ความรู้และการรับรู้ที่มีต่อพฤติกรรมในการจัดการขยะพลาสติกของคนกรุงมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) ศึกษาพฤติกรรมการจัดการขยะพลาสติกของคนกรุงเทพฯ 2) เปรียบเทียบพฤติกรรมการจัดการขยะพลาสติกของคนกรุงเทพฯมีปัจจัยส่วนบุคคลต่างกัน 3) เพื่อศึกษาปัจจยัที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการจัดการขยะพลาสติกของคนกรุงเทพฯ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ใน การศึกษาคือ ประชาชนที่อาศัยอยู่ในกรุงเทพฯ จำนวน 400 คน เก็บรวบรวมขอ้มูลโดยใช้แบบสอบถาม ค่าสถิติที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่า T-test ค่า F-test วิเคราะห์การ ถดถอยอย่างง่ายและถดถอยเชิงพหุคูณ ผลการวิจยัพบว่า 1) พฤติกรรมการจดัการขยะพลาสติกของคนกรุงเทพฯ เมื่อวิเคราะห์เป็นรายด้าน พบว่าพฤติกรรมด้านการลดปริมาณพลาสติกและด้านการคัดแยกขยะพลาสติกอยู่ในระดับบ่อยมาก พฤติกรรมด้านการนำพลาสติกมาใช้ประโยชน์อยู่ในระดับบางครั้ง ด้านการกำจัดขยะพลาสติกส่วนใหญ่ กำจัดขยะพลาสติกโดยทิ้งลงถังขยะ ส่วนกำจัดขยะพลาสติกโดยการเผากลางแจ้งและฝังกลบนั้น แทบไม่เคย เลย 2) คนกรุงเทพฯที่มี เพศ อายุ ระดับการศึกษา อาชีพ และรายได้เฉลี่ยต่อเดือนแตกต่างกัน มีพฤติกรรม กำจัดการขยะพลาสติกแตกต่างกัน ส่วนจำนวนสมาชิกในครอบครัวแตกต่างกันมีพฤติกรรมการจัดการขยะ พลาสติกไม่แตกต่างกัน 3) ปัจจัยด้านความรู้ในการจัดการขยะพลาสติกและการรับรู้ข้อมูลข่าวสาร ประกอบด้วย การรับรู้ข้อมูลข่าวสารจากบุคคลที่มีชื่อเสียง บุคคลใกล้ชิด โทรทัศน์ และคู่มือ/แผ่นพับ เกี่ยวกบัการจดัการขยะพลาสติก ส่งผลต่อพฤติกรรมการจัดการขยะพลาสติก
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
กรมควบคุมมลพิษ. (2560). (ร่าง) แผนจดัการขยะพลาสติกอย่างบูรณาการ (พ.ศ. 2560-2564). 22.
กรมควบคุมมลพิษ. (2560). (ร่าง) Roadmap การจดัการขยะพลาสติก พ.ศ. 2561-2573. 7-15.
กรมส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ. (2562). Bioplastic ในสิงคโปร์. สืบค้น 2 ธันวาคม 2562, จาก https://www.ditp.go.th/ditp_web61/article_sub_view.php
คณะอนุกรรมการบริหารจัดการขยะพลาสติก. (2561). ร่างแผนปฏิบตัิการดา้นการจัดการขยะพลาสติก (2561-2580). เอกสารประกอบการประชุม วันที่ 26 ธันวาคม 2561
ชลดา คอนแสง. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างกระบวนการขัดเกลาทางสังคมกับพฤติกรรมการทิ้งขยะอันตราย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช
ณัฏฐ์วัฒน์ นิมติมงคล (2559). พฤติกรรมการจัดการขยะมลูฝอยของประชาชนในเขตสวนหลวง จังหวัดกรุงเทพมหานคร. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา
ณัฐรดี คงดั่น. (2546). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยของประชาชนในเขตมีนบุรี กรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต).กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง
เปรมมิกา ปลาสุวรรณ์. (2549). การรับรู้และปัจจยัที่มีผลตอ่การรับรู้ต่อการจดัการขยะพลาสติกของ ประชาชน เขตตำบลน้ำแพร่ อำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ผกามาศ รินรกัษา. (2559). ความรู้ทัศนคติและพฤตกิรรมการจัดการขยะมูลฝอยในเขตตำบลหนองเหียง อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี. ชลบุรี: มหาวิทยาลยับูรพา
เพียงเพ็ญ ศรีวิโรจน์. (2552). พฤติกรรมการทิ้งขยะมูลฝอยของครัวเรือนในเขตเทศบาลนครพิษณุโลก. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2555). การพัฒนารูปแบบการพัฒนาครูด้านการแปลงหลักสูตรสู่การเรียนรู้.วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจยัมหาวิทยาลยัศิลปากร, 4(2), 10-24.
