชุมชนจังหวัดปทุมธานี ในการเตรียมความพร้อมเข้าสู่ประชาคมอาเซียน

Main Article Content

ดร. เกียรติชัย เวษฎาพันธุ์
ดร. โชติ รัสชวนิชย์
ดร. วิระศักดิ์ ฮาดดา
ดร. รัฐพล สันสน
ดร. อมรรัตน์ ศรีวาณัต

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) สำรวจคุณลักษณะส่วนบุคคล ศักยภาพและความสามารถด้านการบริหารและสมรรถนะการบริหารของผู้นำชุมชน (2) เปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลของผู้บริหารกับสมรรถนะการบริหารของผู้นำชุมชน(3) วิเคราะห์ปัจจัยศักยภาพและความสามารถด้านการบริหารจัดการที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะการบริหารของผู้นำชุมชนในจังหวัดปทุมธานี ในการเตรียมความพร้อมเข้าสู่ประชาคมอาเซียน การวิจัยนี้ เป็นการวิจัยเชิงสำรวจโดยใช้การวิจัยทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ สำรวจความคิดจากผู้นำชุมชนใน จังหวัดปทุมธานี จำนวน 400 คน สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่สถิติพรรณนา การทดสอบสมมติฐานโดยใช้สถิติ One-way ANOVA และวิเคราะห์สมการถดถอยพหุคูณ รวมถึงการสัมภาษณ์เชิงลึก ผลการวิจัยพบว่า (1) กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่ เป็นเพศหญิง มีอายุ 41 -50 ปี การศึกษาต่ำกว่าปริญญาตรีรายได้เฉลี่ยต่อเดือน ต่ำกว่า 30,000 บาท ประสบการณ์การทำงานต่ำกว่า 5 ปี ผู้นำชุมชนให้ความสำคัญต่อรูปแบบการบริหารด้านการสนับสนุนระบบงานมากที่สุด ปัจจัยการจัดการทรัพยากรมนุษย์ ให้ความสำคัญต่อการใช้ประโยชน์ การธำรงรักษามากที่สุด ปัจจัยทักษะให้ความสำคัญต่อการตอบสนองต่อความเปลี่ยนแปลง ปัจจัยค่านิยมร่วมให้ความสำคัญกับการทำงานเป็นทีม ปัจจัยสมรรถนะในการบริหาร ให้ความสำคัญกับมนุษย์สัมพันธ์ (2) คุณลักษณะผู้บริหาร พบว่า
ระดับการศึกษา รายได้ ประสบการณ์การทำงาน ที่แตกต่างกันทำให้สมรรถนะการบริหารงานแตกต่างกัน และ (3) ปัจจัยความสามารถด้านการบริหารจัดการกับสมรรถนะการบริหารด้านค่านิยมร่วม และ ด้านทักษะบริหาร มีอิทธิพลต่อสมรรถนะการบริหารของผู้นำชุมชนจังหวัดปทุมธานี

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2555). แผนพัฒนาจังหวัดปทุมธานี พ.ศ. 2557-2560. ค้นเมื่อ 25 มิถุนายน 2556,จาก http://www2.pathumthani.go.th/551017.pdf

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2551). การใช้ SPSS for windows ในการวิเคราะห์ข้อมูล. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2553). สถิติสำหรับงานวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่5). กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.

นิสดารก์ เวชยานนท์. (2538). การบริหารทรัพยากรมนุษย์กับการรีเอนจิเนียริ่ง. วารสารการบริหารและการจัดการ, คณะรัฐประศาสนศาสตร์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, 4(1), 42-68.

ประมา ศาสตระรุจิ. (2550). การสร้างเกณฑ์สมรรถนะในการประเมินผลการปฏิบัติงานของผู้บริหารศูนย์เทคโนโลยีทางการศึกษา สำนักบริหารงานการศึกษานอกโรงเรียน. ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาผู้ใหญ่ บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ประคอง กรรณสูตร. (2535). สถิติเพื่อการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ: ภาควิชาการวิจัยศึกษา คณะคุรุศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พิเชษฐ คงศรี. (2550). การปฏิรูปกระบวนการยุติธรรมทหาร: ศึกษาเฉพาะเขตอำนาจของศาลทหาร. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต(รัฐประศาสนศาสตร์), มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

มะยุรี สุดตาและธนัช กนกเทศ. (2554). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการบริหารจัดการที่ดีขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กรณีศึกษา: องค์การบริหารส่วนตำบลป่ามะคาบ อำเภอเมือง จังหวัดพิจิตร. พะเยา: มหาวิทยาลัยนเรศวร.

วิรัช นิภาวรรณ. (2553). บทความ แนวคิดและความหมายของการบริหารและการบริหารจัดการวิจัย. ค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2557, จาก http://www.ebook9.com.

