แนวทางการบริหารการศึกษาเพื่อพัฒนาโรงเรียนสู่องค์การแห่งการ เรียนรู้ในมุมมองของครูสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 8
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยชิ้นนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาถึงอิทธิพลของปัจจัยส่วนบุคคลที่มีผลต่อการบริหารการศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 8 (2) ศึกษาถึงอิทธิพลของการบริหารการศึกษาที่มีผลต่อการพัฒนาโรงเรียนสู่องค์การแห่งการเรียนรู้ในมุมมองของครู สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 8 และ (3) เพื่อนำเสนอแนวทางในการพัฒนาโรงเรียนสู่องค์การแห่งการเรียนรู้ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 8 กลุ่มประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ครูในสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 8 จำนวน 55 โรงเรียน ประชากรจำนวนทั้งสิ้น 1,667 คน ใช้วิธีการคำนวณกลุ่มตัวอย่างตามสูตรทาโร่ ยามาเน่ได้ขนาดกลุ่มตัวอย่าง 324 คน และใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบสะดวก สถิติที่ใช้ได้การวิเคราะห์แบ่งเป็นสถิติพรรณนา ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยเลขคณิต และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติสรุปอ้างอิง วิเคราะห์ด้วยค่า t-test การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการวิเคราะห์ค่าองค์
ประกอบเชิงยืนยันผลการวิเคราะห์ องค์ประกอบแนวทางการบริหารการศึกษาเพื่อพัฒนาโรงเรียนสู่องค์การแห่งการเรียนรู้ในมุมมองของครู สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 8 พบว่ามีความสัมพันธ์กันสูงถึงร้อยละ 86 โดยปัจจัยด้านการบริการศึกษาได้รับอิทธิพลจาก การบริหารทั่วไป (λX = 0.38) การบริหารงบประมาณ (λX = 0.34) การบริหารบุคคล (λX =0.33) และ การบริหารวิชาการ (λX = 0.27) ตามลำดับส่วนปัจจัยด้านการพัฒนาโรงเรียนองค์การแห่งการเรียนรู้ ได้รับอิทธิพลจาก การคิดอย่างมีระบบ (λX = 0.39)การมีวิสัยทัศน์ร่วมกัน (λX = 0.38) การเรียนรู้กันเป็นทีม (λX = 0.37) การมีตัวแบบจากภายใน (λX = 0.36) และการมีสมาชิกที่มีความเป็นเลิศ (λX = 0.31) ตามลำดับ
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
ธีระ รุญเจริญ (2550). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและการบริหารศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ : บริษัทสำนักพิมพ์ข้าวฟ่างจำกัด.
นาวิน เหมือนแสง (2553). การบริหารสถานศึกษากับการพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมของผู้เรียน. วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ปติ แสนทวีสุข (2553). แนวทางการพัฒนาสถานศึกษาสู่ความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ ของสถานศึกษา ในสังกัดการบริหารส่วนจังหวัดอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์ หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
สถาบันพัฒนาผู้บริหารการศึกษา (2548). การจัดการความรู้ในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: สถาบันพัฒนา ผู้บริหารการศึกษา.
สุพรรณี กุลภา (2547). ความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนตามการรับรู้ของข้าราชการครูสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเลย. วิทยานิพนธ์ ค.ม. เลย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
เสนาะ ดิเยาว์ (2548) รูปแบบการบริหารและจัดการวิจัยทางการศึกษาและที่เกี่ยวข้องขององค์กรระดับชาติ. กรุงเทพฯ :สำนักงานเลขาธิการสถานศึกษา.
สำนักสำนักงานคณะกรรมการอุดมศึกษา (2550). คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายในสถานศึกษา ระดับอุดมศึกษา.กรุงเทพฯ:ภาพพิมพ์.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 8 http://sesao8.go.th/sesao/index.php?option =com_content&view=article&id=10&Itemid=15 สืบค้น 25 มกราคม 2557.
อิสรีย์ พงศ์กมลานนท์ (2551). ความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาสังกัดงานเขตพื้นที่การศึกษา ลพบุรี.วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
Hoy, W.K, & Miskel, C.G. (2001). Education administration. (6th ed). New York:McGraw-Hill.
Yamane, T. (1967). Statistic : An introductory analysis. (2nd ed). New York : Harper and Row.