วันวิสาข์ คงพิรุณ, สรัญญา ถี่ป้อมและวิโรจน์ จันทร. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการจัดการขยะในหมู่บ้านโป่งปะ ตำบลแก่งโสภา อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก. วารสารวิชาการสาธารณสุข,26(2), 1.
สำนักบริหารการทะเบียน. (2561). จำนวนประชากรในกรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2561 จำแนกตามอายุและ เขต. สืบคน้ 11 ธันวาคม 2562, จาก http://stat.bora.dopa.go.th/new_stat
Geyer, R., Jambeck, J.R., and Law, K.R. (2017). Production, use, and the fate of all plastics ever made. Science Advances. 3(7) DOI: 10.1126/sciadv.1700782 ; https://www.greenpeace.org/usa/keyfacts-about-plastic-pollution/
Taro Yamane. (1967). Taro Statistic: An Introductory Analysis. New York: Harper & row.
Translated Thai Reference
Chalada Konsaeng. (2013). The relationship between socialization processes and hazardous littering behavior. Bangkok: Sukhothai Thammathirat Open University. (in Thai).
Department of International Trade Promotion. (2019). Bioplastic in Singapore. Retrieved 2 December 2019, from https://www.ditp.go.th/ditp_web61/article_sub_view.php Kirati Yingyong.(2006). Knowledge management in an organization: a case study. Bangkok: Mistercopy. (in Thai).
Nattawat Nimitmongkol. (2016). Behavior on Waste Management among People Living in Khet Suanluang, Bangkok. Chonburi: Burapha University. (in Thai).
Nattharadi Kongdan. (2003). Factors affecting the behavior of waste management people in Min Buri District Bangkok(Thesis). Bangkok: Ramkhamhaeng University. (in Thai).
Phakamas Rinruksa. (2016). Knowledge Attitudes and Behaviour on Waste Management in Nonghieng Sub-District Amphur Phanatnikom Chonburi Province. Chonburi: Burapha University. (in Thai).
Phiangphen Sriviroj. (2009).Waste Disposal Behavior of Households in Phitsanulok Municipality. Khon Kaen: Khon Kaen University. (in Thai).
Pollution Control Department. (2017). Integrated plastic waste management (2017-2021). 22. (in Thai).
Pollution Control Department. (2017). Thailand’s Roadmap on Plastic Waste Management 2018-2030. 715. (in Thai).
Premmeka Plasuwan. (2006). Perception and Factors Affecting Perception on Plastic Waste Management of People in Namphrae Subdistrict, Hang Dong District, Chiang Mai Province. Chiang Mai: Chiang Mai University. (in Thai).
Subcommittee on Plastic Waste Management. (2018). Drafting the action plans for Plastic Waste Management(2018-2037). Conference papers. Retrieved December 26, 2018. (in Thai).
The Bureau of Registration Administration. (2018). Population in Bangkok 2018 by age and area. Retrieved 11 December 2019, from http://stat.bora.dopa.go.th/new_stat
Wanwisa Khongpirun, Sarunya Thiphom andWirot Chanthorn. (2017). Factors Associated with Waste Management Behaviors among Pongpa Village, Kaeng Sopha Sub-district, Wang Thong District, Phitsanulok Province, Thailand. Journal of Health Science, 26(2), 1. (in Thai).
Wichai Wongyai. (2012). The development of teacher development model in the transformation of curriculum to learning. Silpakorn Journal of Research Sciences, Silpakorn University, 4 (2), 1024. (in Thai).
