รูปแบบการพัฒนาครูในการจัดการเรียนรู้โดยใช้การสร้างสรรค์เป็นฐาน โรงเรียนในเครือข่ายเกาะพะงัน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 1
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหาการจัดการเรียนการสอน 2) พัฒนารูปแบบการพัฒนาครูในการจัดการเรียนรู้โดยใช้การสร้างสรรค์เป็นฐาน และ 3) ประเมินผลการใช้รูปแบบ การวิจัยมี 3 ขั้นตอน คือ ขั้นตอนที่ 1 ศึกษาสภาพปัญหาการจัดการเรียนการสอนของครู กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ครูผู้สอน จำนวน 92 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่น 0.93 ขั้นตอนที่ 2 การพัฒนารูปแบบการพัฒนาครูในการจัดการเรียนรู้โดยใช้การสร้างสรรค์เป็นฐาน โดยผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบประเมินความเหมาะสมของรูปแบบ ขั้นตอนที่ 3 ประเมินผลการใช้รูปแบบการพัฒนาครู กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ครูผู้สอน จำนวน 18 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบทดสอบวัดความรู้ความเข้าใจ ค่าความยากระหว่าง 0.46 - 0.61 ดัชนีความสอดคล้อง 0.80 ขึ้นไป และแบบสอบถามความพึงพอใจ มีค่าความเชื่อมั่น 0.91 ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัญหาการจัดการเรียนการสอน โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง เรียงตามลำดับคือ ด้านการจัดกระบวนการเรียนรู้ ด้านการประเมินผลการจัดการเรียนรู้ และด้านการวางแผนการจัดการเรียนรู้ 2) ผลการพัฒนารูปแบบการพัฒนาครูในการจัดการเรียนรู้โดยใช้การสร้างสรรค์เป็นฐาน พบว่า รูปแบบประกอบด้วย หลักการและเหตุผล วัตถุประสงค์ เป้าหมาย การพัฒนาครู การฝึกอบรม การนิเทศ การประเมินผล การจัดการเรียนรู้โดยใช้การสร้างสรรค์เป็นฐาน ผลการประเมินความเหมาะสมของรูปแบบ พบว่า โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด และ 3) ผลการประเมินการใช้รูปแบบ พบว่า คะแนนการทดสอบวัดความรู้ความเข้าใจหลังการอบรมสูงกว่าก่อนการอบรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และความพึงพอใจต่อการใช้รูปแบบ โดยรวมอยู่ในระดับมาก
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
เกริก ท่วมกลาง และ จินตนา ท่วมกลาง. (2555). การพัฒนาสื่อ นวัตกรรมทางการศึกษา. กรุงเทพ : บุ๊คส์.
นรินทร์ สังข์รักษา (2560). การวิจัยและพัฒนาทางการศึกษา. นครปฐม : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
บัวพิศ ภักดีวุฒิ. (2558). การพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนวังหลวงพิทยาสรรพ์จังหวัดหนองคาย โดยใช้ชุดฝึกทักษะพื้นฐานและชุด กิจกรรมการเรียนรู้ ตามวงจรการปฏิบัติการคิด สร้างสรรค์ของ Plsek. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
บุญยฤทธิ์ ปิยะศรี. (2556). รูปแบบการพัฒนาวิชาชีพครูเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะการสอนที่เน้นความแตกต่างระหว่างบุคคล. วิทยานิพนธ์สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2553). จิตวิทยาการบริหารงานบุคคล. กรุงเทพฯ : ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.
ทิศนา แขมมณี. (2559). แนวทางการนิเทศภายในโรงเรียนเอกชน. กรุงเทพมหานคร : หน่วย ศึกษานิเทศก์ สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน.
วิริยะ ฤาชัยพานิชย์. (2558). Creativity-Based Learning (CBL). [Online]. 10, สิงหาคม 2560
เข้าถึงได้จาก : http://www.jsfutureclassroom.com/cbl.html
วิริยะ ฤาชัยพานิชย์และ กมลรัตน์ ฉิมพาลี. (2559). ห้องเรียนแห่งอนาคต เปลี่ยนครูให้เป็นโค้ช!. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2545
ศิริวรรณ ฉัตรมณีรุ่งเรือง และวรางคณา ทองนพคุณ. (2557) ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 ความท้าทายอนาคต. เอกสารประกอบการอบรม.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2551). แนวทางการบริหารจัดการหลักสูตรตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
อารี พันธ์มณี. (2549). การพัฒนาบุคลกิภาพ. กรุงเทพฯ : เอมพันธ์ จำกัด.
อนุศร หงษ์ขุนทด (2556). รูปแบบการจัดสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบห้องเรียนกลับด้านสำหรับ
การเรียนดนตรี. วารสารศรีปทุมรัตน์. 15(2): 119-129.
Reference translated in Thai
Areephan Manee. (2006). Personnel development. Bangkok: Emphan Co., Ltd.
Anusorn Hongkhunthot (2013). An inverted classroom-style learning environment for
music lessons. Journal of Sripatumrat. 15 (2): 119-129.
Buaphit Phakdiwut. (2015). Creative Development of Mathayomsuksa 1 Students at
Wang Luang Phitthayasan School, Nong Khai Province. Using basic skill sets and sets Learning activities According to the cycle of thinking Creation of Plsek. Master of Education Thesis, Mahasarakham University, Mahasarakham.
Boonyarit Piyasri. (2013). A teacher professional development model for enhancing
teaching competencies that emphasize individual differences. Thesis in Curriculum and Instruction Silpakorn University.
Krirk Tuomklang and Jintana Tuomklang (2012). Development of innovative educational media Bangkok: Books.
Narin Sangruksa (2017). Educational research and development. Nakhon Pathom: Silpakorn University.National Education Act 1999, Amendment (No. 2), B.E. 2545
Office of Academic and Educational Standards. (2008). Guidelines for Curriculum Management under the Basic Education Core Curriculum BE 2551. Bangkok: Agricultural Cooperative Federation of Thailand.
Preeyaporn Wonganutarot (2010). Psychology of personnel management. Bangkok: Bangkok Media of Center.
Siriwan Chatmaneerungruang and Wachakana Thongnaphakhun. (2014) 21st Century Skills, Challenges of the Future. Training documents
Thidsna Khammanee. (2016). Supervision guidelines for private schools. Bangkok: Supervisors unit Office of the Private Education Commission
Wiriya Ruchaipanit. (2015) .Creativity-Based Learning (CBL). [Online]. 10, August 2017
Available from: http://www.jsfutureclassroom.com/cbl.html.
Wiriya Ruchaipanit and Kamonrat Chimpalee. (2016). Classroom of the future. Turn
the teacher into a coach! Bangkok: Se-Education.
