ผลกระทบของการลดภาษีนําเข้ากากถั่วเKลืองที่มีต่ออุตสาหกรรมถั่วเหลืองในประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
เหลืองเป็นพืชอาหารสัตว์ที่สําคัญ แต่การผลิตถั่วเหลืองและกากถั่วเหลืองของไทยยังไม่เพียงพอต่อความ ต้องการบริโภคและอุตสาหกรรมภายในประเทศจึงจําเป็นต้องมีการนําเข้า ตั้งแต่ปี 2540 ไทยได้เปิดเสรีทางการค้า ระหว่างประเทศตามกฎของ WTO จึงทําให้สามารถนําเข้าถั่วเหลืองและกากถั่วเหลืองได้อย่างเสรี กล่าวคือ รัฐบาลได้ ลดภาษีนําเข้าถั่วเหลืองเหลือร้อยละ 0 แต่ยังคงเก็บภาษีนําเข้ากากถั่วเหลืองในอัตราร้อยละ 5 และ ลดลงเหลือร้อยละ 4 ในปี 2548 ซึ่งจะเห็นได้ว่ารัฐบาลเปิดเสรีการนําเข้าถั่วเหลืองอย่างเต็มที่แต่ยังคงกีดกันการนําเข้ากากถั่วเหลืองงาน วิจัยนี้ได้ศึกษาถึงผลกระทบของการลดอัตราภาษีนําเข้ากากถั่วเหลืองต่อผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในอุตสาหกรรมถั่วเหลืองและ สวัสดิการทางสังคมสุทธิภายใต้แบบจําลองดุลยภาพบางส่วน โดยการสร้างแบบจําลองหลายตลาด และประมาณค่า สัมประสิทธิ์ด้วยวิธี OLS และ 3SLS เพื่อใช้เป็นเครื่องมือในการวิเคราะห์ ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มคนได้รับสวัสดิการ ลดลง คือ โรงงานสกัดน้ํามันถั่วเหลือง ผู้ผลิตถั่วเหลือง ผู้ผลิตไข่ไก่ และผู้บริโภค ไก่เนื้อและสุกร ส่วนกลุ่มคนที่ได้รับ สวัสดิการสูงขึ้น คือ ผู้ผลิตอาหารสัตว์ ผู้บริโภคน้ํามันถั่วเหลือง ผู้ผลิตไก่เนื้อและสุกร ผู้บริโภคไข่ไก่ รัฐบาลมีรายได้จาก ภาษีนําเข้าลดลง และสวัสดิการทางสังคมสุทธิดีขึ้น ดังนั้น รัฐบาลควรคงอัตราภาษีนําเข้ากากถั่วเหลืองไว้
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
จิราพร ประสานวรรณ. (2540), ผลกระทบข้อผูกพันการนําเข้ากากถั่วเหลืองของเอเปคต่ออุตสาหกรรมไก่เนื้อของ ประเทศไทย. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาเศรษฐศาสตร์เกษตร, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ชุติมา โสภิตกุล. (2533), การวิเคราะห์นโยบายการนําเข้ากากถั่วเหลืองของประเทศไทย: ศึกษาทางด้านสวัสดิการ วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาเศรษฐศาสตร์เกษตร, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
นิทรา อาลัยเวช. (2534), ผลกระทบของนโยบายการนําเข้ากากถั่วเหลืองต่อตลาดกากกากถั่วเหลือง ตลาดเมล็ด ถั่วเหลือง และตลาดเนื้อสัตว์, วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์
รัชนีพร ธิติทรัพย์. (2534), การวิเคราะห์ผลกระทบของนโยบายภาษีเสริมต่อการนําเข้ากากถั่วเหลืองของประเทศไทย วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาเศรษฐศาสตร์เกษตร, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์,
ศุภวรรณ นิลกําแหง. (2544). การวิเคราะห์ดุลยภาพบางส่วนของผลกระทบจากการลดภาษีภายใต้ข้อตกลงองค์การ การค้าโลกต่ออุตสาหกรรมถั่วเหลืองไทย. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาเศรษฐศาสตร์ เกษตร, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์,
Issariyanukula, A. (1980). An Econometric Analysis of the Supply and Demend for Soybeans in Thailand. Doctor of Philosophy Thesis in Agricultural Economics, Washington State University.
Charinkan, P. (1992). The Government Intervention on Soybean Industry of Thailand. Master of Economics Thesis, Thammasat University.
Erwidodo & Hadi, P. U. (1999). “Impact of trade liberalization on agriculture in Indonesia:Commodity aspects.” The CGPRT Centre Working Paper, Series 48, 36-48.
Houck, J. P. (1964). “A statistical model of the demand for soybeans.” Journal of Farm Economics, 46(2), 366-374.
Houck, J. P., Ryan, M. E., & Subotnik, A. (1972). Soybeans and Their Products: Markets, Models, and Policy. Minneapolis: University of Minnesota Press.
Itharattana, K. (1999). “Impact of trade liberalization on agriculture in Thailand: Commodity aspects.” The CGPRT Centre Working Paper, Series 49, 39-55.
Janssen, W. (1992). "Welfare calculations in a distributed lag model: Beans in Columbia.” Canadian Journal of Agricultural Economics, 40(3), 459-474.
Just, R. E., Hueth, D. L., & Schmitz, A. (2004). The Welfare Economics of Public Policy: A Practical Approach to Project and Policy Evaluation. Cheltenham: Edward Elgar.
Koo, W. W., & Kennedy, P. L. (2005). International Trade and Agriculture. Malden.: Blackwell.
Knipscheer, H. C., Hill, L. D., & Dixon, B. L. (1982). “Demand elasticities for soybean meal in the European community.” American Journal of Agricultural Economics, 64(2), 249-253.
Nerlove, M. (1958). The Dynamics of Supply: Estimation of Farmers' Response to Price. Baltimore: Johns Hopkins.
Nicholson, W. (2005). Microeconomic Theory: Basic Principles and Extensions. (9th ed.). Mason: Thomson/South-Western.
Persaud, S. C., & Chern, W. S. (2002). "Meat trade liberalization and soybean-rapeseed competition in
the Japanese market.” Journal of Agribusiness, 20(1), 67-83.
Reed, M. R. (2001). International Trade in Agricultural Products. New Jersey.: Prentice-Hall.
Sayaka, B., Sumaryanto, A., Croppenstedt & DiGiuseppe, S. (2007). An Assessment of the Impact of Higher Yields for Maize, Soybean and Cassava in Indonesia: A Multi-Market Model Approach.Retrieved April 8, 2010, rom http://www.fao.org/ex/esa.
Seesai, P. (1997). Demand and Supply Analysis of Soybean and Soybean Products in Thailand.Doctor of Philosophy Thesis in Agricultural Economics, Kasetsart University.
Varian, H. R. (1992). Microeconomic Analysis. (3rd ed.). New York: Norton.
Woo, R. J., Calkins, P. H., & Meyers, W. H. (1986). Soybean Import Demand in Taiwan: Economics Growth and Policy Impacts. Retrieved April 8, 2010, from http://www.card.iastate.edu/publications/DBS/PDFFiles/86wp8.pdf.
Zhao, X., Mullen, J., & Grifth, G, 2005). Economic Surplus Measurement in Multi-Market Models Retrieved April 8, 2010, fromhttp://www..ageconsearch.umn.edu/bitstream/12910/1/wp050003. pdf.