ศูนย์ข้อมูลความรู้ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. (2555). ความเป็นมา AEC. ค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2557, จาก http://www.thai-aec.com

สยามธุรกิจ. (2556). ภาวะผู้นำไทย, อาเซียน, โลก ความเหมือนและความต่าง. ค้นเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2557, จาก http://www.asean-news.net/5667

สรชัย พิศาลบุตร. (2553). การสร้างและประมวลผลข้อมูลจากแบบสอบถาม. กรุงเทพฯ: วิทยพัฒน์.สุภพ สอนสระคู, สมใจ ภูมิพันธุ์ และสุนันทา วีรกุลเทวัญ, (2553). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการบริหารงานของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาร้อยเอ็ด เขต 2. Journal of Administration and Development, Mahasarakham University. 2 (3), 117-138.

สุชีรา มะหิเมือง, ทัศนีย์ ไพฑูรย์พงษ์, วินิจ เทือกทอง, กุญชรี ค้าขาย และกฤษดา กรุดทอง. (2548). การศึกษาสมรรถนะการบริหารจัดการของผู้บริหารระดับสูงในองค์กรภาครัฐ และภาคเอกชน. คณะครุศาสตร์ กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

สุชีรา มะหิเมือง, ทัศนีย์ ไพฑูรย์พงษ์, กุญชรี ค้าขาย และกฤษดา กรุดทอง. (2555). การศึกษาสมรรถนะการบริหารจัดการของผู้บริหารระดับสูงในองค์กรภาครัฐและเอกชน. คณะครุศาสตร์ กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

สำนักงาน กพ. (2556). การสร้างความตระหนักรู้ในการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน, ค้นเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2557, จากhttps://www.cgd.go.th

อัญชิสา อยู่สบาย, ช่อทิพย์ บรมธนรัตน์ และวรางคณา จันทร์คง, (2555). ปัจจัยที่มีผลต่อการปฏิบัติงานด้านการบริหารจัดการของคณะกรรมการบริหารโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล จังหวัดอ่างทอง. เสนอในการประชุมเสนอผลงานวิจัย ระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ครั้งที่ 2 นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

อำนาจ วัดจินดา. (2551). McKinney 7-S Framework: แนวคิดปัจจัย 7 ประการในการประเมินองค์การ.ค้นเมื่อ 5กุมภาพันธ์ 2557, จาก http://www.gracezone.org/index.php/management-article/81--in-search-of-excellence.

Bass, B. M. (1990). Bass & Stogdill’s handbook of leadership theory, research, and managerial applications. (3rded.). New York: The Free Press.

Boyatzis, R. (1982). Competent manager: a model for effective performance. New York: John Wiley & Sons.

Burns, J. M. (1978). Leadership: theory of leadership. New York: Harper and Row.

Collins, J. (2001). Good to great, retrieved April 20, 2015, from http://www.jimcollins.com/article_topics/articles/good-to-great.html

Crainer, S. (1998), Key management ideas. (3rded.). New Jersey: Prentice Hall

Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing. (5th ed.). New York: Harper Collins

Hamel, G. & Prahalad, C. K. (1994). Competing for the future. Boston, Massachusetts: Harvard Business School Publishing.

Herzberg, F., Mausnek, B. & Snydebman, B. (1959). The motivation to work. (2nd ed.). New York: John Wiley and Sons.

Ishfaq, A., Nawaz, M. M., Iqbal, N., Ali, I., Shaukat, Z,. & Asman, A., (2010) , Effects of motivational factors on employees job satisfaction: a case study of university of the Punjab, Pakistan. International Journal of Business and Management, 5(3), 25-32.

Kharil, A. & Siavashan, F. (2012), Analysis of management factors determining the efficiency of dairy product companies in Golestan province. International Journal of Environment Sciences, 2 (3), 1,625-1,631.

McClelland, D. C., (1973). Testing for competence rather than for intelligence. American Psychologist,28(1), 1–4.

Saeed, R., Mussawa, S., Lodhi, R. N., Iqbal, A., Nayab, H. H. & Yaseen, S. (2013). Factors affecting the performance of employees at work place in the banking sector of Pakistan. Middle-East Journal of Scientific Research. 17 (9), 1,200-1,208.

Saisophon, S. (2007). The competency of provincial integrated administration committee: a comparative study between Udonthani and Konkean province, Thailand. Faculty of Humanities and Social Science, Khonkean University.

Sri Boonlue, P. & Peemanee, J. (2013). Personal-organizational factors, OCB, and job performance: the governance bank employees. Proceedings of Annual Paris Business and Social Science Research Conference, Crowne Plaza Hotel, Republique, Paris, France.

Yamane, T. (1967). Statistics: an introductory analysis. New York: Harper and Row.

Yukl, G. A. (1989). Leadership in organization. (2nd ed.). Englewood Cliff, New Jersey: Prentice-Hall.Zahargier, M. S. & Balasundaram, N. (2011). Factors affecting employees’ performance in ready-made garments (RMGs) sector in Chittagong, Bangladesh, Petroleum-Gas University of Ploiesti Bulletin,Economic Science Series, 63 (1), 9-15.